حسین آباد (بهشهر): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حسینآباد (بهشهر) (Hoseynabad (Behshahr | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین = (Hoseynabad (Behshahr | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = مازندران | |||
| شهرستان =بهشهر | |||
| بخش = مرکزی | |||
| موقعیت = فاصله 15کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر | |||
| جمعیت = 2,353نفر (1395ش) | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = 20متر پایینتر | |||
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، گندم، جو، پنبه، مرکبات، صیفیجات و تولیدات دامی | |||
| برخی بناهای مهم =تپه سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپه شمالی مربوط به دوره اسلامی (1382ش)، تپه امام تقی مربوط به دوره اسلامی (1382ش)، تپه اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دوره اسلامی (1382ش)، یخچالتپه جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دوره اسلامی (1382ش) | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
|دهستان=میانکاله}}حسینآباد (بهشهر) (Hoseynabad (Behshahr | |||
روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان | روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 15کیلومتری شمال شرقی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 35کیلومتری شمال غربی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 12کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 210کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 20متری پایینتر از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگهای در مسیر جادۀ بهشهر به زاغمرز و خط ساحلی دریای خزر است. در فاصلۀ 8کیلومتری جنوب غربی خلیج گرگان و 12کیلومتری جنوب بندر امیرآباد واقع شده است. حسینآباد دو آببندان وسیع با مساحتهای 84هکتار (در شمال غرب) و 120هکتار (در جنوب) دارد. آببندان شمالی جز استفاده برای تأمین آب زراعی و پرورش ماهی، به عنوان سایت گردشگری هم مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. روستای [[للـه مرز|للـهمرز]] در شمال شرق به حسینآباد متصل است و دیگر روستاهای اطراف آن عبارتند از: قرهتپه در شرق جنوبی، عسگرآباد در غرب شمالی، و امیرآباد در غرب شمالی. حسینآباد چندین محوطۀ باستانی و تاریخی، درمانگاه، کتابخانۀ عمومی، بقالی و نانوایی دارد. | ||
برخی از تپههای باستانی حسینآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند از این قرارند: تپۀ سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپۀ شمالی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ امام تقی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش)، و یخچالتپۀ جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش). | برخی از تپههای باستانی حسینآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند از این قرارند: تپۀ سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپۀ شمالی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ امام تقی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش)، و یخچالتپۀ جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش). | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت حسینآباد 2,353نفر بوده است. شغل مردم این روستا | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت حسینآباد 2,353نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری، و [[دامداری]]، و محصولات آنها [[برنج]]، [[گندم]]، [[جو]]، [[پنبه]]، [[مرکبات]]، صیفیجات و تولیدات دامی است. مردم حسینآباد به زبان [[طبری]] و کردی هورامی سخن میگویند. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۴
| حسین آباد (بهشهر) | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | بهشهر |
| بخش | مرکزی |
| دهستان | میانکاله |
| جمعیت | 2,353نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 15کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر |
| ارتفاع از سطح دریا | 20متر پایینتر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، گندم، جو، پنبه، مرکبات، صیفیجات و تولیدات دامی |
| برخی بناهای مهم | تپه سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپه شمالی مربوط به دوره اسلامی (1382ش)، تپه امام تقی مربوط به دوره اسلامی (1382ش)، تپه اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دوره اسلامی (1382ش)، یخچالتپه جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دوره اسلامی (1382ش) |
| نام لاتین | (Hoseynabad (Behshahr |
حسینآباد (بهشهر) (Hoseynabad (Behshahr
روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 15کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 35کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 12کیلومتری جنوب دریای خزر، 210کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 20متری پایینتر از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگهای در مسیر جادۀ بهشهر به زاغمرز و خط ساحلی دریای خزر است. در فاصلۀ 8کیلومتری جنوب غربی خلیج گرگان و 12کیلومتری جنوب بندر امیرآباد واقع شده است. حسینآباد دو آببندان وسیع با مساحتهای 84هکتار (در شمال غرب) و 120هکتار (در جنوب) دارد. آببندان شمالی جز استفاده برای تأمین آب زراعی و پرورش ماهی، به عنوان سایت گردشگری هم مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. روستای للـهمرز در شمال شرق به حسینآباد متصل است و دیگر روستاهای اطراف آن عبارتند از: قرهتپه در شرق جنوبی، عسگرآباد در غرب شمالی، و امیرآباد در غرب شمالی. حسینآباد چندین محوطۀ باستانی و تاریخی، درمانگاه، کتابخانۀ عمومی، بقالی و نانوایی دارد.
برخی از تپههای باستانی حسینآباد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند از این قرارند: تپۀ سرخدین مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (ثبت در 1380ش)، یخچالتپۀ شمالی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ امام تقی مربوط به دورۀ اسلامی (1382ش)، تپۀ اکبر سهپشته مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش)، و یخچالتپۀ جنوبی مربوط به دورههای پیش از اسلام تا دورۀ اسلامی (1382ش).
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت حسینآباد 2,353نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، و محصولات آنها برنج، گندم، جو، پنبه، مرکبات، صیفیجات و تولیدات دامی است. مردم حسینآباد به زبان طبری و کردی هورامی سخن میگویند.