نصیرپور، مهتاب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:39114800- ۳.jpg|بندانگشتی|مهتاب نصیرپور]] | [[پرونده:39114800- ۳.jpg|بندانگشتی|مهتاب نصیرپور]] | ||
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. فارغالتحصیل رشتۀ بازیگری و کارگردانی تئاتر از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] (۱۳۷۱) است. از ۱۳۶۵ فعالیتش را در تئاتر آغاز کرد، و به بازی در نمایشهای ''حادثه در صبح پاییزی''، ''مریم و مردآویج''، ''دایی وانیا''، ''شهادتخوانی قدمشاد مطرب در تهران''، و ''لباسی برای مهمانی'' پرداخت. در مجموعههای تلویزیونی ''آلبوم خانوادگی''، ''خانههای اجارهای''، ''همۀ پسران من''، و ''خداوند عشق را آفرید'' نیز نقش ایفا کرده است. نصیرپور جایزۀ اول و دوم بازیگری را بهترتیب از شانزدهمین و هفدهمین جشنوارۀ تئاتر فجر دریافت کرد، و همچنین بازیگر برگزیدۀ نمایشهای تلویزیونی از اولین و سومین جشنوارۀ سیما بود. [[رحمانیان، محمد | بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. فارغالتحصیل رشتۀ بازیگری و کارگردانی تئاتر از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] (۱۳۷۱) است. از ۱۳۶۵ فعالیتش را در تئاتر آغاز کرد، و به بازی در نمایشهای ''حادثه در صبح پاییزی''، ''مریم و مردآویج''، ''دایی وانیا''، ''شهادتخوانی قدمشاد مطرب در تهران''، و ''لباسی برای مهمانی'' پرداخت. در مجموعههای تلویزیونی ''آلبوم خانوادگی''، ''خانههای اجارهای''، ''همۀ پسران من''، و ''خداوند عشق را آفرید'' نیز نقش ایفا کرده است. نصیرپور جایزۀ اول و دوم بازیگری را بهترتیب از شانزدهمین و هفدهمین جشنوارۀ تئاتر فجر دریافت کرد، و همچنین بازیگر برگزیدۀ نمایشهای تلویزیونی از اولین و سومین جشنوارۀ سیما بود. [[رحمانیان، محمد|محمد رحمانیان]]، کارگردان شاخص تئاتر، همسر اوست.</p>نصیرپور از ۱۳۷۰ فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم [[مسافران (تلویزیون)|''مسافران'']] به کارگردانی [[بیضایی، بهرام|بهرام بیضایی]] آغاز کرد. تعداد دیگری از فیلمهای اوست:'' الو! الو! من جوجوام'' ([[برومند، مرضیه (تهران ۱۳۳۰ش)|مرضیه برومند]]، ۱۳۷۲)، ''دنیای وارونه'' ([[بحرانی، شهریار|شهریار بحرانی]]، ۱۳۷۶)، ''[[سگ کشی (فیلم)|سگکشی]]'' (بهرام بیضایی، ۱۳۷۹)، ''[[من ترانه ۱۵ سال دارم (فیلم)|من ترانه ۱۵ سال دارم]]'' ([[صدرعاملی، رسول|رسول صدرعاملی]]، ۱۳۸۰)، و ''به نام پدر'' ([[حاتمی کیا، ابراهیم (تهران ۱۳۴۰ش)|ابراهیم حاتمیکیا]]، ۱۳۸۴). | ||
از کارهای اخیر وی به بازی در فیلمهای سینمایی ''سینما نیمکت'' ( | از کارهای اخیر وی به بازی در فیلمهای سینمایی ''سینما نیمکت'' (محمد رحمانیان، ۱۳۹3)، ''سرو زیر آب'' (محمدعلی باشهاهنگر، ۱۳۹۶) و ''آستیگمات'' (مجیدرضا مصطفوی، ۱۳۹۶)؛ و همچنین نمایشهای ''آدامسخوانی'' (محمد رحمانیان، 1395)، ''مجلس ضربت زدن'' (محمد رحمانیان، 1395)، ''ترانههای قدیمی: پیکان جوانان'' (محمد رحمانیان، 1396) ''و لیلا و چند مسافر'' (محمد رحمانیان، 1396) ''میتوان اشاره کرد.'' | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۴۲
مهتاب نصیرپور (تهران ۱۳۴۴ش- )
| مهتاب نصیرپور | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۴۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ التحصیل رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | من ترانه ۱۵ سال دارم (رسول صدرعاملی ، ۱۳۸۰)؛ به نام پدر (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۸۴) |
| گروه مقاله | تئاتر |
| خویشاوندان سرشناس | محمد رحمانیان (همسر) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ اول و دوم بازیگری از شانزدهمین و هفدهمین جشنوارۀ تئاتر فجر |
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. فارغالتحصیل رشتۀ بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران (۱۳۷۱) است. از ۱۳۶۵ فعالیتش را در تئاتر آغاز کرد، و به بازی در نمایشهای حادثه در صبح پاییزی، مریم و مردآویج، دایی وانیا، شهادتخوانی قدمشاد مطرب در تهران، و لباسی برای مهمانی پرداخت. در مجموعههای تلویزیونی آلبوم خانوادگی، خانههای اجارهای، همۀ پسران من، و خداوند عشق را آفرید نیز نقش ایفا کرده است. نصیرپور جایزۀ اول و دوم بازیگری را بهترتیب از شانزدهمین و هفدهمین جشنوارۀ تئاتر فجر دریافت کرد، و همچنین بازیگر برگزیدۀ نمایشهای تلویزیونی از اولین و سومین جشنوارۀ سیما بود. محمد رحمانیان، کارگردان شاخص تئاتر، همسر اوست.
نصیرپور از ۱۳۷۰ فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم مسافران به کارگردانی بهرام بیضایی آغاز کرد. تعداد دیگری از فیلمهای اوست: الو! الو! من جوجوام (مرضیه برومند، ۱۳۷۲)، دنیای وارونه (شهریار بحرانی، ۱۳۷۶)، سگکشی (بهرام بیضایی، ۱۳۷۹)، من ترانه ۱۵ سال دارم (رسول صدرعاملی، ۱۳۸۰)، و به نام پدر (ابراهیم حاتمیکیا، ۱۳۸۴).
از کارهای اخیر وی به بازی در فیلمهای سینمایی سینما نیمکت (محمد رحمانیان، ۱۳۹3)، سرو زیر آب (محمدعلی باشهاهنگر، ۱۳۹۶) و آستیگمات (مجیدرضا مصطفوی، ۱۳۹۶)؛ و همچنین نمایشهای آدامسخوانی (محمد رحمانیان، 1395)، مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان، 1395)، ترانههای قدیمی: پیکان جوانان (محمد رحمانیان، 1396) و لیلا و چند مسافر (محمد رحمانیان، 1396) میتوان اشاره کرد.