بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =بنجامین بیکر | |||
|نام =Benjamin Baker | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=سامرست ۱۸۴۰م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۰۷م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=انگلیسی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =مهندس | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل در اسکاتلند (۱۸۸۰)، سد اول آسوان بر روی رود نیل | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =معماری | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷)(Baker, Benjamin) | |||
[[File:12470000-2.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]][[File:12470000-3.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]] | [[File:12470000-2.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]][[File:12470000-3.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]] | ||
| خط ۶: | خط ۳۳: | ||
مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر<ref>John Fowler | مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر<ref>John Fowler | ||
</ref>(۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل<ref>Forth Rail Bridge </ref> در اسکاتلند (۱۸۸۰)، و سد اول آسوان<ref>Aswan </ref> بر روی رود نیل در مصر (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم<ref>Frome </ref>، واقع در سامرست<ref>Somerset </ref>، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی<ref>Neath Abbey </ref> به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی<ref>Tay </ref> (۱۸۷۹) ساخته شد و | </ref>(۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل<ref>Forth Rail Bridge </ref> در [[اسکاتلند]] (۱۸۸۰)، و سد اول [[آسوان]]<ref>Aswan </ref> بر روی [[نیل، رود|رود نیل]] در [[مصر]] (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم<ref>Frome </ref>، واقع در [[سامرست، بخش|سامرست]]<ref>Somerset </ref>، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی<ref>Neath Abbey </ref> به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی<ref>Tay </ref> (۱۸۷۹) ساخته شد و بیکر به‌سبب آن شهرت بین‌المللی یافت. این پل سازه‌ای طره‌ای، از جنس فولاد کم‌کربن بود که در آن زمان به تازگی، و با بهره‌گیری از فرآیند فولادسازی زیمنس در کورۀ اجاق‌باز<ref>Siemens open-hearth process</ref> تولید شد. طول هر یک از دو دهانۀ اصلی این پل ۵۲۱ متر است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۷
| بنجامین بیکر Benjamin Baker | |
|---|---|
| زادروز |
سامرست ۱۸۴۰م |
| درگذشت | ۱۹۰۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | مهندس |
| آثار | راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل در اسکاتلند (۱۸۸۰)، سد اول آسوان بر روی رود نیل |
| گروه مقاله | معماری |
بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷)(Baker, Benjamin)
مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر[۱](۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل[۲] در اسکاتلند (۱۸۸۰)، و سد اول آسوان[۳] بر روی رود نیل در مصر (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم[۴]، واقع در سامرست[۵]، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی[۶] به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی[۷] (۱۸۷۹) ساخته شد و بیکر به‌سبب آن شهرت بین‌المللی یافت. این پل سازه‌ای طره‌ای، از جنس فولاد کم‌کربن بود که در آن زمان به تازگی، و با بهره‌گیری از فرآیند فولادسازی زیمنس در کورۀ اجاق‌باز[۸] تولید شد. طول هر یک از دو دهانۀ اصلی این پل ۵۲۱ متر است.