مجتبایی، فتح الله: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = فتح الله مجتبایی | |عنوان = فتح الله مجتبایی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}مؤلف، پژوهشگر، مترجم، و استاد دانشگاه و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی. خواندن و نوشتن فارسی و قرائت قرآن را در خانه، نزد مادر و برخی از علوم قدیم چون حساب و سیاق، صرف و نحو عربی و بدیع و عروض را در فراهان آموخت. دورۀ دبیرستان را در اراک گذراند و برای ادامۀ تحصیل به تهران رفت و در مدرسۀ دارالفنون ثبت نام کرد. در دانشسرای عالی به تحصیل زبان وادبیات انگلیسی مشغول شد. در ۱۳۳۷ در تألیف ''دایرةالمعارف فارسی'' مصاحب همکاری داشت. در ۱۳۳۸ به امریکا رفت و در ۱۹۶۷ از مرکز تحقیقات در ادیان جهان در دانشگاه هاروارد فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۳ به اخذ دکتری از دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران موفق شد. در ۱۳۵۶ در دانشگاه هاروارد دوره دکتری را به پایان رساند و چند سال در مراکز دانشگاهی ایران به تدریس پرداخت. از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ معاون رایزنی فرهنگی ایران در پاکستان و رئیس خانه فرهنگی ایران در لاهور بود. از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ رایزن فرهنگی ایران در هند بود. از ۱۳۷۵ تاکنون عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو هیئت علمی دایرةالمعارف بزرگ اسلامی است. کتاب نحو هندی و نحو عربی (۱۳۸۳) او در ۱۳۸۴ از کتابهای برگزیدۀ سال شد. ۲۰۰ مقاله به زبانهای فارسی و انگلیسی و فرانسه تألیف کرده است. تألیفات و تصحیحات او عبارتاند از: ''شهر زیبای افلاطون و شاهی آرمانی در ایران باستان''؛ ''لغت فرس''؛ ''طوطینامه''؛ ''روضةالعقول''؛ و ''رای و برهمن''. از ترجمههای اوست: ''تاریخ ادبی ایران''، براون، جلد دو؛ ''چیترا و گزیده اشعار تاگور''؛ ''هنر شاعری''، اثر ارسطو؛ ''تاریخ تمدن'' ویل دورانت، جلد ''یونان باستان''. | }}[[پرونده: 38141000.jpg | بندانگشتی|مُجتبايي، فتحالله]] | ||
مجتبایی، فتحالله (فراهان ۱۳۰۶ش - )<br> | |||
مؤلف، پژوهشگر، مترجم، و استاد دانشگاه و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی. خواندن و نوشتن فارسی و قرائت قرآن را در خانه، نزد مادر و برخی از علوم قدیم چون حساب و سیاق، صرف و نحو عربی و بدیع و عروض را در فراهان آموخت. دورۀ دبیرستان را در اراک گذراند و برای ادامۀ تحصیل به تهران رفت و در مدرسۀ دارالفنون ثبت نام کرد. در دانشسرای عالی به تحصیل زبان وادبیات انگلیسی مشغول شد. در ۱۳۳۷ در تألیف ''دایرةالمعارف فارسی'' مصاحب همکاری داشت. در ۱۳۳۸ به امریکا رفت و در ۱۹۶۷ از مرکز تحقیقات در ادیان جهان در دانشگاه هاروارد فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۳ به اخذ دکتری از دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران موفق شد. در ۱۳۵۶ در دانشگاه هاروارد دوره دکتری را به پایان رساند و چند سال در مراکز دانشگاهی ایران به تدریس پرداخت. از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ معاون رایزنی فرهنگی ایران در پاکستان و رئیس خانه فرهنگی ایران در لاهور بود. از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ رایزن فرهنگی ایران در هند بود. از ۱۳۷۵ تاکنون عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو هیئت علمی دایرةالمعارف بزرگ اسلامی است. کتاب نحو هندی و نحو عربی (۱۳۸۳) او در ۱۳۸۴ از کتابهای برگزیدۀ سال شد. ۲۰۰ مقاله به زبانهای فارسی و انگلیسی و فرانسه تألیف کرده است. تألیفات و تصحیحات او عبارتاند از: ''شهر زیبای افلاطون و شاهی آرمانی در ایران باستان''؛ ''لغت فرس''؛ ''طوطینامه''؛ ''روضةالعقول''؛ و ''رای و برهمن''. از ترجمههای اوست: ''تاریخ ادبی ایران''، براون، جلد دو؛ ''چیترا و گزیده اشعار تاگور''؛ ''هنر شاعری''، اثر ارسطو؛ ''تاریخ تمدن'' ویل دورانت، جلد ''یونان باستان''. | |||
<br><!--38141000--> | <br><!--38141000--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۴۲
| فتح الله مجتبایی | |
|---|---|
| زادروز |
فراهان ۱۳۰۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای دانشگاه هاروارد، دکترای دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر و مصحح |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| فعالیت های مهم | رییس خانه فرهنگی ایران در لاهور، رایزن فرهنگی ایران در هند، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عضو هییت علمی دایرهالمعارف بزرگ اسلامی |
| آثار | نحو هندی و نحو عربی (۱۳۸۳)؛ ترجمه ی تاریخ ادبی ایران(براون، جلد دو) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
مجتبایی، فتحالله (فراهان ۱۳۰۶ش - )
مؤلف، پژوهشگر، مترجم، و استاد دانشگاه و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی. خواندن و نوشتن فارسی و قرائت قرآن را در خانه، نزد مادر و برخی از علوم قدیم چون حساب و سیاق، صرف و نحو عربی و بدیع و عروض را در فراهان آموخت. دورۀ دبیرستان را در اراک گذراند و برای ادامۀ تحصیل به تهران رفت و در مدرسۀ دارالفنون ثبت نام کرد. در دانشسرای عالی به تحصیل زبان وادبیات انگلیسی مشغول شد. در ۱۳۳۷ در تألیف دایرةالمعارف فارسی مصاحب همکاری داشت. در ۱۳۳۸ به امریکا رفت و در ۱۹۶۷ از مرکز تحقیقات در ادیان جهان در دانشگاه هاروارد فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۳ به اخذ دکتری از دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران موفق شد. در ۱۳۵۶ در دانشگاه هاروارد دوره دکتری را به پایان رساند و چند سال در مراکز دانشگاهی ایران به تدریس پرداخت. از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ معاون رایزنی فرهنگی ایران در پاکستان و رئیس خانه فرهنگی ایران در لاهور بود. از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ رایزن فرهنگی ایران در هند بود. از ۱۳۷۵ تاکنون عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو هیئت علمی دایرةالمعارف بزرگ اسلامی است. کتاب نحو هندی و نحو عربی (۱۳۸۳) او در ۱۳۸۴ از کتابهای برگزیدۀ سال شد. ۲۰۰ مقاله به زبانهای فارسی و انگلیسی و فرانسه تألیف کرده است. تألیفات و تصحیحات او عبارتاند از: شهر زیبای افلاطون و شاهی آرمانی در ایران باستان؛ لغت فرس؛ طوطینامه؛ روضةالعقول؛ و رای و برهمن. از ترجمههای اوست: تاریخ ادبی ایران، براون، جلد دو؛ چیترا و گزیده اشعار تاگور؛ هنر شاعری، اثر ارسطو؛ تاریخ تمدن ویل دورانت، جلد یونان باستان.