پونه (گیاهان): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پونِه (گیاهان)(pennyroyal) | پونِه (گیاهان)(pennyroyal)[[File:13210600.jpg|thumb|پونِه]] | ||
گیاه چند ساله‌ای متعلق به تیرۀ نعناع<ref>mint family/Labiatae</ref>، با نام علمی Mentha pulegium (= ''پونۀ معطر''). برگ‌هایی دراز و دسته‌ها یا حلقه‌هایی از گل‌های ارغوانی دارد که در اطراف ساقه در فواصل معیّن یافت می‌شوند. پونه در مکان‌های مرطوب روی خاک‌های ماسه‌ای می‌روید. از این گیاه در منابع قدیمی با نام ''فودنج'' یاد شده که معرّب ''پونه'' است. این گیاه دست‌کم از قرن ۵پ‌م به‌صورت گیاهی دارویی شناخته شده بود. در قدیم، مردم از آن برای رفع ناراحتی‌های ناشی از گزش مار و عقرب، و برای مداوای بیماری‌هایی نظیر سردرد، استفراغ، دل‌پیچه، سنگ کلیه، اختلالات قاعدگی، و موارد بسیار دیگر استفاده می‌کردند. امروزه، اسانس‌های گوناگونی از این گیاه تهیه و در داروها مصرف می‌شود. این گیاه در مناطق گوناگون ایران، مخصوصاً نواحی شمال و غرب کشور، پراکنده است. | گیاه چند ساله‌ای متعلق به تیرۀ نعناع<ref>mint family/Labiatae</ref>، با نام علمی Mentha pulegium (= ''پونۀ معطر''). برگ‌هایی دراز و دسته‌ها یا حلقه‌هایی از گل‌های ارغوانی دارد که در اطراف ساقه در فواصل معیّن یافت می‌شوند. پونه در مکان‌های مرطوب روی خاک‌های ماسه‌ای می‌روید. از این گیاه در منابع قدیمی با نام ''فودنج'' یاد شده که معرّب ''پونه'' است. این گیاه دست‌کم از قرن ۵پ‌م به‌صورت گیاهی دارویی شناخته شده بود. در قدیم، مردم از آن برای رفع ناراحتی‌های ناشی از گزش مار و عقرب، و برای مداوای بیماری‌هایی نظیر سردرد، استفراغ، دل‌پیچه، سنگ کلیه، اختلالات قاعدگی، و موارد بسیار دیگر استفاده می‌کردند. امروزه، اسانس‌های گوناگونی از این گیاه تهیه و در داروها مصرف می‌شود. این گیاه در مناطق گوناگون ایران، مخصوصاً نواحی شمال و غرب کشور، پراکنده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۹
پونِه (گیاهان)(pennyroyal)
گیاه چند ساله‌ای متعلق به تیرۀ نعناع[۱]، با نام علمی Mentha pulegium (= پونۀ معطر). برگ‌هایی دراز و دسته‌ها یا حلقه‌هایی از گل‌های ارغوانی دارد که در اطراف ساقه در فواصل معیّن یافت می‌شوند. پونه در مکان‌های مرطوب روی خاک‌های ماسه‌ای می‌روید. از این گیاه در منابع قدیمی با نام فودنج یاد شده که معرّب پونه است. این گیاه دست‌کم از قرن ۵پ‌م به‌صورت گیاهی دارویی شناخته شده بود. در قدیم، مردم از آن برای رفع ناراحتی‌های ناشی از گزش مار و عقرب، و برای مداوای بیماری‌هایی نظیر سردرد، استفراغ، دل‌پیچه، سنگ کلیه، اختلالات قاعدگی، و موارد بسیار دیگر استفاده می‌کردند. امروزه، اسانس‌های گوناگونی از این گیاه تهیه و در داروها مصرف می‌شود. این گیاه در مناطق گوناگون ایران، مخصوصاً نواحی شمال و غرب کشور، پراکنده است.
- ↑ mint family/Labiatae