چایباغ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | | نام فارسی = | ||
|نام لاتین = | |نام لاتین =Chaybagh | ||
| نام قدیمی = | | نام قدیمی = | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر = مَلْفِه | ||
| استان = مازندران | | استان = مازندران | ||
| شهرستان = | | شهرستان = سوادکوه شمالی | ||
| بخش = | | بخش = نارنجستان | ||
| موقعیت = فاصله | | موقعیت = فاصله 5کیلومتری شمال غربی مرکز شهر شیرگاه | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 870نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = | | نوع اقلیم = | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا = 175متر | ||
| تولیدات و صنایع مهم = برنج، | | تولیدات و صنایع مهم = برنج، گندم، جو و مرکبات | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
|دهستان= | |دهستان=چایباغ}}چایباغ (Chaybagh) | ||
(یا: مَلْفِه) روستایی در دهستان چایباغ، بخش نارنجستان شهرستان سوادکوه | (یا: مَلْفِه) روستایی در دهستان چایباغ، بخش نارنجستان [[سوادکوه شمالی، شهرستان|شهرستان سوادکوه شمالی]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 5کیلومتری شمال غربی مرکز [[شیرگاه|شهر شیرگاه]]، 30کیلومتری جنوب غربی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 45کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 145کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 175متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگهای و از مقاصد گردشگریِ شرق مازندران، در میان بخشهای شمالی جنگلهای سوادکوه است و در مسیر جادۀ شیرگاه به [[قائم شهر|قائمشهر]] واقع شده. راهآهن شمال و رودخانۀ تالار از غرب روستا میگذرند و یکی از سرشاخههای رود تالار (موسوم به تیجون/ آتیجون) در شمال چایباغ جریان دارد. اراضی روستا در شرق به روستای اندارگلی پیوسته است و در شمال و جنوب با جنگل احاطه شده. تپهسر در جنوب، آهنگرکلا در غرب، و بشل در شمال، دیگر روستاهای نزدیک به چایباغ هستند. پارک جنگلی خیلی و پل تاریخی شاهپور که در 1379ش به ثبت ملی رسیده است، از جاذبههای گردشگری چایباغ هستند. این آبادی اقامتگاههای اجارهای متعدد، مرکز بهداشت، بقالی، نانوایی و زیارتگاههایی به نام امامزاده آقاسیدمهدی، آقاسیدمیرزا شاهی و سیدشاهی دارد. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت چایباغ 870نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، دامداری و مشاغل و کسبوکارهای مربوط به گردشگری، و محصولات اصلی آنها | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت چایباغ 870نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، دامداری و مشاغل و کسبوکارهای مربوط به گردشگری، و محصولات اصلی آنها [[برنج]]، [[گندم]]، [[جو]] و [[مرکبات]] است. مردم چایباغ به زبان [[طبری]] (گویش سوادکوهی) سخن میگویند. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۴
| چایباغ | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | سوادکوه شمالی |
| بخش | نارنجستان |
| دهستان | چایباغ |
| نام دیگر | مَلْفِه |
| جمعیت | 870نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 5کیلومتری شمال غربی مرکز شهر شیرگاه |
| ارتفاع از سطح دریا | 175متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، گندم، جو و مرکبات |
| نام لاتین | Chaybagh |
چایباغ (Chaybagh)
(یا: مَلْفِه) روستایی در دهستان چایباغ، بخش نارنجستان شهرستان سوادکوه شمالی، استان مازندران. در فاصلۀ 5کیلومتری شمال غربی مرکز شهر شیرگاه، 30کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 45کیلومتری جنوب دریای خزر، 145کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 175متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگهای و از مقاصد گردشگریِ شرق مازندران، در میان بخشهای شمالی جنگلهای سوادکوه است و در مسیر جادۀ شیرگاه به قائمشهر واقع شده. راهآهن شمال و رودخانۀ تالار از غرب روستا میگذرند و یکی از سرشاخههای رود تالار (موسوم به تیجون/ آتیجون) در شمال چایباغ جریان دارد. اراضی روستا در شرق به روستای اندارگلی پیوسته است و در شمال و جنوب با جنگل احاطه شده. تپهسر در جنوب، آهنگرکلا در غرب، و بشل در شمال، دیگر روستاهای نزدیک به چایباغ هستند. پارک جنگلی خیلی و پل تاریخی شاهپور که در 1379ش به ثبت ملی رسیده است، از جاذبههای گردشگری چایباغ هستند. این آبادی اقامتگاههای اجارهای متعدد، مرکز بهداشت، بقالی، نانوایی و زیارتگاههایی به نام امامزاده آقاسیدمهدی، آقاسیدمیرزا شاهی و سیدشاهی دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت چایباغ 870نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، دامداری و مشاغل و کسبوکارهای مربوط به گردشگری، و محصولات اصلی آنها برنج، گندم، جو و مرکبات است. مردم چایباغ به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند.