منیف، عبدالرحمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ منیف، عبدالرحمان (اردن ۱۹۳۳) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به منیف، عبدالرحمان منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


مُنیف، عَبْدُالرَّحمان (اردن ۱۹۳۳)<br>
[[پرونده: 38450300.jpg | بندانگشتی|مُنيف، عَبْدُالرَّحمان]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =عبدالرحمان منیف
|عنوان =عبدالرحمان منیف
|نام =
|نام =Abdul Rahman Munif
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
خط ۱۰: خط ۸:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=اردن ۱۹۳۳م
|زادروز=اردن ۱۹۳۳م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=۲۰۰۴م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=عربستانی
|ملیت=عربستانی
خط ۲۹: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>رمان‌نویس، اقتصاددان و روشنفکر سعودی. دانش‌آموختۀ حقوق از دمشق و قاهره و دارندۀ دانشنامۀ دکتری در اقتصاد از یوگسلاوی است. براثر مخالفت با رژیم سعودی، تابعیت او سلب شد. مدتی در صنایع نفت سوریه و عراق کار می‌کرد، و سردبیر ماهنامۀ عراقی ''نفت و توسعه'' بود. در زمان کار در سوریه، نخستین رمان‌هایش، ازجمله ''قصۀ عشق مجوس،'' را در دمشق چاپ کرد که گرچه حاکی از استعداد او بود، چیزی بیش از مشق نویسندگی شمرده نمی‌شود. با آثاری چون ''خاورمیانه'' (۱۹۷۷)، ''سرانجام'' (۱۹۷۸)، ''مسابقۀ دو استقامت'' (۱۹۷۹)، به استقلال در سبک و صدا رسید. ''خاورمیانه'' داستانی است که با تکنیک جریان سیال ذهن وحشت جسمانی و روانی ناشی از شکنجۀ زندانیان سیاسی را بازمی‌نماید؛ ''مسابقه''، که در ایران دورۀ ''مصدق'' روی می‌دهد و راوی یک مأمور انگلیسی است، افول امپریالیسم بریتانیا و عروج امریکا را بازمی‌گوید. منیف در ۱۹۸۴ جلد اول تریلوژی خود، ''شهرهای نمک''، را، که بعداً پنج‌گانه شد، چاپ کرد. این رمان بزرگ داستان اجتماع صحرانشینی است که با کشف نفت و تحمیل مدرنیزاسیون پیوندهای سنتی و حیات اجتماعی آن از‌هم می‌گسلد و نابود می‌شود. این اثر بی‌تردید یکی از مهم‌ترین رمان‌های اخیر عربی است. علاقۀ منیف به تاریخ در آثاری چون ''راه مدینه'': ''اَمّان در سال‌های چهل'' (۱۹۹۴) آشکار است.</p>
}}[[پرونده: 38450300.jpg | بندانگشتی|مُنيف، عَبْدُالرَّحمان]]
مُنیف، عَبْدُالرَّحمان (اردن ۱۹۳۳-۲۰۰۴م) (Munif, Abdul Rahman)<br><p>رمان‌نویس، اقتصاددان و روشنفکر سعودی. دانش‌آموختۀ حقوق از دمشق و قاهره و دارندۀ دانشنامۀ دکتری در اقتصاد از یوگسلاوی است. براثر مخالفت با رژیم سعودی، تابعیت او سلب شد. مدتی در صنایع نفت سوریه و عراق کار می‌کرد، و سردبیر ماهنامۀ عراقی ''نفت و توسعه'' بود. در زمان کار در سوریه، نخستین رمان‌هایش، ازجمله ''قصۀ عشق مجوس،'' را در دمشق چاپ کرد که گرچه حاکی از استعداد او بود، چیزی بیش از مشق نویسندگی شمرده نمی‌شود. با آثاری چون ''خاورمیانه'' (۱۹۷۷)، ''سرانجام'' (۱۹۷۸)، ''مسابقۀ دو استقامت'' (۱۹۷۹)، به استقلال در سبک و صدا رسید. ''خاورمیانه'' داستانی است که با تکنیک جریان سیال ذهن وحشت جسمانی و روانی ناشی از شکنجۀ زندانیان سیاسی را بازمی‌نماید؛ ''مسابقه''، که در ایران دورۀ ''مصدق'' روی می‌دهد و راوی یک مأمور انگلیسی است، افول امپریالیسم بریتانیا و عروج امریکا را بازمی‌گوید. منیف در ۱۹۸۴ جلد اول تریلوژی خود، ''شهرهای نمک''، را، که بعداً پنج‌گانه شد، چاپ کرد. این رمان بزرگ داستان اجتماع صحرانشینی است که با کشف نفت و تحمیل مدرنیزاسیون پیوندهای سنتی و حیات اجتماعی آن از‌هم می‌گسلد و نابود می‌شود. این اثر بی‌تردید یکی از مهم‌ترین رمان‌های اخیر عربی است. علاقۀ منیف به تاریخ در آثاری چون ''راه مدینه'': ''اَمّان در سال‌های چهل'' (۱۹۹۴) آشکار است.</p>
<br><!--38450300-->
<br><!--38450300-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۶

عبدالرحمان منیف
Abdul Rahman Munif
زادروز اردن ۱۹۳۳م
درگذشت ۲۰۰۴م
ملیت عربستانی
تحصیلات و محل تحصیل دانش آموخته حقوق از دمشق و قاهره، دارنده دانشنامه دکتری در اقتصاد از یوگسلاوی
شغل و تخصص اصلی رمان نویس
شغل و تخصص های دیگر اقتصاددان
آثار راه مدینه: امان در سال های چهل (۱۹۹۴)
گروه مقاله ادبیات عرب
مُنيف، عَبْدُالرَّحمان

مُنیف، عَبْدُالرَّحمان (اردن ۱۹۳۳-۲۰۰۴م) (Munif, Abdul Rahman)

رمان‌نویس، اقتصاددان و روشنفکر سعودی. دانش‌آموختۀ حقوق از دمشق و قاهره و دارندۀ دانشنامۀ دکتری در اقتصاد از یوگسلاوی است. براثر مخالفت با رژیم سعودی، تابعیت او سلب شد. مدتی در صنایع نفت سوریه و عراق کار می‌کرد، و سردبیر ماهنامۀ عراقی نفت و توسعه بود. در زمان کار در سوریه، نخستین رمان‌هایش، ازجمله قصۀ عشق مجوس، را در دمشق چاپ کرد که گرچه حاکی از استعداد او بود، چیزی بیش از مشق نویسندگی شمرده نمی‌شود. با آثاری چون خاورمیانه (۱۹۷۷)، سرانجام (۱۹۷۸)، مسابقۀ دو استقامت (۱۹۷۹)، به استقلال در سبک و صدا رسید. خاورمیانه داستانی است که با تکنیک جریان سیال ذهن وحشت جسمانی و روانی ناشی از شکنجۀ زندانیان سیاسی را بازمی‌نماید؛ مسابقه، که در ایران دورۀ مصدق روی می‌دهد و راوی یک مأمور انگلیسی است، افول امپریالیسم بریتانیا و عروج امریکا را بازمی‌گوید. منیف در ۱۹۸۴ جلد اول تریلوژی خود، شهرهای نمک، را، که بعداً پنج‌گانه شد، چاپ کرد. این رمان بزرگ داستان اجتماع صحرانشینی است که با کشف نفت و تحمیل مدرنیزاسیون پیوندهای سنتی و حیات اجتماعی آن از‌هم می‌گسلد و نابود می‌شود. این اثر بی‌تردید یکی از مهم‌ترین رمان‌های اخیر عربی است. علاقۀ منیف به تاریخ در آثاری چون راه مدینه: اَمّان در سال‌های چهل (۱۹۹۴) آشکار است.