حسن اسماعیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
سازنده و نوازنده‌ی ایرانی نی. از دوران کودکی و مدرسه، به تشویق پدرش، ضمن آشنایی با تعزیه به عنوان شبیه‌خوان با گروه‌های تعزیه‌خوان همکاری می‌کرد. از سال 1345ش به همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد و ضمن تحصیل، از سال 1352ش به ساختن نی علاقه‌مند شد. برای به دست آوردن نی به زادگاهش و شهر كويری [[کاشان، شهر|كاشان]] (روستای سن سن) رفت و این گیاه را كه محصول بومی و طبيعی آنجاست، در قطعه زمينی كه خود داشت، كشت كرد. | |||
حسن اسماعيلی از سال‌ها پیش در کارگاه خود (در محله‌ی نازی‌آباد تهران) فعالیت دارد و سازهای ساخته شده‌ی او به كشورهای عربی، | اسماعیلی از سال 1359ش رسما با گروه تعزيه‌ی وزارت ارشاد اسلامی (شامل شبیه‌خوانانی چون لنكرانی، علاالدين قاسمی، [[اسماعیل محمدی|اسماعيل محمدی]]، رضا حيدری، حجازی و علی ترابی) که تحت نظر دكتر جابر عناصری فعالیت می‌کردند، به عنوان نوازنده‌ی نی شروع به همکاری كرد. وی در سال 1361ش برای یادگیری فلوت نزد عليرضا بس‌دست رفت و مدت 6 سال از او آموزش گرفت. پس از آن چندین سال هم در کلاس [[حسن ناهید|حسن ناهيد]] به یادگیری این ساز پرداخت. | ||
حسن اسماعيلی از سال‌ها پیش در کارگاه خود (در [[نازی آباد|محله‌ی نازی‌آباد]] تهران) فعالیت دارد و سازهای ساخته شده‌ی او به كشورهای عربی، [[آلمان]]، [[سوئد]]، [[امریکا، ایالات متحده|امريكا]]، [[نروژ]] و شهرهای مختلف ايران صادر می‌شود. او علاوه بر ساختن نی، در ساختن ديگر سازهای ایرانی (مثل تار، [[سنتور]]، [[سه تار|سه‌تار]]، [[کمانچه|كمانچه]] و [[قانون (موسیقی)|قانون]]) نيز تبحر دارد. اسماعیلی از اعضای خانه‌ی موسیقی و همچنین عضو سازندگان سازهای سنتی سازمان ميراث فرهنگی و صنايع دستی است. | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۵
| حسن اسماعیلی | |
|---|---|
| زادروز |
قم 1335ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی ساز نی |
| شغل و تخصص های دیگر | نوازنده‌ی نی |
| سبک | سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
حسن اسماعيلی (قم 1335ش- )
سازنده و نوازنده‌ی ایرانی نی. از دوران کودکی و مدرسه، به تشویق پدرش، ضمن آشنایی با تعزیه به عنوان شبیه‌خوان با گروه‌های تعزیه‌خوان همکاری می‌کرد. از سال 1345ش به همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد و ضمن تحصیل، از سال 1352ش به ساختن نی علاقه‌مند شد. برای به دست آوردن نی به زادگاهش و شهر كويری كاشان (روستای سن سن) رفت و این گیاه را كه محصول بومی و طبيعی آنجاست، در قطعه زمينی كه خود داشت، كشت كرد.
اسماعیلی از سال 1359ش رسما با گروه تعزيه‌ی وزارت ارشاد اسلامی (شامل شبیه‌خوانانی چون لنكرانی، علاالدين قاسمی، اسماعيل محمدی، رضا حيدری، حجازی و علی ترابی) که تحت نظر دكتر جابر عناصری فعالیت می‌کردند، به عنوان نوازنده‌ی نی شروع به همکاری كرد. وی در سال 1361ش برای یادگیری فلوت نزد عليرضا بس‌دست رفت و مدت 6 سال از او آموزش گرفت. پس از آن چندین سال هم در کلاس حسن ناهيد به یادگیری این ساز پرداخت.
حسن اسماعيلی از سال‌ها پیش در کارگاه خود (در محله‌ی نازی‌آباد تهران) فعالیت دارد و سازهای ساخته شده‌ی او به كشورهای عربی، آلمان، سوئد، امريكا، نروژ و شهرهای مختلف ايران صادر می‌شود. او علاوه بر ساختن نی، در ساختن ديگر سازهای ایرانی (مثل تار، سنتور، سه‌تار، كمانچه و قانون) نيز تبحر دارد. اسماعیلی از اعضای خانه‌ی موسیقی و همچنین عضو سازندگان سازهای سنتی سازمان ميراث فرهنگی و صنايع دستی است.