محمود اورنگ شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمود اورنگ شیرازی (شیراز ۱۲۸۶ق - تهران ۱۳۰۵ش) | محمود اورنگ شیرازی (شیراز ۱۲۸۶ق - تهران ۱۳۰۵ش) | ||
(محمود متخلص به اورنگ و ملقب به وقارالسلطنه، معروف به اورنگ شیرازی) ادیب، شاعر و خطاط، فرزند ارشد ابوالقاسم فرهنگ. وى از نوادگان [[وصال شیرازی، محمدشفیع (شیراز ۱۱۹۷ـ ۱۲۶۲ق)|وصال شیرازى]] بود. علوم ادبى و فارسى و نیز عربى را نزد پدرش آموخت. پس از مرگ پدر، به عتبات سفر كرد و بعد از شش ماه، در 1313ق به تهران رفت. پس از آن که در یكى از | (محمود متخلص به اورنگ و ملقب به وقارالسلطنه، معروف به اورنگ شیرازی) ادیب، شاعر و خطاط، فرزند ارشد [[ابوالقاسم فرهنگ شیرازی]]. وى از نوادگان [[وصال شیرازی، محمدشفیع (شیراز ۱۱۹۷ـ ۱۲۶۲ق)|وصال شیرازى]] بود. علوم ادبى و فارسى و نیز عربى را نزد پدرش آموخت. پس از مرگ پدر، به عتبات سفر كرد و بعد از شش ماه، در 1313ق به تهران رفت. پس از آن که در یكى از دوره‌ها، از سوى مردم فارس به نمایندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد، در تهران ساكن شد و ریاست دفتر رئیس‌الوزراء ایران را قبول كرد. محمود اورنگ شیرازی در 60سالگی در تهران فوت کرد و در [[ابن بابویه، گورستان|ابن بابویه]] به خاک سپرده شد. | ||
از جمله تألیفاتش می توان به کتاب ''نصاب الرجال'' اشاره کرد که منظومه‌ای فکاهی است و در تبریز چاپ شده است. او در آن کتاب، از اوضاع ایران و فساد اخلاق مردمش به سبک زیبایى انتقاد كرده است. دیوان اشعار نیز داشته است. | از جمله تألیفاتش می توان به کتاب ''نصاب الرجال'' اشاره کرد که منظومه‌ای فکاهی است و در تبریز چاپ شده است. او در آن کتاب، از اوضاع ایران و فساد اخلاق مردمش به سبک زیبایى انتقاد كرده است. دیوان اشعار نیز داشته است. | ||
---- | |||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | |||
[[رده:خوشنویسی]] | |||
[[رده:اشخاص و آثار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۶
محمود اورنگ شیرازی (شیراز ۱۲۸۶ق - تهران ۱۳۰۵ش)
(محمود متخلص به اورنگ و ملقب به وقارالسلطنه، معروف به اورنگ شیرازی) ادیب، شاعر و خطاط، فرزند ارشد ابوالقاسم فرهنگ شیرازی. وى از نوادگان وصال شیرازى بود. علوم ادبى و فارسى و نیز عربى را نزد پدرش آموخت. پس از مرگ پدر، به عتبات سفر كرد و بعد از شش ماه، در 1313ق به تهران رفت. پس از آن که در یكى از دوره‌ها، از سوى مردم فارس به نمایندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد، در تهران ساكن شد و ریاست دفتر رئیس‌الوزراء ایران را قبول كرد. محمود اورنگ شیرازی در 60سالگی در تهران فوت کرد و در ابن بابویه به خاک سپرده شد.
از جمله تألیفاتش می توان به کتاب نصاب الرجال اشاره کرد که منظومه‌ای فکاهی است و در تبریز چاپ شده است. او در آن کتاب، از اوضاع ایران و فساد اخلاق مردمش به سبک زیبایى انتقاد كرده است. دیوان اشعار نیز داشته است.