ریاضی، شکوه: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ریاضی، شکوه منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:22200700 2.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]] | [[پرونده:22200700 2.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]] | ||
[[پرونده:22200700 3.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]] | [[پرونده:22200700 3.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]] | ||
ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش)<br | ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش)<br><p>نقاش و مجسمهساز ایرانی. از پیشگامان نقاشی نو در ایران بود. بیشتر در مقام یک معلم شهرت دارد. در یکی از مهمترین خانوادههای آن دورهی تهران چشم به جهان گشود. پدر او سرلشکر میرزا علیخان ریاضی بود که ده سال پیش از تولد شکوه و در 1290ش با هزینهی دولت به [[پاریس، شهر|پاریس]] اعزام شد تا در مدرسهی نظامی ورسای (مدرسهی مهندسی نظام) آموزش نظامی ببیند. در بازگشت از [[فرانسه]]، رئیس ژاندارمری تهران میشود. بعدتر- در هفتسالگی شکوه- در سال 1307ش، که در دولت قانون اعزام محصل به خارج به تصویب رسید، همراه خانواده به کشور مورد علاقهی خود میرود و سرپرست محصلین ایرانی در فرانسه را بر عهده میگیرد. </p><p>شکوه با دو فرهنگ ایرانی و فرانسوی رشد میکند. پس از قطع رابطهی ایران و فرانسه، او چهاردهساله است که پدرش را از پاریس به تهران احضار و از وی خلع درجه میکنند. شکوه مدتی درس طب خواند، اما نیمهکاره رهایش کرد و وارد هنرکدهی هنرهای زیبا شد. علاقهاش به هنر نوین و تب رفتن به [[بوزار، مدرسه|مدرسهی بوزار پاریس]] گریبان او را نیز میگیرد. در 1325ش، که از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدهی هنرهای زیبا]] فارغالتحصیل شد، برای تکمیل تحصیلات به فرانسه میرود. یک سال بیشتر از زندگی او در پاریس نمیگذرد که پدرش در فروردین 1326ش میمیرد. شکوه تا 1955م (1333ش) در بوزار درس میخواند و در همین سال با رتبهی عالی و یک مدال طلا دانشنامه میگیرد و به ایران بازمیگردد. </p><p>ریاضی، دو سال در هنرستان عالی هنرهای تزئینی به تدریس طراحی - و نقاشی- میپردازد و در این دوره شاگردان ممتازی را تربیت میکند که بعدتر از سرآمدان هنر نقاشی نوگرا میشوند. او شیوهی آموزش هنر در دانشگاه را دگرگون کرد. لزوماً خود را مقید به درسآموزی از دروس پایه نمیکرد و اختیار میداد تا هنرجو هر طور که میپندارد بر بوم و کاغذ نقش بکشد. اندیشهی نوخیز او بر کسانی تأثیر گذاشت که بعدتر آثارشان شروع آوانگاردیسم در هنر این مملکت تلقی شد. </p><p>[[زنده رودی، حسین|حسین زندهرودی]]، [[عربشاهی، مسعود|مسعود عربشاهی]]، [[قندریز، منصور (تبریز ۱۳۱۴ـ۱۳۴۴ش)|منصور قندریز]]، [[پیلارام، فرامرز (تهران ۱۳۱۶ـ۱۳۶۲ش)|فرامرز پیلارام]]، [[بهرام عالیوندی]]، [[شیددل، محمدحسن|محمدحسن شیددل]]، [[گلپایگانی، بهزاد (۱۳۲۰ـ۱۳۶۴ش)|بهزاد گلپایگانی]] و [[شیوایی، محمدعلی (شیراز ۱۳۱۳ـ۱۳۸۴ش)|محمدعلی شیوایی]] (کاکو) از شاگردانی هستند که توسط شکوه ریاضی تربیت شدند. </p><p>آثار شکوه ریاضی که تعداد معدودی پرتره، مجسمه و نقاشی منظره با رنگ، و طراحیهایی با مرکب و زغال است بیشتر در اختیار دوستان و اقوامش هستند و پرترهای که از [[هدایت، صادق (تهران ۱۲۸۱ـ پاریس ۱۳۳۰ش)|صادق هدایت]] کشیده یکی از مشهورترین کارهای اوست. او در اثر بیماری سرطان درگذشت.<br></p><!--22200700--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۰
| شکوه ریاضی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1300ش |
| درگذشت | 1341ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی نقاشی- دانشکدهی هنرهای زیبای تهران و مدرسهی بوزار |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و مجسمهساز |
| فعالیت های مهم | مدرس نقاشی و طراحی هنرستان عالی هنرهای تزئینی |
| آثار | پرترهی صادق هدایت |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی |
| رشته | نقاشی |
| جوایز و افتخارات | مدال طلا از مدرسهی بوزار (1955) |
ریاضی، شکوه (تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۴۱ش)
نقاش و مجسمهساز ایرانی. از پیشگامان نقاشی نو در ایران بود. بیشتر در مقام یک معلم شهرت دارد. در یکی از مهمترین خانوادههای آن دورهی تهران چشم به جهان گشود. پدر او سرلشکر میرزا علیخان ریاضی بود که ده سال پیش از تولد شکوه و در 1290ش با هزینهی دولت به پاریس اعزام شد تا در مدرسهی نظامی ورسای (مدرسهی مهندسی نظام) آموزش نظامی ببیند. در بازگشت از فرانسه، رئیس ژاندارمری تهران میشود. بعدتر- در هفتسالگی شکوه- در سال 1307ش، که در دولت قانون اعزام محصل به خارج به تصویب رسید، همراه خانواده به کشور مورد علاقهی خود میرود و سرپرست محصلین ایرانی در فرانسه را بر عهده میگیرد.
شکوه با دو فرهنگ ایرانی و فرانسوی رشد میکند. پس از قطع رابطهی ایران و فرانسه، او چهاردهساله است که پدرش را از پاریس به تهران احضار و از وی خلع درجه میکنند. شکوه مدتی درس طب خواند، اما نیمهکاره رهایش کرد و وارد هنرکدهی هنرهای زیبا شد. علاقهاش به هنر نوین و تب رفتن به مدرسهی بوزار پاریس گریبان او را نیز میگیرد. در 1325ش، که از دانشکدهی هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد، برای تکمیل تحصیلات به فرانسه میرود. یک سال بیشتر از زندگی او در پاریس نمیگذرد که پدرش در فروردین 1326ش میمیرد. شکوه تا 1955م (1333ش) در بوزار درس میخواند و در همین سال با رتبهی عالی و یک مدال طلا دانشنامه میگیرد و به ایران بازمیگردد.
ریاضی، دو سال در هنرستان عالی هنرهای تزئینی به تدریس طراحی - و نقاشی- میپردازد و در این دوره شاگردان ممتازی را تربیت میکند که بعدتر از سرآمدان هنر نقاشی نوگرا میشوند. او شیوهی آموزش هنر در دانشگاه را دگرگون کرد. لزوماً خود را مقید به درسآموزی از دروس پایه نمیکرد و اختیار میداد تا هنرجو هر طور که میپندارد بر بوم و کاغذ نقش بکشد. اندیشهی نوخیز او بر کسانی تأثیر گذاشت که بعدتر آثارشان شروع آوانگاردیسم در هنر این مملکت تلقی شد.
حسین زندهرودی، مسعود عربشاهی، منصور قندریز، فرامرز پیلارام، بهرام عالیوندی، محمدحسن شیددل، بهزاد گلپایگانی و محمدعلی شیوایی (کاکو) از شاگردانی هستند که توسط شکوه ریاضی تربیت شدند.
آثار شکوه ریاضی که تعداد معدودی پرتره، مجسمه و نقاشی منظره با رنگ، و طراحیهایی با مرکب و زغال است بیشتر در اختیار دوستان و اقوامش هستند و پرترهای که از صادق هدایت کشیده یکی از مشهورترین کارهای اوست. او در اثر بیماری سرطان درگذشت.