شادمان، زهرا

شادمان، زهرا (تهران ۱۳۲۳ش)

کتابدار، فرزند سید جلال‌الدین، دولتمرد دوران پهلوی. دارای کارشناسی در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه تهران (۱۳۴۵ش)، کارشناسی ارشد کتابداری از مدرسۀ عالی کتابداری پاریس (۱۳۴۷)، و دکترای ادبیات تطبیقی از دانشگاه سوربون پاریس (۱۳۴۸) است. پس از بازگشت به ایران، در ۱۳۴۸، کار کتابداری را در مرکز خدمات کتابداری، وابسته به مؤسسۀ تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی وزارت علوم و آموزش عالی آغاز کرد و به عضویت هیئت علمی آن مرکز درآمد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ریاست مرکز خدمات کتابداری منصوب شد و در ۱۳۶۰، درپی ادغام آن مرکز در کتابخانه ملی ایران به آن کتابخانه منتقل شد و در ۱۳۷۰ بازنشسته شد. در دورۀ کارشناسی ارشد کتابداری دانشگاه تهران تدریس کرد. در شرح دیوان حافظ دکتر هروی همکاری داشت. همچنین در طراحی و احداث ساختمان جدید کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران و مکانیزه‌کردن نظام ذخیره و بازیابی منابع آن، در مقام مشاور، نقش مهمی داشت. صاحب تألیفاتی در کتابداری است.