آنتونی دویر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =نامزد جایزه ملی کتاب و برنده‌ی پولیتزر
|جوایز و افتخارات =نامزد جایزه ملی کتاب و برنده‌ی جوایز رم، بارنز اند و پولیتزر
|آثار =درباره‌ی گریس، تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم
|آثار =درباره‌ی گریس، تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۳۱: خط ۳۱:
نویسنده‌ی آمریکایی. بیش از هر چیز به خاطر رمان خود ''تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم''<ref>''All the Light We Cannot See''</ref> شناخته شده است. رمانی که جایزه‌ی پولیتزر<ref>Pulitzer Prize for Fiction</ref> را از آن این نویسنده کرد.
نویسنده‌ی آمریکایی. بیش از هر چیز به خاطر رمان خود ''تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم''<ref>''All the Light We Cannot See''</ref> شناخته شده است. رمانی که جایزه‌ی پولیتزر<ref>Pulitzer Prize for Fiction</ref> را از آن این نویسنده کرد.


در کلیولند<ref>Cleveland</ref> به دنیا آمد. کارشناسی خود را در رشته‌ی تاریخ از کالج بودین<ref>Bowdoin College</ref> گرفت و پس از آن در رشته‌ی کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از دانشگاه بولینگ<ref>Bowling Green State University</ref> فارغ‌التحصیل شد. اولین کتابش مجموعه‌داستانی بود با عنوان ''مجموعه‌دار صدف''<ref>''The Shell Collector'' </ref>. بیشتر داستان‌های این کتاب، در مکان‌هایی مانند قاره‌ی آفریقا و نیوزلند می‌گذرند که طبیعتی نسبتاً دست‌نخورده و یگانه دارند. مکان‌هایی که دوئر خود چندین سال در آن‌ها زندگی کرده است. ارتباط انسان‌ها با طبیعت را می‌توان درون‌مایه‌ی اصلی این کتاب دانست. این کتاب نام دوئر را به عنوان نویسنده‌ای آینده‌دار مطرح کرد و جوایز رم<ref>Rome Prize from the American Academy of Arts and Letters</ref> و بارنز اند نوبل<ref>Barnes & Noble Discover Prize</ref> را برایش به ارمغان آورد.  
در [[کلیولند]]<ref>Cleveland</ref> به دنیا آمد. کارشناسی خود را در رشته‌ی تاریخ از کالج بودین<ref>Bowdoin College</ref> گرفت و پس از آن در رشته‌ی کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از دانشگاه بولینگ<ref>Bowling Green State University</ref> فارغ‌التحصیل شد. اولین کتابش مجموعه‌داستانی بود با عنوان ''مجموعه‌دار صدف''<ref>''The Shell Collector'' </ref>. بیشتر داستان‌های این کتاب، در مکان‌هایی مانند قاره‌ی آفریقا و [[نیوزیلند]]<ref>New Zealand</ref> می‌گذرند که طبیعتی نسبتاً دست‌نخورده و یگانه دارند. مکان‌هایی که دوئر خود چندین سال در آن‌ها زندگی کرده است. ارتباط انسان‌ها با طبیعت را می‌توان درون‌مایه‌ی اصلی این کتاب دانست. این کتاب نام دوئر را به عنوان نویسنده‌ای آینده‌دار مطرح کرد و جوایز رم<ref>Rome Prize from the American Academy of Arts and Letters</ref> و بارنز اند نوبل<ref>Barnes & Noble Discover Prize</ref> را برایش به ارمغان آورد.  


اولین رمان دوئر با نام ''درباره‌ی گریس''<ref>''About Grace''</ref>، روایتی است از زندگی نوجوانی درون‌گرا و منزوی که به برف علاقه‌ای عجیب دارد و به زنی در یک سوپرمارکت دل می‌بندد. اثر بعدی او باز هم مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه بود: ''دیوار حافظه''<ref>''Memory Wall''</ref> که مضمون اصلی آن چنان که از عنوان آن نیز پیداست، مسئله‌ی حافظه است. پس از این، دوئر یک خودزندگی‌نامه را با عنوان ''چهارفصل در رم''<ref>''Four Seasons in Rome''</ref> منتشر کرد. با این حال، دومین رمان او بود که نامش را به عنوان نویسنده‌ای جهانی تثبیت نمود: ''تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم''. داستانی که در فرانسه‌ی جنگ جهانی دوم می‌گذرد و درباره‌ی یک دختربچه‌ی نابینای فرانسوی است که به طور اتفاقی با یک پسر هشت ساله‌ی آلمانی روبه‌رو می‌شود و این دو در جریان اشغال پاریس توسط نازی‌ها، به هم برای زنده ماندن کمک می‌کنند. این کتاب با استقبال بی‌نظیر جهانی روبه‌رو شد و علاوه بر کسب جایزه‌ی پولیتزر و نامزدی جایزه‌ی کتاب ملی<ref>National Book Award</ref>، ماه‌ها در فهرست پرفروش‌های [[نیویورک تایمز|نیویورک‌تایمز]] قرار داشت. این کتاب با دو ترجمه‌ی مختلف به فارسی عرضه شده است:
اولین رمان دوئر با نام ''درباره‌ی گریس''<ref>''About Grace''</ref>، روایتی است از زندگی نوجوانی درون‌گرا و منزوی که به برف علاقه‌ای عجیب دارد و به زنی در یک سوپرمارکت دل می‌بندد. اثر بعدی او باز هم مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه بود: ''دیوار حافظه''<ref>''Memory Wall''</ref> که مضمون اصلی آن چنان که از عنوان آن نیز پیداست، مسئله‌ی حافظه است. پس از این، دوئر یک خودزندگی‌نامه را با عنوان ''چهارفصل در رم''<ref>''Four Seasons in Rome''</ref> منتشر کرد. با این حال، دومین رمان او بود که نامش را به عنوان نویسنده‌ای جهانی تثبیت نمود: ''تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم''. داستانی که در فرانسه‌ی جنگ جهانی دوم می‌گذرد و درباره‌ی یک دختربچه‌ی نابینای فرانسوی است که به طور اتفاقی با یک پسر هشت ساله‌ی آلمانی روبه‌رو می‌شود و این دو در جریان اشغال [[پاریس، شهر|پاریس]] توسط نازی‌ها، به هم برای زنده ماندن کمک می‌کنند. این کتاب با استقبال بی‌نظیر جهانی روبه‌رو شد و علاوه بر کسب جایزه‌ی پولیتزر و نامزدی جایزه‌ی کتاب ملی<ref>National Book Award</ref>، ماه‌ها در فهرست پرفروش‌های [[نیویورک تایمز|نیویورک‌تایمز]] قرار داشت. این کتاب با دو ترجمه‌ی مختلف به فارسی عرضه شده است:


''نوری که نمی‌بینیم'' با ترجمه‌‌ی حسام جنانی از نشر نیماژ و ''تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم'' با ترجمه‌ی مریم طباطبایی‌ها از نشر کوله‌پشتی.
''نوری که نمی‌بینیم'' با ترجمه‌‌ی حسام جنانی از نشر نیماژ و ''تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم'' با ترجمه‌ی مریم طباطبایی‌ها از نشر کوله‌پشتی.

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۹

آنتونی دوئر
Anthony Doerr
زادروز 1973م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از دانشگاه بولینگ
شغل و تخصص اصلی نویسنده
آثار درباره‌ی گریس، تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم
گروه مقاله ادبیات غرب
جوایز و افتخارات نامزد جایزه ملی کتاب و برنده‌ی جوایز رم، بارنز اند و پولیتزر
آنتونی دوئر

آنتونی دوئر (1973م - ) Anthony Doerr


نویسنده‌ی آمریکایی. بیش از هر چیز به خاطر رمان خود تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم[۱] شناخته شده است. رمانی که جایزه‌ی پولیتزر[۲] را از آن این نویسنده کرد.

در کلیولند[۳] به دنیا آمد. کارشناسی خود را در رشته‌ی تاریخ از کالج بودین[۴] گرفت و پس از آن در رشته‌ی کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از دانشگاه بولینگ[۵] فارغ‌التحصیل شد. اولین کتابش مجموعه‌داستانی بود با عنوان مجموعه‌دار صدف[۶]. بیشتر داستان‌های این کتاب، در مکان‌هایی مانند قاره‌ی آفریقا و نیوزیلند[۷] می‌گذرند که طبیعتی نسبتاً دست‌نخورده و یگانه دارند. مکان‌هایی که دوئر خود چندین سال در آن‌ها زندگی کرده است. ارتباط انسان‌ها با طبیعت را می‌توان درون‌مایه‌ی اصلی این کتاب دانست. این کتاب نام دوئر را به عنوان نویسنده‌ای آینده‌دار مطرح کرد و جوایز رم[۸] و بارنز اند نوبل[۹] را برایش به ارمغان آورد.

اولین رمان دوئر با نام درباره‌ی گریس[۱۰]، روایتی است از زندگی نوجوانی درون‌گرا و منزوی که به برف علاقه‌ای عجیب دارد و به زنی در یک سوپرمارکت دل می‌بندد. اثر بعدی او باز هم مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه بود: دیوار حافظه[۱۱] که مضمون اصلی آن چنان که از عنوان آن نیز پیداست، مسئله‌ی حافظه است. پس از این، دوئر یک خودزندگی‌نامه را با عنوان چهارفصل در رم[۱۲] منتشر کرد. با این حال، دومین رمان او بود که نامش را به عنوان نویسنده‌ای جهانی تثبیت نمود: تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم. داستانی که در فرانسه‌ی جنگ جهانی دوم می‌گذرد و درباره‌ی یک دختربچه‌ی نابینای فرانسوی است که به طور اتفاقی با یک پسر هشت ساله‌ی آلمانی روبه‌رو می‌شود و این دو در جریان اشغال پاریس توسط نازی‌ها، به هم برای زنده ماندن کمک می‌کنند. این کتاب با استقبال بی‌نظیر جهانی روبه‌رو شد و علاوه بر کسب جایزه‌ی پولیتزر و نامزدی جایزه‌ی کتاب ملی[۱۳]، ماه‌ها در فهرست پرفروش‌های نیویورک‌تایمز قرار داشت. این کتاب با دو ترجمه‌ی مختلف به فارسی عرضه شده است:

نوری که نمی‌بینیم با ترجمه‌‌ی حسام جنانی از نشر نیماژ و تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم با ترجمه‌ی مریم طباطبایی‌ها از نشر کوله‌پشتی.



  1. All the Light We Cannot See
  2. Pulitzer Prize for Fiction
  3. Cleveland
  4. Bowdoin College
  5. Bowling Green State University
  6. The Shell Collector
  7. New Zealand
  8. Rome Prize from the American Academy of Arts and Letters
  9. Barnes & Noble Discover Prize
  10. About Grace
  11. Memory Wall
  12. Four Seasons in Rome
  13. National Book Award