اکسیر، اکبر: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ اکسیر، اکبر (آستارا ۱۳۳۲ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به اکسیر، اکبر منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اکبر اکسیر (آستارا ۱۳۳۲ش- )<br>{{جعبه زندگینامه | اکبر اکسیر (آستارا ۱۳۳۲ش- ) (Eksir, Akbar)<br>{{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = اکبر اکسیر | |عنوان = اکبر اکسیر | ||
|نام = | |نام =Akbar Eksir | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:11430200.jpg|بندانگشتی|اکبر اکسیر]] | }}[[پرونده:11430200.jpg|بندانگشتی|اکبر اکسیر]] | ||
<p>شاعر، منتقد ادبی و طنزپرداز ایرانی. در رشتۀ ادبیات فارسی در دانشگاه رشت تحصیل کرد و به تدریس در دبیرستانهای آستارا مشغول شد. سرودن شعر را از ۱۳۴۷ش آغاز کرده و در انواع قالبها شعر سروده است. ازجمله آثار اوست: مجموعۀ اشعار ''در سوگ سپیداران'' ( | <p>شاعر، منتقد ادبی و طنزپرداز ایرانی. در رشتۀ ادبیات فارسی در دانشگاه رشت تحصیل کرد و به تدریس در دبیرستانهای آستارا مشغول شد. سرودن شعر را از ۱۳۴۷ش آغاز کرده و در انواع قالبها شعر سروده است. ازجمله آثار اوست: مجموعۀ اشعار ''در سوگ سپیداران'' (۱۳۶۱ش)؛ آلبوم شعر ''بفرمایید بنشینید صندلی عزیز'' (۱۳۸۲ش)؛ ''زنبورهای عسل دیابت گرفتهاند'' (۱۳۸۵ش)، که کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شناخته شده و از سوی حوزه هنری نیز کتاب سال طنز معرفی شده است، ''پستۀ لال، سکوت دندانشکن است'' (۱۳۸۷ش). </p> | ||
<p>اکبر اکسیر مجموعۀ غزلیات شاعر آستارایی میرزا محمدرحیم طایر، بنیادگذار آموزش نوین در آستارا، را با عنوان ''طایر خیال'' | <p>اکبر اکسیر مجموعۀ غزلیات شاعر آستارایی میرزا محمدرحیم طایر، بنیادگذار آموزش نوین در آستارا، را با عنوان ''طایر خیال'' به چاپ رساند. او در ۱۳۸۴ش جایزۀ دوم خبرنگاران را در حوزۀ نقد شعر دریافت کرد. اکبر اکسیر مؤسس اولین انجمن ادبی بعد از انقلاب در آستارا ست. </p> | ||
<p>از دیگر آثار اوست: مقاله نوستالژیک ''آستارای من، سارای من''، که به آستارای قدیم و جدید میپردازد.</p> | <p>از دیگر آثار اوست: مقاله نوستالژیک ''آستارای من، سارای من''، که به آستارای قدیم و جدید میپردازد.</p> | ||
<br><!--11430200--> | <br><!--11430200--> | ||
---- | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۸
اکبر اکسیر (آستارا ۱۳۳۲ش- ) (Eksir, Akbar)
| اکبر اکسیر Akbar Eksir | |
|---|---|
| زادروز |
آستارا 1332ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ادبیات فارسی- دانشگاه رشت |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و طنزپرداز |
| آثار | پستۀ لال؛ سکوت دندانشکن است |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ دوم خبرنگاران 1384ش |
شاعر، منتقد ادبی و طنزپرداز ایرانی. در رشتۀ ادبیات فارسی در دانشگاه رشت تحصیل کرد و به تدریس در دبیرستانهای آستارا مشغول شد. سرودن شعر را از ۱۳۴۷ش آغاز کرده و در انواع قالبها شعر سروده است. ازجمله آثار اوست: مجموعۀ اشعار در سوگ سپیداران (۱۳۶۱ش)؛ آلبوم شعر بفرمایید بنشینید صندلی عزیز (۱۳۸۲ش)؛ زنبورهای عسل دیابت گرفتهاند (۱۳۸۵ش)، که کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شناخته شده و از سوی حوزه هنری نیز کتاب سال طنز معرفی شده است، پستۀ لال، سکوت دندانشکن است (۱۳۸۷ش).
اکبر اکسیر مجموعۀ غزلیات شاعر آستارایی میرزا محمدرحیم طایر، بنیادگذار آموزش نوین در آستارا، را با عنوان طایر خیال به چاپ رساند. او در ۱۳۸۴ش جایزۀ دوم خبرنگاران را در حوزۀ نقد شعر دریافت کرد. اکبر اکسیر مؤسس اولین انجمن ادبی بعد از انقلاب در آستارا ست.
از دیگر آثار اوست: مقاله نوستالژیک آستارای من، سارای من، که به آستارای قدیم و جدید میپردازد.