شهیدی صالحی، عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


شهیدی صالحی، عبدالحسین (کربلا ۱۳۱۴ش)<br>
شهیدی صالحی، عبدالحسین (کربلا ۱۳۱۴ش - )<br>
نویسنده، محقق و مصحح ایرانی. از نوادگان شیخ محمد صالح برغانی (متوفی ۱۲۷۱ق) پدر قرةالعین و برادر شهید ثالث است. تحصیلات حوزوی خود را در علوم عربی و فنون ادب و فقه و اصول و حدیث در کربلا و نجف به پایان رساند و از شیخ آقابزرگ طهرانی موفق به اخذ اجازه روایت در علم رجال و حدیث شد. در ۱۳۴۹ش ناگزیر از مهاجرت از عراق به ایران شد و در قزوین سکنی گزید و به تحقیق و تألیف پرداخت. برخی از آثار او به عربی و فارسی عبارت‌اند از ''الحوزات العلمیه فی الاقطار اسلامیه''؛'' دور المراقد قی حیاة‌الشعرب''؛ تصحیح ''موسوعةالبرغانی فی فقه الشیعه''؛ ''هکذا قتلوا قرةالعین''؛ ''تفسیر و تفاسیر شیعه''؛ ''پژوهش‌های فلسفی شهید ثالث''. او همچنین با ''دایرةالمعارف تشیع''، ''دایرةالمعارف الاسلامیّه الشیعیه و اعیان الشیعه'' (بخش مستدرکات) همکاری داشته است.
نویسنده، محقق و مصحح ایرانی. از نوادگان شیخ محمد صالح برغانی (متوفی ۱۲۷۱ق) پدر قرةالعین و برادر شهید ثالث است. تحصیلات حوزوی خود را در علوم عربی و فنون ادب و فقه و اصول و حدیث در کربلا و نجف به پایان رساند و از شیخ آقابزرگ طهرانی موفق به اخذ اجازه روایت در علم رجال و حدیث شد. در ۱۳۴۹ش ناگزیر از مهاجرت از عراق به ایران شد و در قزوین سکنی گزید و به تحقیق و تألیف پرداخت. برخی از آثار او به عربی و فارسی عبارت‌اند از ''الحوزات العلمیه فی الاقطار اسلامیه''؛'' دور المراقد قی حیاة‌الشعرب''؛ تصحیح ''موسوعةالبرغانی فی فقه الشیعه''؛ ''هکذا قتلوا قرةالعین''؛ ''تفسیر و تفاسیر شیعه''؛ ''پژوهش‌های فلسفی شهید ثالث''. او همچنین با ''دایرةالمعارف تشیع''، ''دایرةالمعارف الاسلامیّه الشیعیه و اعیان الشیعه'' (بخش مستدرکات) همکاری داشته است.
<br><!--26169900-->
<br><!--26169900-->

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۳

شهیدی صالحی، عبدالحسین (کربلا ۱۳۱۴ش - )
نویسنده، محقق و مصحح ایرانی. از نوادگان شیخ محمد صالح برغانی (متوفی ۱۲۷۱ق) پدر قرةالعین و برادر شهید ثالث است. تحصیلات حوزوی خود را در علوم عربی و فنون ادب و فقه و اصول و حدیث در کربلا و نجف به پایان رساند و از شیخ آقابزرگ طهرانی موفق به اخذ اجازه روایت در علم رجال و حدیث شد. در ۱۳۴۹ش ناگزیر از مهاجرت از عراق به ایران شد و در قزوین سکنی گزید و به تحقیق و تألیف پرداخت. برخی از آثار او به عربی و فارسی عبارت‌اند از الحوزات العلمیه فی الاقطار اسلامیه؛ دور المراقد قی حیاة‌الشعرب؛ تصحیح موسوعةالبرغانی فی فقه الشیعه؛ هکذا قتلوا قرةالعین؛ تفسیر و تفاسیر شیعه؛ پژوهش‌های فلسفی شهید ثالث. او همچنین با دایرةالمعارف تشیع، دایرةالمعارف الاسلامیّه الشیعیه و اعیان الشیعه (بخش مستدرکات) همکاری داشته است.