اسپالانزانی، لازارو (۱۷۲۹ـ۱۷۹۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =لازارو اسپالانزانی | |عنوان =لازارو اسپالانزانی | ||
| خط ۹: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۷۲۹م | |زادروز=اسکاندیانو ۱۷۲۹م | ||
|تاریخ مرگ=۱۷۹۹م | |تاریخ مرگ=۱۷۹۹م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= ایتالیایی | |ملیت= ایتالیایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=بولونیا | ||
| شغل و تخصص اصلی =زیست شناس | | شغل و تخصص اصلی =زیست شناس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =کشیش | |سمت =استاد مدرسۀ عالی ردجو (از ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۰) - استاد دانشگاه مودنا (از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۹) - استاد دانشگاه پاویا (از ۱۷۶۹) - کشیش | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11231100.jpg|بندانگشتی|لازارو اسپالانزانی]] | |||
اِسْپالانْزانی، لازارو (۱۷۲۹ـ۱۷۹۹)(Spallanzani, Lazzaro) | |||
</ref> است، اصطلاحی که خود وضع کرد. او به پژوهش در زمینۀ تنفس پرداخت و ثابت کرد که بافت‌ها اکسیژن را مصرف و دی‌اکسید کربن را آزاد می‌کنند. اسپالانزانی در اسکاندیانو<ref> Scandiano</ref> زاده شد و در بولونیا درس خواند. از ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۰ استاد مدرسۀ عالی ردجو<ref> Reggio</ref>، از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۹ استاد دانشگاه مودنا<ref>Modena University </ref>، و از ۱۷۶۹ استاد دانشگاه پاویا<ref>Pavia </ref> بود. کشیش نیز بود. در ۱۷۷۱، ضمن مطالعۀ جنین جوجه، ارتباطات رگی بین | زیست‌شناس ایتالیایی. نشان داد که در ظرف‌های محیط کشت که به مدت ۳۰ دقیقه جوشانده و سپس دهانۀ آن‌ها مسدود شود، میکروب‌ها رشد نمی‌کنند. این کشف نظریۀ تولید خودبه‌خودی میکروب‌ها را از غذای در حال فساد رد کرد. همچنین، اسپالانزانی احتمال داد که عامل اصلی گوارش خاصیت حل‌کنندۀ شیرۀ معدی<ref>gastric juice | ||
</ref> است، اصطلاحی که خود وضع کرد. او به پژوهش در زمینۀ تنفس پرداخت و ثابت کرد که بافت‌ها [[اکسیژن]] را مصرف و [[دی اکسید کربن|دی‌اکسید کربن]] را آزاد می‌کنند. اسپالانزانی در اسکاندیانو<ref> Scandiano</ref> زاده شد و در [[بولونیا، شهر|بولونیا]] درس خواند. از ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۰ استاد مدرسۀ عالی ردجو<ref> Reggio</ref>، از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۹ استاد دانشگاه مودنا<ref>Modena University </ref>، و از ۱۷۶۹ استاد دانشگاه پاویا<ref>Pavia </ref> بود. کشیش نیز بود. در ۱۷۷۱، ضمن مطالعۀ جنین جوجه، ارتباطات رگی بین [[سرخ رگ|سرخرگ]]<nowiki/>ها و [[سیاهرگ|سیاهرگ]]<nowiki/>ها را کشف کرد. این ارتباطات نخستین‌بار در جانوران خون‌گرم دیده شده بودند. اسپالانزانی آثار رشد را بر جریان خون در جنین‌های جوجه و قورباغه مطالعه کرد و نشان داد که ضربان سرخرگی<ref>arterial pulse </ref> از فشار جانبی ناشی از انتقال [[ضربان قلب]] بر دیوارۀ قابل اتساع سرخرگ‌ها پدید می‌آید. همچنین، دربارۀ مهاجرت پرستوها و مارماهی‌ها، پرواز خفاش‌ها، و تخلیۀ الکتریکی اژدرماهی پژوهش می‌کرد. او علاوه بر تحقیقات زیست‌شناسی، پیش‌گام علم آتشفشان‌‌شناسی<ref>volcanology</ref> هم بود. | |||
| | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:زیست شناسی]] [[Category:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:زیست شناسی]] | ||
[[Category:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۰
| لازارو اسپالانزانی Lazzaro Spallanzani | |
|---|---|
| زادروز |
اسکاندیانو ۱۷۲۹م |
| درگذشت | ۱۷۹۹م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | بولونیا |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شناس |
| گروه مقاله | زیست شناسی |
اِسْپالانْزانی، لازارو (۱۷۲۹ـ۱۷۹۹)(Spallanzani, Lazzaro)
زیست‌شناس ایتالیایی. نشان داد که در ظرف‌های محیط کشت که به مدت ۳۰ دقیقه جوشانده و سپس دهانۀ آن‌ها مسدود شود، میکروب‌ها رشد نمی‌کنند. این کشف نظریۀ تولید خودبه‌خودی میکروب‌ها را از غذای در حال فساد رد کرد. همچنین، اسپالانزانی احتمال داد که عامل اصلی گوارش خاصیت حل‌کنندۀ شیرۀ معدی[۱] است، اصطلاحی که خود وضع کرد. او به پژوهش در زمینۀ تنفس پرداخت و ثابت کرد که بافت‌ها اکسیژن را مصرف و دی‌اکسید کربن را آزاد می‌کنند. اسپالانزانی در اسکاندیانو[۲] زاده شد و در بولونیا درس خواند. از ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۰ استاد مدرسۀ عالی ردجو[۳]، از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۹ استاد دانشگاه مودنا[۴]، و از ۱۷۶۹ استاد دانشگاه پاویا[۵] بود. کشیش نیز بود. در ۱۷۷۱، ضمن مطالعۀ جنین جوجه، ارتباطات رگی بین سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها را کشف کرد. این ارتباطات نخستین‌بار در جانوران خون‌گرم دیده شده بودند. اسپالانزانی آثار رشد را بر جریان خون در جنین‌های جوجه و قورباغه مطالعه کرد و نشان داد که ضربان سرخرگی[۶] از فشار جانبی ناشی از انتقال ضربان قلب بر دیوارۀ قابل اتساع سرخرگ‌ها پدید می‌آید. همچنین، دربارۀ مهاجرت پرستوها و مارماهی‌ها، پرواز خفاش‌ها، و تخلیۀ الکتریکی اژدرماهی پژوهش می‌کرد. او علاوه بر تحقیقات زیست‌شناسی، پیش‌گام علم آتشفشان‌‌شناسی[۷] هم بود.