ابن عبری، ابوالفرج یوحنا (ملطیه۶۲۳ ـ مراغه ۶۸۵ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
ابن عِبْری، ابوالفرج یوحنّا (ملطیه۶۲۳ ـ مراغه ۶۸۵ق)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ابوالفرج یوحنا بن عبری
|عنوان =ابوالفرج یوحنا بن عبری
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>(یا: غریغوریوس؛ بارهِبرایوس) فیلسوف، طبیب، مورخ، منجم، نجومی و مترجم توانای زبان‌های عربی و سریانی، صاحب آثار متعدد در رشته‌های فوق. تعداد آثار او را بالغ بر ۳۰ کتاب نوشته‌اند. اسقف اعظم مسیحیان یعقوبی [[بین النهرین|بین‌النهرین]] و غرب [[ایران]] بود. در نوجوانی زبان‌های یونانی و سریانی و عربی را آموخت و نزد پدر و بعضی دیگر از دانشمندان به تحصیل طب و [[فلسفه]] و علوم دینی پرداخت و در ۶۴۴ق اسقف شهر جوباس و پس از آن اسقف شهر لاقبین و در ۶۵۱ق از طرف بطریق دیونیسیوس، اسقف شهر [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]] شد اما رقابت‌های اسقف صلیبیا، دوست سابق او که مورد حمایت بطریق یوحنای معدنی، رقیب بطریق دیونیسیوس و ملک ناصر ایوبی پادشاه حلب قرار داشت مانع از استقرار او در حلب گردید و ناگزیر به دیر برصوما در نزدیکی [[ملطیه]] معتکف شد. یکی دو سال بعد وی دوباره مقام خود را به دست آورد و این مصادف با تصرف شهر حلب به دست مغولان بود. در ۶۶۲ق اسقف اعظم یعقوبیان شرق شد و در این منصب خدمات زیادی به اتباع خود کرد. معروف‌ترین اثر او کتاب تاریخ'' مختصرالدول'' است که در‌ اصل به سریانی بوده و در اواخر عمر به خواهش عده‌ای، آن را به عربی برگردانده است. او همچنین آثار معروف اسلامی نظیر ''اشارات و تنبیهات'' و'' قانون'' [[ابن سینا، حسین بن عبدالله (خرمیثن ۳۷۰ـ همدان ۴۲۸)|ابن ‌سینا]] را به سریانی ترجمه کرده است. به گمان او، [[فارابی، ابونصر محمد (فاراب ۲۵۷ـ دمشق ۳۳۸ق)|فارابی]] و ابن سینا بهترین حاملان علم [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]] و [[خواجه نصیر طوسی، احمد (تهران ۱۳۰۶ش)|خواجه نصیر طوسی]]، حکیمی بلندپایه در همه شاخه‌های حکمت بوده‌اند. ابن عبری در [[مراغه، شهر|مراغه]] درگذشت و در دیر مارمتی مدفون شد. ابن عبری فرزندی نداشت و تیمناً کنیه ابوالفرج یافت؛ همین کنیه موجب شده که بسیاری از محققان او را با دیگر پزشکان مسیحی مکنی به ابوالفرج اشتباه کنند. </p>
}}ابن عِبْری، ابوالفرج یوحنّا (ملطیه۶۲۳ ـ مراغه ۶۸۵ق)<br><p>(یا: غریغوریوس؛ بارهِبرایوس) فیلسوف، طبیب، مورخ، منجم، نجومی و مترجم توانای زبان‌های عربی و سریانی، صاحب آثار متعدد در رشته‌های فوق. تعداد آثار او را بالغ بر ۳۰ کتاب نوشته‌اند. اسقف اعظم مسیحیان یعقوبی [[بین النهرین|بین‌النهرین]] و غرب [[ایران]] بود. در نوجوانی زبان‌های یونانی و سریانی و عربی را آموخت و نزد پدر و بعضی دیگر از دانشمندان به تحصیل طب و [[فلسفه]] و علوم دینی پرداخت و در ۶۴۴ق اسقف شهر جوباس و پس از آن اسقف شهر لاقبین و در ۶۵۱ق از طرف بطریق دیونیسیوس، اسقف شهر [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]] شد اما رقابت‌های اسقف صلیبیا، دوست سابق او که مورد حمایت بطریق یوحنای معدنی، رقیب بطریق دیونیسیوس و ملک ناصر ایوبی پادشاه حلب قرار داشت مانع از استقرار او در حلب گردید و ناگزیر به دیر برصوما در نزدیکی [[ملطیه]] معتکف شد. یکی دو سال بعد وی دوباره مقام خود را به دست آورد و این مصادف با تصرف شهر حلب به دست مغولان بود. در ۶۶۲ق اسقف اعظم یعقوبیان شرق شد و در این منصب خدمات زیادی به اتباع خود کرد. معروف‌ترین اثر او کتاب تاریخ'' مختصرالدول'' است که در‌ اصل به سریانی بوده و در اواخر عمر به خواهش عده‌ای، آن را به عربی برگردانده است. او همچنین آثار معروف اسلامی نظیر ''اشارات و تنبیهات'' و'' قانون'' [[ابن سینا، حسین بن عبدالله (خرمیثن ۳۷۰ـ همدان ۴۲۸)|ابن ‌سینا]] را به سریانی ترجمه کرده است. به گمان او، [[فارابی، ابونصر محمد (فاراب ۲۵۷ـ دمشق ۳۳۸ق)|فارابی]] و ابن سینا بهترین حاملان علم [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]] و [[نصیرالدین طوسی، ابوجعفر محمد (طوس ۵۹۷ـ کاظمین ۶۷۲)|خواجه نصیر طوسی]]، حکیمی بلندپایه در همه شاخه‌های حکمت بوده‌اند. ابن عبری در [[مراغه، شهر|مراغه]] درگذشت و در دیر مارمتی مدفون شد. ابن عبری فرزندی نداشت و تیمناً کنیه ابوالفرج یافت؛ همین کنیه موجب شده که بسیاری از محققان او را با دیگر پزشکان مسیحی مکنی به ابوالفرج اشتباه کنند. </p>
<br><!--11039100-->
<br><!--11039100-->
[[رده:اخترشناسی]]
[[رده:اخترشناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۲۳

ابوالفرج یوحنا بن عبری
زادروز ملطیه ۶۲۳ق
درگذشت مراغه ۶۸۵ق
نام‌های دیگر غریغوریوس، بارهبرایوس
شغل و تخصص اصلی روحانی مسیحی
شغل و تخصص های دیگر فیلسوف، طبیب، مورخ، منجم و مترجم
سمت اسقف اعظم مسیحیان یعقوبی بین النهرین و غرب ایران، اسقف شهرهای جوباس (۶۶۴ق)، لاقبین و حلب (۶۵۱ق)، اسقف اعظم یعقوبیان شرق (۶۶۲ق)
آثار مختصرالدول؛ ترجمه قانون ابن سینا به سریانی
گروه مقاله ادیان و فرقه های غیراسلام

ابن عِبْری، ابوالفرج یوحنّا (ملطیه۶۲۳ ـ مراغه ۶۸۵ق)

(یا: غریغوریوس؛ بارهِبرایوس) فیلسوف، طبیب، مورخ، منجم، نجومی و مترجم توانای زبان‌های عربی و سریانی، صاحب آثار متعدد در رشته‌های فوق. تعداد آثار او را بالغ بر ۳۰ کتاب نوشته‌اند. اسقف اعظم مسیحیان یعقوبی بین‌النهرین و غرب ایران بود. در نوجوانی زبان‌های یونانی و سریانی و عربی را آموخت و نزد پدر و بعضی دیگر از دانشمندان به تحصیل طب و فلسفه و علوم دینی پرداخت و در ۶۴۴ق اسقف شهر جوباس و پس از آن اسقف شهر لاقبین و در ۶۵۱ق از طرف بطریق دیونیسیوس، اسقف شهر حلب شد اما رقابت‌های اسقف صلیبیا، دوست سابق او که مورد حمایت بطریق یوحنای معدنی، رقیب بطریق دیونیسیوس و ملک ناصر ایوبی پادشاه حلب قرار داشت مانع از استقرار او در حلب گردید و ناگزیر به دیر برصوما در نزدیکی ملطیه معتکف شد. یکی دو سال بعد وی دوباره مقام خود را به دست آورد و این مصادف با تصرف شهر حلب به دست مغولان بود. در ۶۶۲ق اسقف اعظم یعقوبیان شرق شد و در این منصب خدمات زیادی به اتباع خود کرد. معروف‌ترین اثر او کتاب تاریخ مختصرالدول است که در‌ اصل به سریانی بوده و در اواخر عمر به خواهش عده‌ای، آن را به عربی برگردانده است. او همچنین آثار معروف اسلامی نظیر اشارات و تنبیهات و قانون ابن ‌سینا را به سریانی ترجمه کرده است. به گمان او، فارابی و ابن سینا بهترین حاملان علم ارسطو و خواجه نصیر طوسی، حکیمی بلندپایه در همه شاخه‌های حکمت بوده‌اند. ابن عبری در مراغه درگذشت و در دیر مارمتی مدفون شد. ابن عبری فرزندی نداشت و تیمناً کنیه ابوالفرج یافت؛ همین کنیه موجب شده که بسیاری از محققان او را با دیگر پزشکان مسیحی مکنی به ابوالفرج اشتباه کنند.