مشیری، فریدون (تهران ۱۳۰۵ـ همان جا ۱۳۷۹ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = فریدون مشیری | |عنوان = فریدون مشیری | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>شاعر ایرانی. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسّطه به دانشکدۀ ادبیات تهران رفت. امّا درس را نیمهکاره رها کرد و به کار در وزارت پست و تلگراف و تلفن مشغول شد. در جریان اعتدالگرای شعر نو با شعرِ «کوچه» شهرت یافت و سبب شد که مخاطبان بیشتری بهسوی شعر جدید کشیده شوند. اغلبِ سرودههایش را میتوان در چشماندازِ مکتب رمانتیک جای داد. ''تشنۀ توفان'' (با مقدّمۀ محمّدحسین شهریار و علی دشتی، تهران، ۱۳۳۴ش)؛ ''ابر'' (تهران، ۱۳۴۰ش)؛ ''مروارید مهر'' (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ ''تا صبح تابناک اهورایی'' (تهران، ۱۳۷۹ش) ازجمله دفترهای شعر اوست. مشیری در نشریههایی مانند ''روشنفکر''، ''سپید و سیاه''، ''تماشا''، ''زن روز''، ''تهران مصوّر'' در دو دهۀ ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ش به گزینش و نشرِ شعر شاعران معاصر پرداخت. با این همه، شعرهای خودِ وی، اغلب، در مقام بخشی از جریان نوگرای اعتدالی مکتب با مجلّۀ'' سخن'' شناخته شده است.</p> | }}مُشیری، فریدون (تهران ۱۳۰۵ـ همانجا ۱۳۷۹ش)<br> | ||
[[پرونده: 38309000.jpg | بندانگشتی|مُشيري، فريدون]]<p>شاعر ایرانی. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسّطه به دانشکدۀ ادبیات تهران رفت. امّا درس را نیمهکاره رها کرد و به کار در وزارت پست و تلگراف و تلفن مشغول شد. در جریان اعتدالگرای شعر نو با شعرِ «کوچه» شهرت یافت و سبب شد که مخاطبان بیشتری بهسوی شعر جدید کشیده شوند. اغلبِ سرودههایش را میتوان در چشماندازِ مکتب رمانتیک جای داد. ''تشنۀ توفان'' (با مقدّمۀ محمّدحسین شهریار و علی دشتی، تهران، ۱۳۳۴ش)؛ ''ابر'' (تهران، ۱۳۴۰ش)؛ ''مروارید مهر'' (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ ''تا صبح تابناک اهورایی'' (تهران، ۱۳۷۹ش) ازجمله دفترهای شعر اوست. مشیری در نشریههایی مانند ''روشنفکر''، ''سپید و سیاه''، ''تماشا''، ''زن روز''، ''تهران مصوّر'' در دو دهۀ ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ش به گزینش و نشرِ شعر شاعران معاصر پرداخت. با این همه، شعرهای خودِ وی، اغلب، در مقام بخشی از جریان نوگرای اعتدالی مکتب با مجلّۀ'' سخن'' شناخته شده است.</p> | |||
<br><!--38309000--> | <br><!--38309000--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۷
| فریدون مشیری | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۵ش |
| درگذشت | همان جا ۱۳۷۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| سبک | شعر نیمایی |
| آثار | مروارید مهر (تهران، ۱۳۶۵ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
مُشیری، فریدون (تهران ۱۳۰۵ـ همانجا ۱۳۷۹ش)

شاعر ایرانی. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسّطه به دانشکدۀ ادبیات تهران رفت. امّا درس را نیمهکاره رها کرد و به کار در وزارت پست و تلگراف و تلفن مشغول شد. در جریان اعتدالگرای شعر نو با شعرِ «کوچه» شهرت یافت و سبب شد که مخاطبان بیشتری بهسوی شعر جدید کشیده شوند. اغلبِ سرودههایش را میتوان در چشماندازِ مکتب رمانتیک جای داد. تشنۀ توفان (با مقدّمۀ محمّدحسین شهریار و علی دشتی، تهران، ۱۳۳۴ش)؛ ابر (تهران، ۱۳۴۰ش)؛ مروارید مهر (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ تا صبح تابناک اهورایی (تهران، ۱۳۷۹ش) ازجمله دفترهای شعر اوست. مشیری در نشریههایی مانند روشنفکر، سپید و سیاه، تماشا، زن روز، تهران مصوّر در دو دهۀ ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ش به گزینش و نشرِ شعر شاعران معاصر پرداخت. با این همه، شعرهای خودِ وی، اغلب، در مقام بخشی از جریان نوگرای اعتدالی مکتب با مجلّۀ سخن شناخته شده است.