موسوی، میرحسین: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به موسوی، میرحسین منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =میرحسین موسوی | |عنوان =میرحسین موسوی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(نام کامل خانوادگی: موسوی خامنه) آخرین نخستوزیر در جمهوری اسلامی ایران، عضو شورای انقلاب و دبیر سیاسی حزب جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب. در رشتۀ معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) دانشنامۀ کارشناسی ارشد گرفت و در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. در ارتباط با فعالیتهای حسینیۀ ارشاد و براثر علاقه به دکتر علی شریعتی، به مسائل سیاسی و دینی علاقهمند شد. نزدیکی او به روحانیان برجستهای چون دکتر بهشتی و استاد مطهری سبب شد تا در آستانۀ انقلاب به مسئولیتهای مهمی برگزیده شود. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به شورای انقلاب دعوت شد. از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ش در حزب جمهوری اسلامی که دبیر سیاسی و سردبیری روزنامهاش را برعهده داشت، کار کرد و عمده فعالیتش رویارویی با جریانهای مخالف، بهویژه گروههای کمونیست، مجاهدین خلق و بنیصدر بود. موسوی در دولتهای شهید رجایی و شهید باهنر وزیر خارجه بود و با آغاز ریاستجمهوری آیتالله خامنهای به نخستوزیری رسید و تا پایان دو دوره ریاستجمهوری ایشان و تغییر قانون اساسی توسط شورای بازنگری که منجر به حذف این سِمت شد، در این مقام باقی ماند. از | }}[[پرونده: 38496700.jpg | بندانگشتی|موسوي، ميرحسين]] | ||
موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش - )<br><p>(نام کامل خانوادگی: موسوی خامنه) آخرین نخستوزیر در جمهوری اسلامی ایران، عضو شورای انقلاب و دبیر سیاسی حزب جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب. در رشتۀ معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) دانشنامۀ کارشناسی ارشد گرفت و در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. در ارتباط با فعالیتهای حسینیۀ ارشاد و براثر علاقه به دکتر علی شریعتی، به مسائل سیاسی و دینی علاقهمند شد. نزدیکی او به روحانیان برجستهای چون دکتر بهشتی و استاد مطهری سبب شد تا در آستانۀ انقلاب به مسئولیتهای مهمی برگزیده شود. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به شورای انقلاب دعوت شد. از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ش در حزب جمهوری اسلامی که دبیر سیاسی و سردبیری روزنامهاش را برعهده داشت، کار کرد و عمده فعالیتش رویارویی با جریانهای مخالف، بهویژه گروههای کمونیست، مجاهدین خلق و بنیصدر بود. موسوی در دولتهای شهید رجایی و شهید باهنر وزیر خارجه بود و با آغاز ریاستجمهوری آیتالله خامنهای به نخستوزیری رسید و تا پایان دو دوره ریاستجمهوری ایشان و تغییر قانون اساسی توسط شورای بازنگری که منجر به حذف این سِمت شد، در این مقام باقی ماند. از ۱۳۶۸ش در کنار فعالیتهای هنری نقاشی و مجسمهسازی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاور رئیسجمهور در دولتهای هاشمی رفسنجانی و خاتمی، و همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، رئیس فرهنگستان هنر، بوده است. وی همچنین نمایشگاه های متعدی از آثار هنری خود برپا کرده است. در انتخابات دورۀ دهم ریاستجمهوری (خرداد ۱۳۸۸ش) نامزد ریاستجمهوری شد امّا انتخاب نشد. </p> | |||
<br><!--38496700--> | <br><!--38496700--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | [[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۷
| میرحسین موسوی | |
|---|---|
| زادروز |
خامنه ۱۳۲۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد در رشته معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | نقاش |
| سمت | نخست وزیر در دو دوره ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاور رییس جمهور در دولت های هاشمی رفسنجانی و خاتمی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، رییس فرهنگستان هنر |
| گروه مقاله | دین اسلام |
موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش - )
(نام کامل خانوادگی: موسوی خامنه) آخرین نخستوزیر در جمهوری اسلامی ایران، عضو شورای انقلاب و دبیر سیاسی حزب جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب. در رشتۀ معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) دانشنامۀ کارشناسی ارشد گرفت و در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. در ارتباط با فعالیتهای حسینیۀ ارشاد و براثر علاقه به دکتر علی شریعتی، به مسائل سیاسی و دینی علاقهمند شد. نزدیکی او به روحانیان برجستهای چون دکتر بهشتی و استاد مطهری سبب شد تا در آستانۀ انقلاب به مسئولیتهای مهمی برگزیده شود. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به شورای انقلاب دعوت شد. از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ش در حزب جمهوری اسلامی که دبیر سیاسی و سردبیری روزنامهاش را برعهده داشت، کار کرد و عمده فعالیتش رویارویی با جریانهای مخالف، بهویژه گروههای کمونیست، مجاهدین خلق و بنیصدر بود. موسوی در دولتهای شهید رجایی و شهید باهنر وزیر خارجه بود و با آغاز ریاستجمهوری آیتالله خامنهای به نخستوزیری رسید و تا پایان دو دوره ریاستجمهوری ایشان و تغییر قانون اساسی توسط شورای بازنگری که منجر به حذف این سِمت شد، در این مقام باقی ماند. از ۱۳۶۸ش در کنار فعالیتهای هنری نقاشی و مجسمهسازی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاور رئیسجمهور در دولتهای هاشمی رفسنجانی و خاتمی، و همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، رئیس فرهنگستان هنر، بوده است. وی همچنین نمایشگاه های متعدی از آثار هنری خود برپا کرده است. در انتخابات دورۀ دهم ریاستجمهوری (خرداد ۱۳۸۸ش) نامزد ریاستجمهوری شد امّا انتخاب نشد.