ثبوتی، یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

یوسف ثبوتی;
زادروز	زنجان ۱۳۱۱ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	کارشناسی فیزیک از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد دانشگاه تورنتوی کانادا، دکتری فیزیک و اخترفیزیک دانشگاه شیکاگو
شغل و تخصص اصلی	فیزیک دان
شغل و تخصص های دیگر	اخترشناس
سمت	استادیار بخش ریاضی دانشگاه نیوکاسل انگلستان (۱۳۴۲ـ۱۳۴۳)، دانشیار (۱۳۴۳ـ۱۳۵۰) و استاد (از ۱۳۵۰) فیزیک دانشگاه شیراز، محقق مدعو مرکز نجوم و اخترفیزیک دانشگاه شیکاگو (۱۳۶۳ـ۱۳۶۴)، رییس بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ و ۱۳۵۸ـ۱۳۶۰)، موسس و رییس رصدخانه ابوریحان بیرونی دانشگاه شیراز (۱۳۵۲ـ۱۳۶۵)، پایه گذار و رییس مرکز تحصیلات تکمیلی در علوم پایه زنجان (از ۱۳۷۰)، دبیرکل منطقه ای شبکه سازمان های علمی جهان سوم (از ۱۳۷۲)، رییس انجمن فیزیک (۱۳۶۵ـ۱۳۶۷ و ۱۳۷۵ـ۱۳۷۸) و نجوم ایران، عضو جامعه منجمین امریکا (از ۱۳۴۷)، عضو فرهنگستان علوم ایران (از ۱۳۶۸)
آثار	تحول ستارگان (۱۳۶۳)؛ فیزیک گرما (۱۳۷۲)
گروه مقاله	فیزیک و مکانیک
جوایز و افتخارات	مدال پژوهشی وزارت علوم (۱۳۵۷)

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۴

ثُبوتی، یوسف (زنجان ۱۳۱۱ش - )

فیزیک‌دان و اخترشناس ایرانی. در ۱۳۳۲ش در رشتۀ فیزیک از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی گرفت و پس از اخذ دانشنامۀ کارشناسی ارشد از دانشگاه تورنتو، کانادا، در ۱۳۴۲ موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری در رشتۀ فیزیک و اخترفیزیک از دانشگاه شیکاگو، امریکا شد. ازجمله فعالیت‌های مهم علمی، اجرایی، فرهنگی، و آموزشی اوست: استادیار بخش ریاضی دانشگاه نیوکاسل، انگلستان (۱۳۴۲ـ۱۳۴۳)، دانشیار بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۴۳ـ۱۳۵۰) و استاد فیزیک این دانشگاه از ۱۳۵۰ تاکنون، محقق مدعو مرکز نجوم و اخترفیزیک دانشگاه شیکاگو (۱۳۶۳ـ۱۳۶۴)، رئیس بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ و ۱۳۵۸ـ۱۳۶۰)، مؤسس و رئیس رصدخانۀ ابوریحان بیرونی دانشگاه شیراز (۱۳۵۲ـ۱۳۶۵)، پایه‌گذار و رئیس مرکز تحصیلات تکمیلی در علوم پایۀ زنجان از ۱۳۷۰ تاکنون، دبیرکل منطقه‌ای شبکۀ سازمان‌های علمی جهان سوم از ۱۳۷۲ تاکنون، رئیس انجمن فیزیک (۱۳۶۵ـ۱۳۶۷ و ۱۳۷۵ـ۱۳۷۸) و نجوم ایران، عضو جامعۀ منجمین امریکا از ۱۳۴۷ تاکنون، و عضو فرهنگستان علوم ایران از ۱۳۶۸ تاکنون. وی افزون بر کسب مدال پژوهشی وزارت علوم (۱۳۵۷) و جوایز متعدد علمی، بیش از ۵۰ مقالۀ پژوهشی را در نشریات معتبر بین‌المللی به چاپ رسانده و کتاب تحول ستارگان (۱۳۶۳) و فیزیک گرما (۱۳۷۲) را ترجمه کرده است.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-ثُبوتی، یوسف (زنجان ۱۳۱۱ش)<br>
-[[پرونده: 15003500.jpg | بندانگشتی|ثُبوتي، يوسف]]
 {{جعبه زندگینامه
 |عنوان =یوسف ثبوتی
@@ خط ۲۹: / خط ۲۷: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}<p>فیزیک‌دان و اخترشناس ایرانی. در ۱۳۳۲ش در رشتۀ فیزیک از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی گرفت و پس از اخذ دانشنامۀ کارشناسی ارشد از دانشگاه تورنتو، کانادا، در ۱۳۴۲ موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری در رشتۀ فیزیک و اخترفیزیک از دانشگاه شیکاگو، امریکا شد. ازجمله فعالیت‌های مهم علمی، اجرایی، فرهنگی، و آموزشی اوست: استادیار بخش ریاضی دانشگاه نیوکاسل، انگلستان (۱۳۴۲ـ۱۳۴۳)، دانشیار بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۴۳ـ۱۳۵۰) و استاد فیزیک این دانشگاه از ۱۳۵۰ تاکنون، محقق مدعو مرکز نجوم و اخترفیزیک دانشگاه شیکاگو (۱۳۶۳ـ۱۳۶۴)، رئیس بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ و ۱۳۵۸ـ۱۳۶۰)، مؤسس و رئیس رصدخانۀ ابوریحان بیرونی دانشگاه شیراز (۱۳۵۲ـ۱۳۶۵)، پایه‌گذار و رئیس مرکز تحصیلات تکمیلی در علوم پایۀ زنجان از ۱۳۷۰ تاکنون، دبیرکل منطقه‌ای شبکۀ سازمان‌های علمی جهان سوم از ۱۳۷۲ تاکنون، رئیس انجمن فیزیک (۱۳۶۵ـ۱۳۶۷ و ۱۳۷۵ـ۱۳۷۸) و نجوم ایران، عضو جامعۀ منجمین امریکا از ۱۳۴۷ تاکنون، و عضو فرهنگستان علوم ایران از ۱۳۶۸ تاکنون. وی افزون بر کسب مدال پژوهشی وزارت علوم (۱۳۵۷) و جوایز متعدد علمی، بیش از ۵۰ مقالۀ پژوهشی را در نشریات معتبر بین‌المللی به چاپ رسانده و کتاب ''تحول ستارگان'' (۱۳۶۳) و ''فیزیک گرما'' (۱۳۷۲) را ترجمه کرده است.</p>
+}}[[پرونده: 15003500.jpg | بندانگشتی|ثُبوتي، يوسف]]
+ثُبوتی، یوسف (زنجان ۱۳۱۱ش - )<br><p>فیزیک‌دان و اخترشناس ایرانی. در ۱۳۳۲ش در رشتۀ فیزیک از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی گرفت و پس از اخذ دانشنامۀ کارشناسی ارشد از دانشگاه تورنتو، کانادا، در ۱۳۴۲ موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری در رشتۀ فیزیک و اخترفیزیک از دانشگاه شیکاگو، امریکا شد. ازجمله فعالیت‌های مهم علمی، اجرایی، فرهنگی، و آموزشی اوست: استادیار بخش ریاضی دانشگاه نیوکاسل، انگلستان (۱۳۴۲ـ۱۳۴۳)، دانشیار بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۴۳ـ۱۳۵۰) و استاد فیزیک این دانشگاه از ۱۳۵۰ تاکنون، محقق مدعو مرکز نجوم و اخترفیزیک دانشگاه شیکاگو (۱۳۶۳ـ۱۳۶۴)، رئیس بخش فیزیک دانشگاه شیراز (۱۳۵۰ـ۱۳۵۳ و ۱۳۵۸ـ۱۳۶۰)، مؤسس و رئیس رصدخانۀ ابوریحان بیرونی دانشگاه شیراز (۱۳۵۲ـ۱۳۶۵)، پایه‌گذار و رئیس مرکز تحصیلات تکمیلی در علوم پایۀ زنجان از ۱۳۷۰ تاکنون، دبیرکل منطقه‌ای شبکۀ سازمان‌های علمی جهان سوم از ۱۳۷۲ تاکنون، رئیس انجمن فیزیک (۱۳۶۵ـ۱۳۶۷ و ۱۳۷۵ـ۱۳۷۸) و نجوم ایران، عضو جامعۀ منجمین امریکا از ۱۳۴۷ تاکنون، و عضو فرهنگستان علوم ایران از ۱۳۶۸ تاکنون. وی افزون بر کسب مدال پژوهشی وزارت علوم (۱۳۵۷) و جوایز متعدد علمی، بیش از ۵۰ مقالۀ پژوهشی را در نشریات معتبر بین‌المللی به چاپ رسانده و کتاب ''تحول ستارگان'' (۱۳۶۳) و ''فیزیک گرما'' (۱۳۷۲) را ترجمه کرده است.</p>
 <br><!--15003500-->
 [[رده:اخترشناسی]]