محمدجلیل عندلیبی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
آهنگساز و نوازندهی ایرانی [[سنتور]]. در خانوادهای که همه از اهالی موسیقی بودهاند به دنیا آمد. داییاش، حکمت نوبری، خوانندهی رادیو و پدرش، ایرج عندلیبی، از خوانندههای رادیو و تلویزیون بودند. او از کودکی موسیقی ایرانی را نزد پدرش یاد گرفت و در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خوانندهی ارکستر فرهنگ و هنر سنندج (به سرپرستی [[حسن کامکار]]) بود. عندلیبی در همین دوره نزد حسن کامکار نیز آموزش دیده است. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، در سال | آهنگساز و نوازندهی ایرانی [[سنتور]]. در خانوادهای که همه از اهالی موسیقی بودهاند به دنیا آمد. داییاش، حکمت نوبری، خوانندهی رادیو و پدرش، ایرج عندلیبی، از خوانندههای رادیو و تلویزیون بودند. او از کودکی موسیقی ایرانی را نزد پدرش یاد گرفت و در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خوانندهی ارکستر فرهنگ و هنر سنندج (به سرپرستی [[حسن کامکار]]) بود. عندلیبی در همین دوره نزد حسن کامکار نیز آموزش دیده است. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، در سال ۱۳۵۲ش وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] شد و پس از آموزش موسیقی نزد اساتیدی چون [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، [[پژمان، احمد|احمد پژمان]]، [[مشایخی، علیرضا|علیرضا مشایخی]]، [[فرهت، هرمز|هرمز فرهت]]، [[فرهت، شاهین|شاهین فرهت]]، تقی مسعودیه و [[برکشلی، مهدی (تهران ۱۲۹۱ـ ۱۳۶۶ش)|مهدی برکشلی]] موفق به دریافت لیسانس موزیکولوژی از این دانشکده شد. او در این دوره، علاوه بر ساز تخصصی سنتور و [[پیانو]]، [[فاگوت]] را هم زیر نظر پرژرف یادگرفته است. | ||
عندلیبی در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق و بعدتر مولانا را تشکیل داد. وی در مرکز حفظ و اشاعه از [[سعید هرمزی]]، [[یوسف فروتن]] و دکتر صفوت نیز آموزش گرفته است. او همراه با گروهش و خوانندگان مشهور ایرانی چون [[ناظری، شهرام | عندلیبی در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق و بعدتر مولانا را تشکیل داد. وی در مرکز حفظ و اشاعه از [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]]، [[فروتن، یوسف (تهران ۱۲۷۷ـ ۱۳۵۵ش)|یوسف فروتن]] و دکتر صفوت نیز آموزش گرفته است. او همراه با گروهش و خوانندگان مشهور ایرانی چون [[ناظری، شهرام|شهرام ناظری]]، [[افتخاری، علیرضا|علیرضا افتخاری]]، [[شاپور رحیمی]]، [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، حمیرا، [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|رضوی سروستانی]] و... در ایران و سراسر دنیا کنسرتهای متعددی داشته است. | ||
عندلیبی تاکنون بیشتر از ۳۰ آلبوم در حوزههای موسیقی سنتی، عرفانی و کردی به نامهای ''شعر و عرفان'' (خواننده: حمیرا)، ''سرنوشت'' (حمیرا)، ''بیقرار'' (خواننده: شهرام ناظری)، ''کیش مهر'' (خواننده: شهرام ناظری)، ''سروستان و به یاد یاران'' (با صدای رضوی سروستانی)، ''شکوفههای جاویدان و گل افشان'' (با صدای شاپور رحیمی)، ''قسم'' (با صدای کامیار بهزاد)، ''جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ، تازه به تازه، گرفتار'' (همه با صدای علیرضا افتخاری)، ''هی گل'' (کردی- بهروز توکلی)، ''از دست عشق'' (کردی- عزیز شاهرخی)، ''دوری'' (کردی- حسینی شریفی)، ''صدای تازه'' (کردی- سالار عندلیبی)، ''با قدسیان ۱-۲-۳'' (کردی- با صدای پیام عزیزی و حسام لرنژاد)، ''با قدسیان ۴'' (کردی- با صدای جمیل خالدی)، ''تُنگ شکر'' (کردی- با صدای احمد کامیار)، ''صدای بیصدایی'' (با صدای رسول شریفی) ''نالهی وطن'' (پریسا)، ''ای میهن'' (محمدرضا شجریان)، ''بنمای رخ'' (شهرام ناظری)، ''سکوت'' ([[بسطامی، ایرج|ایرج بسطامی]])، ''آتش در نیستان'' (شهرام ناظری)، ''کیژی کورد'' (کردی- با صدای عباس کمندی) و... منتشر کرده است. | عندلیبی تاکنون بیشتر از ۳۰ آلبوم در حوزههای موسیقی سنتی، عرفانی و کردی به نامهای ''شعر و عرفان'' (خواننده: حمیرا)، ''سرنوشت'' (حمیرا)، ''بیقرار'' (خواننده: شهرام ناظری)، ''کیش مهر'' (خواننده: شهرام ناظری)، ''سروستان و به یاد یاران'' (با صدای رضوی سروستانی)، ''شکوفههای جاویدان و گل افشان'' (با صدای شاپور رحیمی)، ''قسم'' (با صدای کامیار بهزاد)، ''جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ، تازه به تازه، گرفتار'' (همه با صدای علیرضا افتخاری)، ''هی گل'' (کردی- بهروز توکلی)، ''از دست عشق'' (کردی- عزیز شاهرخی)، ''دوری'' (کردی- حسینی شریفی)، ''صدای تازه'' (کردی- سالار عندلیبی)، ''با قدسیان ۱-۲-۳'' (کردی- با صدای پیام عزیزی و حسام لرنژاد)، ''با قدسیان ۴'' (کردی- با صدای جمیل خالدی)، ''تُنگ شکر'' (کردی- با صدای احمد کامیار)، ''صدای بیصدایی'' (با صدای رسول شریفی) ''نالهی وطن'' (پریسا)، ''ای میهن'' (محمدرضا شجریان)، ''بنمای رخ'' (شهرام ناظری)، ''سکوت'' ([[بسطامی، ایرج|ایرج بسطامی]])، ''آتش در نیستان'' (شهرام ناظری)، ''کیژی کورد'' (کردی- با صدای عباس کمندی) و... منتشر کرده است. | ||
عندلیبی از سال | عندلیبی از سال 1357ش ارکستر سنتی [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] را رهبری کرده است. سالار عندلیبی، پسر محمدجلیل عندلیبی، خوانندهی تعدادی از آهنگهای او بوده است. [[جمشید عندلیبی]] (نوازندهی برجستهی نی) برادر و [[شاهو عندلیبی]] (نوازندهی نی) از خویشاوندان اوست. مقالهی [[عندلیبی، خانواده]] نیز دیده شود. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۹
| محمدجلیل عندلیبی | |
|---|---|
| زادروز |
سنندج 1333ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس موزیکولوژی- دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز و نوازندهی سنتور |
| سبک | سنتی |
| آثار | کیش مهر (خواننده: شهرام ناظری)، سروستان و به یاد یاران (با صدای رضوی سروستانی)، شکوفههای جاویدان و گل افشان (با صدای شاپور رحیمی) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | جمشید عندلیبی (برادر) |
محمدجلیل عندلیبی (سنندج 1333ش- )
آهنگساز و نوازندهی ایرانی سنتور. در خانوادهای که همه از اهالی موسیقی بودهاند به دنیا آمد. داییاش، حکمت نوبری، خوانندهی رادیو و پدرش، ایرج عندلیبی، از خوانندههای رادیو و تلویزیون بودند. او از کودکی موسیقی ایرانی را نزد پدرش یاد گرفت و در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خوانندهی ارکستر فرهنگ و هنر سنندج (به سرپرستی حسن کامکار) بود. عندلیبی در همین دوره نزد حسن کامکار نیز آموزش دیده است. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، در سال ۱۳۵۲ش وارد دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پس از آموزش موسیقی نزد اساتیدی چون نورعلی برومند، داریوش صفوت، احمد پژمان، علیرضا مشایخی، هرمز فرهت، شاهین فرهت، تقی مسعودیه و مهدی برکشلی موفق به دریافت لیسانس موزیکولوژی از این دانشکده شد. او در این دوره، علاوه بر ساز تخصصی سنتور و پیانو، فاگوت را هم زیر نظر پرژرف یادگرفته است.
عندلیبی در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی سنتی شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق و بعدتر مولانا را تشکیل داد. وی در مرکز حفظ و اشاعه از سعید هرمزی، یوسف فروتن و دکتر صفوت نیز آموزش گرفته است. او همراه با گروهش و خوانندگان مشهور ایرانی چون شهرام ناظری، علیرضا افتخاری، شاپور رحیمی، محمدرضا شجریان، حمیرا، رضوی سروستانی و... در ایران و سراسر دنیا کنسرتهای متعددی داشته است.
عندلیبی تاکنون بیشتر از ۳۰ آلبوم در حوزههای موسیقی سنتی، عرفانی و کردی به نامهای شعر و عرفان (خواننده: حمیرا)، سرنوشت (حمیرا)، بیقرار (خواننده: شهرام ناظری)، کیش مهر (خواننده: شهرام ناظری)، سروستان و به یاد یاران (با صدای رضوی سروستانی)، شکوفههای جاویدان و گل افشان (با صدای شاپور رحیمی)، قسم (با صدای کامیار بهزاد)، جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ، تازه به تازه، گرفتار (همه با صدای علیرضا افتخاری)، هی گل (کردی- بهروز توکلی)، از دست عشق (کردی- عزیز شاهرخی)، دوری (کردی- حسینی شریفی)، صدای تازه (کردی- سالار عندلیبی)، با قدسیان ۱-۲-۳ (کردی- با صدای پیام عزیزی و حسام لرنژاد)، با قدسیان ۴ (کردی- با صدای جمیل خالدی)، تُنگ شکر (کردی- با صدای احمد کامیار)، صدای بیصدایی (با صدای رسول شریفی) نالهی وطن (پریسا)، ای میهن (محمدرضا شجریان)، بنمای رخ (شهرام ناظری)، سکوت (ایرج بسطامی)، آتش در نیستان (شهرام ناظری)، کیژی کورد (کردی- با صدای عباس کمندی) و... منتشر کرده است.
عندلیبی از سال 1357ش ارکستر سنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را رهبری کرده است. سالار عندلیبی، پسر محمدجلیل عندلیبی، خوانندهی تعدادی از آهنگهای او بوده است. جمشید عندلیبی (نوازندهی برجستهی نی) برادر و شاهو عندلیبی (نوازندهی نی) از خویشاوندان اوست. مقالهی عندلیبی، خانواده نیز دیده شود.