ارگان، شهر قدیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


اَرْگان، شهر قدیم <br>
اَرْگان، شهر قدیم <br>
<p>(یا: ارجان) شهری قدیمی در پارس باستان، کنار رودخانۀ مارون. به دستور قباد شاه ساسانی نزدیک شهر بهبهان ساخته شد و آمِدِقباد نام گرفت و زندانیان جنگی را در‌ آن جای می‌دادند. ارگان بعد از اسلام به ارجان تغییر نام یافت و به مرکز اداری ایالت ارجان، واقع در غرب فارس، تبدیل شد. شهری آباد و پررونق بود و در قرن ۷ق، به تصرف اسماعیلیان درآمد و به مرور از رونق افتاد. مورخان اسلامی موقعیت شهر مزبور را به فاصلۀ ۶۰ فرسنگ از شیراز و ۶۰ فرسنگ تا سوق‌الاهواز توصیف کرده و آن را شهری بزرگ با آب فراوان و نخل و زیتون بسیار دانسته‌اند.</p>
<p>(یا: ارجان) شهری قدیمی در پارس باستان، کنار رودخانۀ مارون. به دستور قباد شاه ساسانی نزدیک [[بهبهان، شهر|شهر بهبهان]] ساخته شد و آمِدِقباد نام گرفت و زندانیان جنگی را در‌ آن جای می‌دادند. ارگان بعد از اسلام به ارجان تغییر نام یافت و به مرکز اداری ایالت ارجان، واقع در غرب [[فارس، استان|فارس]]، تبدیل شد. شهری آباد و پررونق بود و در قرن ۷ق، به تصرف اسماعیلیان درآمد و به مرور از رونق افتاد. مورخان اسلامی موقعیت شهر مزبور را به فاصلۀ ۶۰ فرسنگ از [[شیراز، شهر|شیراز]] و ۶۰ فرسنگ تا سوق‌الاهواز توصیف کرده و آن را شهری بزرگ با آب فراوان و [[نخل]] و [[زیتون]] بسیار دانسته‌اند.</p>
<br><!--11201200-->
<br><!--11201200-->
[[رده:باستان شناسی ایران]]
[[رده:باستان شناسی ایران]]
[[رده:(باستان شناسی ایران)شهرها و محوطه های باستانی  معدوم شده]]
[[رده:(باستان شناسی ایران)شهرها و محوطه های باستانی  معدوم شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۱

اَرْگان، شهر قدیم

(یا: ارجان) شهری قدیمی در پارس باستان، کنار رودخانۀ مارون. به دستور قباد شاه ساسانی نزدیک شهر بهبهان ساخته شد و آمِدِقباد نام گرفت و زندانیان جنگی را در‌ آن جای می‌دادند. ارگان بعد از اسلام به ارجان تغییر نام یافت و به مرکز اداری ایالت ارجان، واقع در غرب فارس، تبدیل شد. شهری آباد و پررونق بود و در قرن ۷ق، به تصرف اسماعیلیان درآمد و به مرور از رونق افتاد. مورخان اسلامی موقعیت شهر مزبور را به فاصلۀ ۶۰ فرسنگ از شیراز و ۶۰ فرسنگ تا سوق‌الاهواز توصیف کرده و آن را شهری بزرگ با آب فراوان و نخل و زیتون بسیار دانسته‌اند.