عبدی بهروانفر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی=لندن | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= صنایع | |تحصیلات و محل تحصیل= صنایع | ||
| شغل و تخصص اصلی = آهنگ‌ساز، نوازنده و خواننده | | شغل و تخصص اصلی = آهنگ‌ساز، نوازنده و خواننده | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
بهروانفر در سال ۱۳۷۹ با همکاری نوازندگان مشهدی (سعید معقول: نوازنده‌ی درامز، سعید بیاتی: نوازنده‌ی | آهنگ‌ساز، نوازنده و خواننده‌ی ایرانی موسیقی راک. از سن 19 سالگی و ضمن تحصیل رشته‌ی صنایع در تهران، فراگیری گیتار را نزد فلمینگ خوش‌قدمی در سبک کانتری و بلوز شروع کرد. اصول نوازندگی [[هارمونیکا]] را نیز پس از گیتار از وی آموخت. بعد از این، دوره‌ی کوتاهی هم نزد کامران یغمایی به فراگیری تکنیک‌های گیتار الکتریک پرداخته است. | ||
بهروانفر در سال ۱۳۷۹ با همکاری نوازندگان مشهدی (سعید معقول: نوازنده‌ی درامز، سعید بیاتی: نوازنده‌ی [[باریتون (ساز)|باریتون]]، علی باغفر: نوازنده‌ی درامز، نوید اربابیان: نوازنده‌ی گیتارباس، سامان رجبی: نوازنده‌ی کیبورد و [[گیتار]]، [[محسن نامجو]]: نوازنده‌ی [[سه تار|سه‌تار]] و خواننده، و خودش: گیتار، هارمونیکا و خواننده) گروه راک ماد را تشکیل داد. این گروه ضمن چند اجرای عمومی (کنسرت) در [[مشهد، شهر|مشهد]] و تهران، به عنوان نوازنده در شکل‌گیری اولین آلبوم موسیقی محسن نامجو (''ترنج'') همکاری داشته‌اند. بهروانفر در سال ۱۳۸۵ برای یادگیری گیتارجز به ارمنستان رفت و نزد اساتیدی چون جورج مانگاساریان، یرزنگیان و اساتید دیگر به تحصیل پرداخت. پس از برگشت به ایران به یادگیری دوتار نزد استاد علی غلامرضایی آلماجوقی مشغول شد. یادگیری دوتار برای بهروانفر با آشنایی با اوسنه‌ها و حکایت‌های کهن ایران همراه بود و موجب نزدیکی بیشتر او به موسیقی محلی و مقامی شد. او بعدتر ساز قشمه را نیز نزد استاد علی‌اکبر بهاری یاد گرفته است. او هم‌اکنون در [[لندن (انگلستان)|لندن]] زندگی می‌کند و فعالیت دارد. | |||
از آلبوم‌های دیگر بهروانفر به این موارد می‌توان اشاره کرد: ''شلمرود'' (1387)، ''کخئو و کلخت'' (با همکاری گروه ماد و استاد علی‌اکبر بهاری- 1388)، ''کوتوله‌ی سفید'' (۲۰۱۲) و ''غم'' (ضبط در استودیو پاپ تهران و انتشار در لندن- ۲۰۱۳). | از آلبوم‌های دیگر بهروانفر به این موارد می‌توان اشاره کرد: ''شلمرود'' (1387)، ''کخئو و کلخت'' (با همکاری گروه ماد و استاد علی‌اکبر بهاری- 1388)، ''کوتوله‌ی سفید'' (۲۰۱۲) و ''غم'' (ضبط در استودیو پاپ تهران و انتشار در لندن- ۲۰۱۳). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۰
| عبدی بهروانفر | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد ۱۳۵۴ش |
| محل زندگی | لندن |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | صنایع |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز، نوازنده و خواننده |
| سبک | راک |
| آثار | شلمرود (1387)، کخئو و کلخت (با همکاری گروه ماد و استاد علی‌اکبر بهاری- 1388)، کوتوله‌ی سفید (۲۰۱۲) و غم (ضبط در استودیو پاپ تهران و انتشار در لندن- ۲۰۱۳) |
| گروه مقاله | موسیقی |
عبدی بهروانفر (مشهد ۱۳۵۴ش- )
آهنگ‌ساز، نوازنده و خواننده‌ی ایرانی موسیقی راک. از سن 19 سالگی و ضمن تحصیل رشته‌ی صنایع در تهران، فراگیری گیتار را نزد فلمینگ خوش‌قدمی در سبک کانتری و بلوز شروع کرد. اصول نوازندگی هارمونیکا را نیز پس از گیتار از وی آموخت. بعد از این، دوره‌ی کوتاهی هم نزد کامران یغمایی به فراگیری تکنیک‌های گیتار الکتریک پرداخته است.
بهروانفر در سال ۱۳۷۹ با همکاری نوازندگان مشهدی (سعید معقول: نوازنده‌ی درامز، سعید بیاتی: نوازنده‌ی باریتون، علی باغفر: نوازنده‌ی درامز، نوید اربابیان: نوازنده‌ی گیتارباس، سامان رجبی: نوازنده‌ی کیبورد و گیتار، محسن نامجو: نوازنده‌ی سه‌تار و خواننده، و خودش: گیتار، هارمونیکا و خواننده) گروه راک ماد را تشکیل داد. این گروه ضمن چند اجرای عمومی (کنسرت) در مشهد و تهران، به عنوان نوازنده در شکل‌گیری اولین آلبوم موسیقی محسن نامجو (ترنج) همکاری داشته‌اند. بهروانفر در سال ۱۳۸۵ برای یادگیری گیتارجز به ارمنستان رفت و نزد اساتیدی چون جورج مانگاساریان، یرزنگیان و اساتید دیگر به تحصیل پرداخت. پس از برگشت به ایران به یادگیری دوتار نزد استاد علی غلامرضایی آلماجوقی مشغول شد. یادگیری دوتار برای بهروانفر با آشنایی با اوسنه‌ها و حکایت‌های کهن ایران همراه بود و موجب نزدیکی بیشتر او به موسیقی محلی و مقامی شد. او بعدتر ساز قشمه را نیز نزد استاد علی‌اکبر بهاری یاد گرفته است. او هم‌اکنون در لندن زندگی می‌کند و فعالیت دارد.
از آلبوم‌های دیگر بهروانفر به این موارد می‌توان اشاره کرد: شلمرود (1387)، کخئو و کلخت (با همکاری گروه ماد و استاد علی‌اکبر بهاری- 1388)، کوتوله‌ی سفید (۲۰۱۲) و غم (ضبط در استودیو پاپ تهران و انتشار در لندن- ۲۰۱۳).