ایپوستگی، ژان روبر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[پرونده:11668300.png|بندانگشتی|ژان روبر ایپوستگی]] | [[پرونده:11668300.png|بندانگشتی|ژان روبر ایپوستگی]] | ||
[[پرونده:11668300-2.jpg|بندانگشتی|از آثار ایپوستگی]] | [[پرونده:11668300-2.jpg|بندانگشتی|از آثار ایپوستگی]] | ||
ایپوستگی، ژان روبر (۱۹۲۰- | ایپوستگی، ژان روبر (۱۹۲۰-2006م)(Ipousteguy, Jean Robert) | ||
مجسمهساز، نقاش و نقشهکش فرانسوی. پدرش نجار بود و دستی هم در نقاشی و نواختن [[ویولن]] داشت. علاوه بر این، کتابخوانی حرفهای بود و پسرش ژان را از کودکی به پیگیری هنر و علوم انسانی تشویق کرد، اگرچه شغل وکالت را برای او میپسندید. ژان تصمیم به پیگری نقاشی گرفت و در ابتدا این موضوع را از پدرش پنهان کرد. در جریان [[جنگ جهانی دوم]]، از پاریس گریخت و مدتی به آهنگری پرداخت و تجربیاتش در این دوران بعدها در مجسمهسازی به یاریاش آمد. | مجسمهساز، نقاش و نقشهکش فرانسوی. پدرش نجار بود و دستی هم در نقاشی و نواختن [[ویولن]] داشت. علاوه بر این، کتابخوانی حرفهای بود و پسرش ژان را از کودکی به پیگیری هنر و علوم انسانی تشویق کرد، اگرچه شغل وکالت را برای او میپسندید. ژان تصمیم به پیگری نقاشی گرفت و در ابتدا این موضوع را از پدرش پنهان کرد. در جریان [[جنگ جهانی دوم]]، از پاریس گریخت و مدتی به آهنگری پرداخت و تجربیاتش در این دوران بعدها در مجسمهسازی به یاریاش آمد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۷
| ژان روبر ایپوستگی Jean Robert Ipousteguy | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۰م |
| درگذشت | 2006م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمهساز، نقاش و نقشهکش |
| آثار | مجسمۀ وال دو گراس (۱۹۷۷، نگارخانۀ کلود برنار، پاریس) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |


ایپوستگی، ژان روبر (۱۹۲۰-2006م)(Ipousteguy, Jean Robert)
مجسمهساز، نقاش و نقشهکش فرانسوی. پدرش نجار بود و دستی هم در نقاشی و نواختن ویولن داشت. علاوه بر این، کتابخوانی حرفهای بود و پسرش ژان را از کودکی به پیگیری هنر و علوم انسانی تشویق کرد، اگرچه شغل وکالت را برای او میپسندید. ژان تصمیم به پیگری نقاشی گرفت و در ابتدا این موضوع را از پدرش پنهان کرد. در جریان جنگ جهانی دوم، از پاریس گریخت و مدتی به آهنگری پرداخت و تجربیاتش در این دوران بعدها در مجسمهسازی به یاریاش آمد.
ایپوستگی در آثار آغازینش از برانکوزی[۱] تأثیر پذیرفت و بعدها بهسبب تلفیق بدیع سنّتهای شکلنما[۲] و انتزاعی[۳] در مجسمهسازی شهرت یافت. هنرش نمادی از آزمونهای زندگی معاصر است، که اغلب بهشکل پیکر مردانهای تجلّی یافته، که بهصورت قائم تکیه داده و درعینحال در میانِ میلههای خشنی که اندامهایش را زخمی کرده یا فرسودهاند، بهدام افتاده است؛ مجسمۀ وال دو گراس[۴] (۱۹۷۷، نگارخانۀ کلود برنار[۵]، پاریس)، نمونۀ گزیدهای از آثار اوست. ایپوستگی در سالهای ۱۹۴۹ـ۱۹۵۰ از نقاشی به حجمسازی رو آورد، و مناظر صخرهایِ دیوارنگاره[۶]های قرن پانزدهم ایتالیا را، در قالب مجسمههای بزرگی اجرا کرد که پیکرهایی در آنها حاضرند.