بخور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


بُخور (incense)<br>
بُخور (incense)<br>
<p>هر رِزین، صمغ، بَلَسان یا ماده‌ای دیگر که هنگام سوختن، دود شامه‌نوازی متصاعد می‌کند. در آیین‌های مذهبی نیز برای خوش‌بو‌کردن هوا و دفع حشرات به‌کار می‌رود. در معبد یهودی باستان، بخور را به خدا پیشکش می‌کردند و چگونگی کاربرد آن به تفصیل در تورات۱ آمده است؛ ولی امروزه یهودیان۲ از آن استفاه نمی‌کنند. در ادیان هندو، بودا، و تائو۳، از بخور هنگام عبادت۴ یا مراقبه۵ استفاده می‌شود. بخور نماد بوی خوشی است که به آسمان می‌رود. به روایت کتاب مقدس۶، مجوسان۷ به عیسای کودک بخور هدیه کردند و در کتاب مکاشفۀ یوحنا۸، بخور مظهر «دعاهای مقدسین» است؛ با این همه، استفاده از آن تا قرن ۶م در کلیسای مسیحی رواج نداشت. گمان می‌رود که بخور خاصیت حفظ‌کننده از فساد داشته باشد که برای کلیساهای دارای سقف چوبین باارزش است.</p>Torah
<p>هر رزین، صمغ، بَلسان یا ماده‌ای دیگر که هنگام سوختن، دود شامه‌نوازی متصاعد می‌کند. در آیین‌های مذهبی نیز برای خوش‌بو‌کردن هوا و دفع حشرات به‌کار می‌رود. در معبد یهودی باستان، بخور را به خدا پیشکش می‌کردند و چگونگی کاربرد آن به تفصیل در تورات<ref>Torah</ref> آمده است؛ ولی امروزه یهودیان<ref>Judaism</ref> از آن استفاه نمی‌کنند. در ادیان هندو، بودا، و تائو<ref>Taoism</ref>، از بخور هنگام عبادت<ref>prayer</ref> یا مراقبه<ref>meditation</ref> استفاده می‌شود. بخور نماد بوی خوشی است که به آسمان می‌رود. به روایت کتاب مقدس<ref>Bible</ref>، مجوسان<ref>magi</ref> به عیسای کودک بخور هدیه کردند و در کتاب مکاشفۀ یوحنا<ref>Book of Revelation</ref>، بخور مظهر «دعاهای مقدسین» است؛ با این همه، استفاده از آن تا قرن ۶م در کلیسای مسیحی رواج نداشت. گمان می‌رود که بخور خاصیت حفظ‌کننده از فساد داشته باشد که برای کلیساهای دارای سقف چوبین باارزش است.</p>
Judaism
 
Taoism
prayer
meditation
Bible
magi
Book of Revelation


<br><!--12142000-->
<br><!--12142000-->
----
[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]]
[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]]
[[رده:یهودیت]]
[[رده:یهودیت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۰۹

بُخور (incense)

هر رزین، صمغ، بَلسان یا ماده‌ای دیگر که هنگام سوختن، دود شامه‌نوازی متصاعد می‌کند. در آیین‌های مذهبی نیز برای خوش‌بو‌کردن هوا و دفع حشرات به‌کار می‌رود. در معبد یهودی باستان، بخور را به خدا پیشکش می‌کردند و چگونگی کاربرد آن به تفصیل در تورات[۱] آمده است؛ ولی امروزه یهودیان[۲] از آن استفاه نمی‌کنند. در ادیان هندو، بودا، و تائو[۳]، از بخور هنگام عبادت[۴] یا مراقبه[۵] استفاده می‌شود. بخور نماد بوی خوشی است که به آسمان می‌رود. به روایت کتاب مقدس[۶]، مجوسان[۷] به عیسای کودک بخور هدیه کردند و در کتاب مکاشفۀ یوحنا[۸]، بخور مظهر «دعاهای مقدسین» است؛ با این همه، استفاده از آن تا قرن ۶م در کلیسای مسیحی رواج نداشت. گمان می‌رود که بخور خاصیت حفظ‌کننده از فساد داشته باشد که برای کلیساهای دارای سقف چوبین باارزش است.




  1. Torah
  2. Judaism
  3. Taoism
  4. prayer
  5. meditation
  6. Bible
  7. magi
  8. Book of Revelation