ایری گارای، لوس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[File:Luce Irigaray.jpg|thumb|لوس ایری گارای]]ایریگارای، لوس ( | [[File:Luce Irigaray.jpg|thumb|لوس ایری گارای]]ایریگارای، لوس (۱۹۳۹م - )(Irigaray, Luce) | ||
فیلسوف فمینیست، زبانشناس، روانکاو و نویسندۀ بلژیکی. شهرت این بانو مدیون نظریههای فمینیستی و نیز آثاری است که دربارۀ فیلسوفانی نظیر نیچه، هایدگر و دیگران نوشته است. او در لووَن<ref>Louvain</ref> | فیلسوف فمینیست، زبانشناس، روانکاو و نویسندۀ بلژیکی. شهرت این بانو مدیون نظریههای فمینیستی و نیز آثاری است که دربارۀ فیلسوفانی نظیر نیچه، هایدگر و دیگران نوشته است. او در لووَن<ref>Louvain</ref> درس خواند و پس از عزیمت به پاریس در دهۀ ۱۹۶۰ و تحصیل در رشتههای روانشناسی، روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه از ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۴م در دانشگاه پاریس (ونسن<ref>Vincennes</ref>) تدریس کرد. مطالعات اولیۀ او در زبانشناسی به نقش بیماریهای روانی در از همگیسختگیهای زبانی میپرداخت. سپس همراه با مکتب فرویدیِ روانکاو فرانسوی، ژاک لاکان<ref>Jacques Lacan</ref> در صحنۀ روشنفکری پاریس ظاهر شد. پس از نگارش ''اسپکولومِ زن دیگر<ref>''Speculum of the Other Woman''</ref>'' (۱۹۷۴م) جهتگیری و شیوۀ منحصراً مذکرگرایانۀ روانکاوی فروید را مورد حمله قرار داد و بهطور ضمنی از لاکان و بازنگریهایش در روانکاوی فروید نیز انتقاد کرد. بدینترتیب با جدایی از مکتب فروید، مستقلاً بهعنوان یک رواندرمانگر<ref>psychotherapist </ref> و معلم به کار پرداخت. از دیدگاه او فرهنگ غربی، پدرسالارانه است و تحت تأثیر گفتمانهایی اجتماعی است که مرجعبودن جایگاه مرد در هر زمینه را «طبیعی» میدانند. انعکاس آشکار برتری مذکر در علم، زبان، روابط جنسی و غیره کاملاً مشهود است. اثر مهم دیگر او ''اخلاق تفاوت جنسی<ref>''The Ethics of Sexual Difference''</ref>'' (۱۹۸۴م) است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۲
ایریگارای، لوس (۱۹۳۹م - )(Irigaray, Luce)
فیلسوف فمینیست، زبانشناس، روانکاو و نویسندۀ بلژیکی. شهرت این بانو مدیون نظریههای فمینیستی و نیز آثاری است که دربارۀ فیلسوفانی نظیر نیچه، هایدگر و دیگران نوشته است. او در لووَن[۱] درس خواند و پس از عزیمت به پاریس در دهۀ ۱۹۶۰ و تحصیل در رشتههای روانشناسی، روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه از ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۴م در دانشگاه پاریس (ونسن[۲]) تدریس کرد. مطالعات اولیۀ او در زبانشناسی به نقش بیماریهای روانی در از همگیسختگیهای زبانی میپرداخت. سپس همراه با مکتب فرویدیِ روانکاو فرانسوی، ژاک لاکان[۳] در صحنۀ روشنفکری پاریس ظاهر شد. پس از نگارش اسپکولومِ زن دیگر[۴] (۱۹۷۴م) جهتگیری و شیوۀ منحصراً مذکرگرایانۀ روانکاوی فروید را مورد حمله قرار داد و بهطور ضمنی از لاکان و بازنگریهایش در روانکاوی فروید نیز انتقاد کرد. بدینترتیب با جدایی از مکتب فروید، مستقلاً بهعنوان یک رواندرمانگر[۵] و معلم به کار پرداخت. از دیدگاه او فرهنگ غربی، پدرسالارانه است و تحت تأثیر گفتمانهایی اجتماعی است که مرجعبودن جایگاه مرد در هر زمینه را «طبیعی» میدانند. انعکاس آشکار برتری مذکر در علم، زبان، روابط جنسی و غیره کاملاً مشهود است. اثر مهم دیگر او اخلاق تفاوت جنسی[۶] (۱۹۸۴م) است.