اسماعیل صفوی دوم: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>سومین پادشاه (حک: ۹۶۴ـ۹۸۵ق) سلسلۀ صفویه. پسر شاه طهماسب اول صفوی بود و در ۹۶۳ق مدتی حاکم هرات بود، اما عزل شد و بیست سال به فرمان پدر در قلعۀ قَهْقَهه، در شمال آذربایجان، زندانی شد تا آنکه پس از مرگ پدرش به یاری خواهرش، پریخانخانم، آزاد شد و در ۹۸۴ق در قزوین تاجگذاری کرد. پس از آن مخالفان درباری خود، ازجمله شش تن از شاهزادگان و عدهای از امرای قِزِلْباش را از میان برد. او تعصبی در مذهب تشیع نداشت و سرانجام | }}<p>سومین پادشاه (حک: ۹۶۴ـ۹۸۵ق) سلسلۀ [[صفویه]]. پسر شاه [[طهماسب صفوی اول|طهماسب اول صفوی]] بود و در ۹۶۳ق مدتی حاکم [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] بود، اما عزل شد و بیست سال به فرمان پدر در قلعۀ قَهْقَهه، در شمال [[آذربایجان، سرزمین|آذربایجان]]، زندانی شد تا آنکه پس از مرگ پدرش به یاری خواهرش، پریخانخانم، آزاد شد و در ۹۸۴ق در [[قزوین، شهر|قزوین]] تاجگذاری کرد. پس از آن مخالفان درباری خود، ازجمله شش تن از شاهزادگان و عدهای از امرای قِزِلْباش را از میان برد. او تعصبی در مذهب تشیع نداشت و سرانجام بر اثر افراط در میگساری درگذشت و به گفتهای مسموم شد.</p> | ||
<br><!--11327600--> | <br><!--11327600--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | [[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۳
اسماعیل صفوی دوم (۹۴۲ـ۹۸۵ق)
اسماعیل صفوی دوم | |
---|---|
زادروز |
۹۴۲ق |
درگذشت | ۹۸۵ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
گروه مقاله | تاریخ ایران |
خویشاوندان سرشناس | شاه تهماسب اول (پدر) |
سومین پادشاه (حک: ۹۶۴ـ۹۸۵ق) سلسلۀ صفویه. پسر شاه طهماسب اول صفوی بود و در ۹۶۳ق مدتی حاکم هرات بود، اما عزل شد و بیست سال به فرمان پدر در قلعۀ قَهْقَهه، در شمال آذربایجان، زندانی شد تا آنکه پس از مرگ پدرش به یاری خواهرش، پریخانخانم، آزاد شد و در ۹۸۴ق در قزوین تاجگذاری کرد. پس از آن مخالفان درباری خود، ازجمله شش تن از شاهزادگان و عدهای از امرای قِزِلْباش را از میان برد. او تعصبی در مذهب تشیع نداشت و سرانجام بر اثر افراط در میگساری درگذشت و به گفتهای مسموم شد.