سرنا: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سُرْنا <br> | سُرْنا <br> | ||
[[پرونده: 25145800-1.jpg | بندانگشتی|سُرْنا]][[پرونده: 25145800-2 | [[پرونده: 25145800-1.jpg | بندانگشتی|سُرْنا]][[پرونده: 25145800-2.jpg | بندانگشتی|سُرْنا]][[پرونده: 25145800.jpg | بندانگشتی|سُرْنا]]<p>از سازهای بادی با زبانۀ منفرد دولایه. این ساز در اغلب نواحی ایران رایج است و نام‌های دیگر آن در متون ادبیات و موسیقی قدیم ایران، عبارت‌اند از سورنا، سرنای، و سورنای. علاوه‌بر این، در برخی از نواحی ایران، سرنا با نام اختصاصی «ساز» نیز مشهور است. ساز مذکور از گذشته‌های دور با اندازه‌های مختلف در ایران رایج بوده و از بدنه‌ای مخروطی با دهانه‌ای شیپوری، انبرک داخل بدنه، میل و زبانه تشکیل شده است. این ساز دارای هفت سوراخ صوتی در جلو و یک سوراخ در پشت است؛ اما سرناهایی با شش یا حتی پنج سوراخ نیز وجود دارد. شیوۀ دمیدن در سرنا ممتد و در اصطلاح به‌صورت نفس برگردان است. این ساز را در اصل در مجالس عروسی و شادمانی روستاها و ایلات و عشایر می‌نوازند؛ اما در برخی مناطق در مجالس عزاداری یا نمایش‌های تعزیه نیز نواخته می‌شود. سرنا در گذشته، در نقاره‌خانه‌ها نیز کاربرد داشته است. انواع دهل، انواع نقاره و در برخی موارد تمبک و ندرتاً دایره نیز سازهای همراهی‌کنندۀ سرنایند. بدنۀ این ساز معمولاً از چوب‌های سخت و مقاوم مانند شمشاد، اُرس، زبان گنجشک، و زردآلو است.</p> | ||
<br><!--25145800--> | <br><!--25145800--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:سازهای ایرانی]] | [[رده:سازهای ایرانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۸
سُرْنا
از سازهای بادی با زبانۀ منفرد دولایه. این ساز در اغلب نواحی ایران رایج است و نام‌های دیگر آن در متون ادبیات و موسیقی قدیم ایران، عبارت‌اند از سورنا، سرنای، و سورنای. علاوه‌بر این، در برخی از نواحی ایران، سرنا با نام اختصاصی «ساز» نیز مشهور است. ساز مذکور از گذشته‌های دور با اندازه‌های مختلف در ایران رایج بوده و از بدنه‌ای مخروطی با دهانه‌ای شیپوری، انبرک داخل بدنه، میل و زبانه تشکیل شده است. این ساز دارای هفت سوراخ صوتی در جلو و یک سوراخ در پشت است؛ اما سرناهایی با شش یا حتی پنج سوراخ نیز وجود دارد. شیوۀ دمیدن در سرنا ممتد و در اصطلاح به‌صورت نفس برگردان است. این ساز را در اصل در مجالس عروسی و شادمانی روستاها و ایلات و عشایر می‌نوازند؛ اما در برخی مناطق در مجالس عزاداری یا نمایش‌های تعزیه نیز نواخته می‌شود. سرنا در گذشته، در نقاره‌خانه‌ها نیز کاربرد داشته است. انواع دهل، انواع نقاره و در برخی موارد تمبک و ندرتاً دایره نیز سازهای همراهی‌کنندۀ سرنایند. بدنۀ این ساز معمولاً از چوب‌های سخت و مقاوم مانند شمشاد، اُرس، زبان گنجشک، و زردآلو است.