اشمیا، هانس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ اشمیا، هانس (۱۹۳۴) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اشمیا، هانس منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اِشْمِیا، هانس (۱۹۳۴م - )(Schmeja, Hans)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =هانس اشمیا
|عنوان =هانس اشمیا
خط ۱۰: خط ۷:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۳۴م
|زادروز=۱۹۳۴م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=۲۰۱۸م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=لهستانی
|ملیت=لهستانی
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>خاورشناس لهستانی. در دانشگاه گراتس [[فقه اللغه|فقه‌اللغۀ]] قدیم خواند. پس از اخذ دانشنامۀ دکتری (۱۹۶۲)، در [[گراتس]] (۱۹۶۷) و اینسبروک (۱۹۶۸) درجۀ استادی [[هندواروپایی، زبان های|زبان‌های هندواروپایی]] گرفت و با این سمت به تدریس پرداخت. افزون بر تحقیق در زمینۀ زبان‌های هندواروپایی، دربارۀ تاریخ [[هخامنشیان]] نیز مطالعات فراوانی کرده و مقالات زیادی نوشته است. از آثارش: ''یادنامۀ براندن اشتاین'' (با همکاری دیگران) (۱۹۶۸م)؛ ''اسطورۀ ژرمن‌های آلپ'' (وین، ۱۹۶۸م). </p>
}}اِشْمِیا، هانس (۱۹۳۴-۲۰۱۸م)(Schmeja, Hans)<br><p>خاورشناس لهستانی. در دانشگاه گراتس [[فقه اللغه|فقه‌اللغۀ]] قدیم خواند. پس از اخذ دانشنامۀ دکتری (۱۹۶۲م)، در [[گراتس]] (۱۹۶۷م) و اینسبروک (۱۹۶۸م) درجۀ استادی [[هندواروپایی، زبان های|زبان‌های هندواروپایی]] گرفت و با این سمت به تدریس پرداخت. افزون بر تحقیق در زمینۀ زبان‌های هندواروپایی، دربارۀ تاریخ [[هخامنشیان]] نیز مطالعات فراوانی کرده و مقالات زیادی نوشته است. از آثارش: ''یادنامۀ براندن اشتاین'' (با همکاری دیگران) (۱۹۶۸م)؛ ''اسطورۀ ژرمن‌های آلپ'' (وین، ۱۹۶۸م). </p>
<br><!--11367100-->
<br><!--11367100-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۴

هانس اشمیا
Hans Schmeja
زادروز ۱۹۳۴م
درگذشت ۲۰۱۸م
ملیت لهستانی
تحصیلات و محل تحصیل دکترای زبان های هندواروپایی
شغل و تخصص اصلی خاورشناس
آثار یادنامۀ براندن اشتاین (با همکاری دیگران) (۱۹۶۸م)؛ اسطورۀ ژرمن‌های آلپ (وین، ۱۹۶۸م)
گروه مقاله خاورشناسی

اِشْمِیا، هانس (۱۹۳۴-۲۰۱۸م)(Schmeja, Hans)

خاورشناس لهستانی. در دانشگاه گراتس فقه‌اللغۀ قدیم خواند. پس از اخذ دانشنامۀ دکتری (۱۹۶۲م)، در گراتس (۱۹۶۷م) و اینسبروک (۱۹۶۸م) درجۀ استادی زبان‌های هندواروپایی گرفت و با این سمت به تدریس پرداخت. افزون بر تحقیق در زمینۀ زبان‌های هندواروپایی، دربارۀ تاریخ هخامنشیان نیز مطالعات فراوانی کرده و مقالات زیادی نوشته است. از آثارش: یادنامۀ براندن اشتاین (با همکاری دیگران) (۱۹۶۸م)؛ اسطورۀ ژرمن‌های آلپ (وین، ۱۹۶۸م).