انسکو، ژرژ (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اِنِسْکو، ژرژ (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)(Enesco, Georges)
اِنِسکو، ژرژ (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)(Enesco, Georges)


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۱۶: خط ۱۶:
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده ویولن
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده ویولن
|شغل و تخصص های دیگر=پیانونواز، رهبر ارکستر و آهنگ ساز  
|شغل و تخصص های دیگر=نوازنده پیانو، رهبر ارکستر و آهنگ ساز  
|سبک =رمانتیک، نیوکلاسیک، آتونال
|سبک =رمانتیک، نیوکلاسیک، آتونال
|مکتب =
|مکتب =
خط ۳۰: خط ۳۰:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
 
[[پرونده:Enesco, Georges.jpg|بندانگشتی|ژرژ انسکو]]
نوازندۀ ویولن، پیانونواز، رهبر ارکستر، و آهنگ‌ساز رومانیایی. در ۴سالگی به فراگیری ویولن پرداخت و در ۷‌سالگی وارد کنسرواتوار وین<ref>Vienna Conservatory</ref>&nbsp;شد و در ۱۳سالگی به کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatoire</ref>&nbsp;راه یافت. آهنگ‌سازان بنام فرانسوی، ژول ماسنه<ref>Jules Massenet</ref>&nbsp;و گابریل فوره<ref>Gabriel Fauré</ref>، از استادان او بودند. اِنِسکو از ۱۸۹۹ به‌منزلۀ یک ویولن‌نواز نابغه، گشت‌های هنری خود را به سراسر اروپا آغاز کرد. در ۱۹۲۳ در مقام رهبر ارکستر فیلادلفیا<ref>Philadelphia Orchestra</ref>&nbsp;در کنسرتی در نیویورک، وارد فعالیت حرفه‌ای در این رشته شد؛ در سال‌های ۱۹۳۷ـ۱۹۳۸ رهبر ارکستر فیلارمونیک نیویورک<ref>NewYork Philharmonic</ref>&nbsp;بود. اِنِسکو معلمی برجسته نیز به‌شمار می‌رفت؛ یهودی منوهین<ref>Yehudi Menuhin</ref>، نوازندۀ معروف ویولن شاگرد او بود. اِنِسکو پس از جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵) در پاریس اقامت گزید. اِنِسکو را آهنگ‌ساز رومانیایی بی‌همتای زمان خود می‌دانند. این موسیقی‌دان پرکار در چند سبک آهنگ‌سازی می‌کرد: رُمانتیک<ref>romantic </ref>، نئوکلاسیک<ref>neoclassic</ref>، و آتونال<ref>atonal</ref>. بااین‌حال شهرت او در آهنگ‌سازی در گرو آثاری همچون دو ''راپسودی رومانیایی<ref>Romanian Rhapsody</ref>''&nbsp;است، که در آن از ملودی‌های محلی ملی استفاده کرده است.<br/> <!--11558700-->
نوازندۀ [[ویولن]]، [[پیانو]]<nowiki/>نواز، رهبر ارکستر، و آهنگ‌ساز رومانیایی. در ۴سالگی به فراگیری ویولن پرداخت و در ۷‌سالگی وارد کنسرواتوار وین<ref>Vienna Conservatory</ref> شد و در ۱۳سالگی به کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatoire</ref> راه یافت. آهنگ‌سازان بنام فرانسوی، [[ماسنه ، ژول امیل (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲)|ژول ماسنه]]<ref>Jules Massenet</ref> و [[فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)|گابریل فوره]]<ref>Gabriel Fauré</ref>، از استادان او بودند. اِنِسکو از ۱۸۹۹ به‌منزلۀ یک ویولن‌نواز نابغه، گشت‌های هنری خود را به سراسر اروپا آغاز کرد. در ۱۹۲۳ در مقام رهبر ارکستر فیلادلفیا<ref>Philadelphia Orchestra</ref> در کنسرتی در [[نیویورک]]، وارد فعالیت حرفه‌ای در این رشته شد؛ در سال‌های ۱۹۳۷ـ۱۹۳۸ رهبر ارکستر فیلارمونیک نیویورک<ref>NewYork Philharmonic</ref> بود. اِنِسکو معلمی برجسته نیز به‌شمار می‌رفت؛ [[منوهین، یهودی (۱۹۱۶ـ۱۹۹۹)|یهودی منوهین]]<ref>Yehudi Menuhin</ref>، نوازندۀ معروف ویولن شاگرد او بود. اِنِسکو پس از [[جنگ جهانی دوم]] (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵) در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت گزید. اِنِسکو را آهنگ‌ساز رومانیایی بی‌همتای زمان خود می‌دانند. این موسیقی‌دان پرکار در چند سبک آهنگ‌سازی می‌کرد: رُمانتیک<ref>romantic </ref>، [[نیوکلاسیک|نئوکلاسیک]]<ref>neoclassic</ref>، و آتونال<ref>atonal</ref>. بااین‌حال شهرت او در آهنگ‌سازی در گرو آثاری همچون دو ''راپسودی رومانیایی<ref>Romanian Rhapsody</ref>'' است، که در آن از ملودی‌های محلی ملی استفاده کرده است.<br /> <!--11558700-->


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۵

اِنِسکو، ژرژ (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)(Enesco, Georges)

ژرژ انسکو
Georges Enesco
زادروز ۱۸۸۱م
درگذشت ۱۹۵۵م
محل زندگی رومانی، پاریس
ملیت رومانیایی
شغل و تخصص اصلی نوازنده ویولن
شغل و تخصص های دیگر نوازنده پیانو، رهبر ارکستر و آهنگ ساز
سبک رمانتیک، نیوکلاسیک، آتونال
آثار راپسودی رومانیایی
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات ورود به کنسرواتوار وین در ۷ سالگی و کنسرواتوار پاریس در ۱۳سالگی
ژرژ انسکو

نوازندۀ ویولن، پیانونواز، رهبر ارکستر، و آهنگ‌ساز رومانیایی. در ۴سالگی به فراگیری ویولن پرداخت و در ۷‌سالگی وارد کنسرواتوار وین[۱] شد و در ۱۳سالگی به کنسرواتوار پاریس[۲] راه یافت. آهنگ‌سازان بنام فرانسوی، ژول ماسنه[۳] و گابریل فوره[۴]، از استادان او بودند. اِنِسکو از ۱۸۹۹ به‌منزلۀ یک ویولن‌نواز نابغه، گشت‌های هنری خود را به سراسر اروپا آغاز کرد. در ۱۹۲۳ در مقام رهبر ارکستر فیلادلفیا[۵] در کنسرتی در نیویورک، وارد فعالیت حرفه‌ای در این رشته شد؛ در سال‌های ۱۹۳۷ـ۱۹۳۸ رهبر ارکستر فیلارمونیک نیویورک[۶] بود. اِنِسکو معلمی برجسته نیز به‌شمار می‌رفت؛ یهودی منوهین[۷]، نوازندۀ معروف ویولن شاگرد او بود. اِنِسکو پس از جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵) در پاریس اقامت گزید. اِنِسکو را آهنگ‌ساز رومانیایی بی‌همتای زمان خود می‌دانند. این موسیقی‌دان پرکار در چند سبک آهنگ‌سازی می‌کرد: رُمانتیک[۸]، نئوکلاسیک[۹]، و آتونال[۱۰]. بااین‌حال شهرت او در آهنگ‌سازی در گرو آثاری همچون دو راپسودی رومانیایی[۱۱] است، که در آن از ملودی‌های محلی ملی استفاده کرده است.

 


  1. Vienna Conservatory
  2. Paris Conservatoire
  3. Jules Massenet
  4. Gabriel Fauré
  5. Philadelphia Orchestra
  6. NewYork Philharmonic
  7. Yehudi Menuhin
  8. romantic
  9. neoclassic
  10. atonal
  11. Romanian Rhapsody