انواری، محمدباقر محی الدین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =محمدباقر محی الدین انواری | |عنوان =محمدباقر محی الدین انواری | ||
| خط ۱۰: | خط ۷: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=همدان ۱۳۰۵ش | |زادروز=همدان ۱۳۰۵ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=1391ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>روحانی ایرانی و از مبارزان سیاسی در نهضت [[امام خمینی]]. دروس حوزوی خود را نزد آیات آشتیانی، مطهری، شعرانی، حایری و [[رفیعی قزوینی، ابوالحسن (قزوین ۱۲۶۸ـ تهران ۱۳۵۳ش)|رفیعی قزوینی]]، تا درجۀ [[اجتهاد]] به پایان برد. از ۱۳۴۱ش در جریان غائلۀ انجمنهای ایالتی و ولایتی، بر علیه رژیم به مبارزه پرداخت. وی از اعضای شورای روحانیت جمعیت مؤتلفۀ اسلامی بود و در تشکیل شاخۀ نظامی این جمعیت نقش داشت. پس از ترور حسنعلی منصور، نخستوزیر وقت، وی نیز دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. انواری پس از آزادی در اواخر ۱۳۵۵، بار دیگر به مبارزۀ خود ادامه داد. در همین دوره به [[فرانسه]]، [[پاکستان]] و [[عربستان سعودی|عربستان]] سفر کرد و در آستانۀ پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، در کمیتۀ استقبال از امام، مسئول نظارت بر انتظامات بود. پس از پیروزی انقلاب، مدتی نمایندۀ امام در ژاندارمری کل کشور و نمایندۀ مردم رَزَنِ همدان در [[مجلس شورای اسلامی]] بود. وی از اعضای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز، مسئول مرکز رسیدگی به امور مساجد، و نیز نمایندۀ امام در ژاندارمری بوده است. انواری تألیفاتی در فقه و اصول دارد و ''شرح نهجالبلاغه'' (جلد اول)، ''ثورةالحسین'' و کتاب ''الجهادِ'' کافی را ترجمه کرده است.</p> | }}اَنواری، محمدباقر محیالدین (همدان ۱۳۰۵-1391ش)<br><p>روحانی ایرانی و از مبارزان سیاسی در نهضت [[امام خمینی]]. دروس حوزوی خود را نزد آیات آشتیانی، مطهری، شعرانی، حایری و [[رفیعی قزوینی، ابوالحسن (قزوین ۱۲۶۸ـ تهران ۱۳۵۳ش)|رفیعی قزوینی]]، تا درجۀ [[اجتهاد]] به پایان برد. از ۱۳۴۱ش در جریان غائلۀ انجمنهای ایالتی و ولایتی، بر علیه رژیم به مبارزه پرداخت. وی از اعضای شورای روحانیت جمعیت مؤتلفۀ اسلامی بود و در تشکیل شاخۀ نظامی این جمعیت نقش داشت. پس از ترور حسنعلی منصور، نخستوزیر وقت، وی نیز دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. انواری پس از آزادی در اواخر ۱۳۵۵، بار دیگر به مبارزۀ خود ادامه داد. در همین دوره به [[فرانسه]]، [[پاکستان]] و [[عربستان سعودی|عربستان]] سفر کرد و در آستانۀ پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، در کمیتۀ استقبال از امام، مسئول نظارت بر انتظامات بود. پس از پیروزی انقلاب، مدتی نمایندۀ امام در ژاندارمری کل کشور و نمایندۀ مردم رَزَنِ همدان در [[مجلس شورای اسلامی]] بود. وی از اعضای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز، مسئول مرکز رسیدگی به امور مساجد، و نیز نمایندۀ امام در ژاندارمری بوده است. انواری تألیفاتی در فقه و اصول دارد و ''شرح نهجالبلاغه'' (جلد اول)، ''ثورةالحسین'' و کتاب ''الجهادِ'' کافی را ترجمه کرده است.</p> | ||
<br><!--11575300--> | <br><!--11575300--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۷
| محمدباقر محی الدین انواری | |
|---|---|
| زادروز |
همدان ۱۳۰۵ش |
| درگذشت | 1391ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | درجه اجتهاد |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی |
| سمت | از اعضای شورای روحانیت جمعیت موتلفه اسلامی، مسیول نظارت بر انتظامات در کمیته استقبال از امام، نماینده امام در ژاندارمری کل کشور و نماینده مردم رزن همدان در مجلس شورای اسلامی |
| آثار | شرح نهج البلاغه (جلد اول)؛ ثوره الحسین؛ کتاب الجهاد کافی (ترجمه) |
| گروه مقاله | دین اسلام |
اَنواری، محمدباقر محیالدین (همدان ۱۳۰۵-1391ش)
روحانی ایرانی و از مبارزان سیاسی در نهضت امام خمینی. دروس حوزوی خود را نزد آیات آشتیانی، مطهری، شعرانی، حایری و رفیعی قزوینی، تا درجۀ اجتهاد به پایان برد. از ۱۳۴۱ش در جریان غائلۀ انجمنهای ایالتی و ولایتی، بر علیه رژیم به مبارزه پرداخت. وی از اعضای شورای روحانیت جمعیت مؤتلفۀ اسلامی بود و در تشکیل شاخۀ نظامی این جمعیت نقش داشت. پس از ترور حسنعلی منصور، نخستوزیر وقت، وی نیز دستگیر و به پانزده سال زندان محکوم شد. انواری پس از آزادی در اواخر ۱۳۵۵، بار دیگر به مبارزۀ خود ادامه داد. در همین دوره به فرانسه، پاکستان و عربستان سفر کرد و در آستانۀ پیروزی انقلاب اسلامی، در کمیتۀ استقبال از امام، مسئول نظارت بر انتظامات بود. پس از پیروزی انقلاب، مدتی نمایندۀ امام در ژاندارمری کل کشور و نمایندۀ مردم رَزَنِ همدان در مجلس شورای اسلامی بود. وی از اعضای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز، مسئول مرکز رسیدگی به امور مساجد، و نیز نمایندۀ امام در ژاندارمری بوده است. انواری تألیفاتی در فقه و اصول دارد و شرح نهجالبلاغه (جلد اول)، ثورةالحسین و کتاب الجهادِ کافی را ترجمه کرده است.