امیرلو، عنایت الله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


امیرلو، عنایت‌الله (قزوین 1323 - )
امیرلو، عنایت‌الله (قزوین 1323ش- )


عنایت‌الله امیرلو از چهره‌های ماندگار باستان‌شناسی و انسان‌شناسی عصر حجر فلات ایران است. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قزوین برای ادامۀ تحصیلات عالی به تهران مهاجرت کرد و در 1345 با درجۀ لیسانس باستان‌شناسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. امیرلو از 1347 به کار در اداره کل باستان‌شناسی وزارت فرهنگ و هنر وقت پرداخت و همزمان در دانشگاه هیروشیمای ژاپن به تحصیلات فوق لیسانس خود در انسان‌شناسی جسمانی و باستان‌شناسی عصر حجر ادامه داد. امیرلو از پیشگامان مطالعات تخصصی عصر حجر در ایران بود و در مدت عمر کوتاه خویش 9 فصل کاوش انجام داد و 6 مقاله منتشر کرد. جنبۀ بارز کار وی تخصص‌گرایی بود.
عنایت‌الله امیرلو از چهره‌های ماندگار باستان‌شناسی و انسان‌شناسی عصر حجر فلات ایران است. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قزوین برای ادامۀ تحصیلات عالی به تهران مهاجرت کرد و در 1345ش با درجۀ لیسانس باستان‌شناسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. امیرلو از 1347ش به کار در اداره کل باستان‌شناسی وزارت فرهنگ و هنر وقت پرداخت و همزمان در دانشگاه هیروشیمای ژاپن به تحصیلات فوق لیسانس خود در انسان‌شناسی جسمانی و باستان‌شناسی عصر حجر ادامه داد. امیرلو از پیشگامان مطالعات تخصصی عصر حجر در ایران بود و در مدت عمر کوتاه خویش 9 فصل کاوش انجام داد و 6 مقاله منتشر کرد. جنبۀ بارز کار وی تخصص‌گرایی بود.
230101
[[رده:باستان شناسی ایران]]
[[رده:باستان شناسی ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۸

امیرلو، عنایت‌الله (قزوین 1323ش- )

عنایت‌الله امیرلو از چهره‌های ماندگار باستان‌شناسی و انسان‌شناسی عصر حجر فلات ایران است. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قزوین برای ادامۀ تحصیلات عالی به تهران مهاجرت کرد و در 1345ش با درجۀ لیسانس باستان‌شناسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. امیرلو از 1347ش به کار در اداره کل باستان‌شناسی وزارت فرهنگ و هنر وقت پرداخت و همزمان در دانشگاه هیروشیمای ژاپن به تحصیلات فوق لیسانس خود در انسان‌شناسی جسمانی و باستان‌شناسی عصر حجر ادامه داد. امیرلو از پیشگامان مطالعات تخصصی عصر حجر در ایران بود و در مدت عمر کوتاه خویش 9 فصل کاوش انجام داد و 6 مقاله منتشر کرد. جنبۀ بارز کار وی تخصص‌گرایی بود.