اسدالله عمادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «اسدالله عمادی (مهدیشهر ۱ مهر ۱۳۳۱ش- ) شاعر، داستان‌نویس و پژوهشگر ادبیات. در روستای کاورد از آبادی‌های شهرستان مهدیشهر (استان سمنان) به دنیا آمد. دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و قائم‏شهر گذراند. از سال 13۵0ش به تحصیل رشتۀ ز...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اسدالله عمادی (مهدیشهر ۱ مهر ۱۳۳۱ش- )
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = اسدالله عمادی
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= مهدیشهر ۱ مهر ۱۳۳۱ش
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دانش‌آموختۀ زبان و ادبیات فارسی- دانشگاه تهران
| شغل و تخصص اصلی =شاعر، داستان‌نویس و پژوهشگر ادبیات
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =گَوَن‏‌های کوهی (تهران- 13۵۴ش)؛ ستاره‏‌های خاکی (تهران- 13۵۵ش)؛ خاطرات برای شیفتگان (تهران- 137۴ش)؛ رؤیاهای ببر عاشق (تهران- چاپ سوم، 139۴ش)؛ خانه‏‌ای بر بام دنیا (تهران- 1397ش)؛ انتخاب آخر (تهران- 1398ش)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات فارسی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:اسدالله عمادی.jpg|بندانگشتی|اسدالله عمادی]]
اسدالله عمادی (مهدیشهر ۱ مهر ۱۳۳۱ش- )   Asad-o-llah Emadi


شاعر، داستان‌نویس و پژوهشگر ادبیات. در روستای کاورد از آبادی‌های شهرستان مهدیشهر (استان سمنان) به دنیا آمد. دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و قائم‏شهر گذراند. از سال 13۵0ش به تحصیل رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پرداخت.
شاعر، داستان‌نویس و پژوهشگر ادبیات. در روستای کاورد از آبادی‌های شهرستان مهدیشهر (استان سمنان) به دنیا آمد. دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و قائم‏شهر گذراند. از سال 13۵0ش به تحصیل رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در [[دانشگاه تهران]] پرداخت. به دلیل فعالیت‌های سیاسی از 13۵2 تا 13۵3ش را در زندان به سر برد. پس از آزادی تحصیلاتش را پی ‏‌گرفت و پس از فارغ‌التحصیل شدن ابتدا به عنوان دبیر در تهران و پس از کوچیدن به ساری (1359)، در آنجا به تدریس پرداخت. از پایان دهۀ 13۶0ش به اجبار بازخرید شد و به تدریس آزاد روی آورد.
 
نخستین آثار عمادی با نام‏‌های ''گَوَن‏‌های کوهی'' که داستانی بلند (تهران، 13۵۴ش) و ''ستاره‏‌های خاکی'' که مجموعه داستانی‌ست (تهران، 13۵۵ش) در دوران دانشجویی‏‌اش منتشر شدند. از عمادی طی نزدیک به 50 سال فعالیت ادبی حدود 15 عنوان پژوهش ادبی، بیش از 10 مجموعه یا گزیدۀ اشعار و بیش از 10 عنوان کتاب در زمینۀ ادبیات داستانی (رمان و مجموعه داستان) منتشر شده است. علاوه بر اینها وی از گردانندگان و نویسندگان ''کتاب فروردین'' (گاه‏‌نامه در شش دفتر)، از مؤلفان کتاب ''ساری، کهن‏‌شهر مازندران'' و ''دانشنامۀ تبرستان و مازندران'' (تهران، 1398ش) است. ترجمهٔ شعرهای تبری کتاب‌های ''[[تاریخ طبرستان]]'' اثر [[ابن اسفندیار، محمد (اوایل قرن ۷ق)|ابن اسفندیار]] و [[تاریخ رویان|''تاریخ رویان'']] اثر [[اولیاء الله آملی|اولیاءالله آملی]] (هر دو کتاب ویراستهٔ افشین پرتو) را عمادی انجام داده و علاوه بر این‌همه از او بیشتر از 60 مقاله در نشریه‏‌های ادبی- فرهنگی همچون گیله‏‌وا، گیلان ما، ره‏‌آورد گیلان، بارفروش، چیستا، اباختر و کلک به چاپ رسیده است. 
 
 
 
'''کتاب‌شناسی'''
 
'''''شعر'''''
 
حماسۀ مادر میهن (تهران- 13۶0ش)؛ آواز ریشه‏‌ها (تهران- 137۶ش)؛ پلنگ و لَلِوا (شعر مازندرانی با صدای شاعر و موسیقی احمد محسن‏‌پور) (ساری- 138۴ش)؛ آخرین ایستگاه جهان (تهران- 138۶ش)؛ برای عاشق شدن همیشه دیر است (ساری- 1393ش)؛ زیباست با تو خواندن (ساری- 1393ش)؛ منظومۀ بازگشت به سرزمین مادری (ساری- 139۵ش)؛ گزینۀ اشعار (تهران- 139۵ش)؛ برای مردن، همیشه زود است (مجموعۀ اشعار با صدای شاعر و موسیقی نبی احمدی) (ساری- 139۶ش)؛ ماز آوا (مجموعه شعر مازندرانی) (ساری- 1397ش).   
 
'''''داستان''''' 
 
گَوَن‏‌های کوهی (تهران- 13۵۴ش)؛ ستاره‏‌های خاکی (تهران- 13۵۵ش)؛ خاطرات برای شیفتگان (تهران- 137۴ش)؛ رؤیاهای ببر عاشق (تهران- چاپ سوم، 139۴ش)؛ مرده‏‌ها را کجا چال کنیم؟ (ساری- 138۵ش)؛ حمزه پهلوان (افسانۀ دوزبانۀ مازندرانی- فارسی برای کودکان) (تهران- 138۶ش)؛ افسانه‏‌های مردم مازندران (ساری- چاپ پنجم، 1393ش)؛ جهان آشوب (رمانی برگرفته از زندگی حافظ) (تهران- 1393ش)؛ خانه‏‌ای بر بام دنیا (تهران- 1397ش)؛ انتخاب آخر (تهران- 1398ش). 
 
'''''پژوهش''''' 
 
شعر امروز مازندران (ساری- 1371ش)؛ بازخوانی تاریخ مازندران (ساری- 1372ش)؛ آموزش دستور زبان فارسی (تهران- 137۵ش)؛ ضرب‏‌المثل‏‌ها و کنایه‏‌های مازندران با همکاری دیگران (تهران- 1382ش)؛ مبانی زبان‏‌شناسی و دستور زبان فارسی (ساری- چاپ دوم، 1389ش)؛ زندگی، جهان‏‌بینی و زیبایی‏‌شناسی حافظ (تهران- چاپ دوم، 1391ش)؛ نغمه‏‌های سرزمین بارانی (ساری- چاپ دوم، 1389ش)؛ سوادکوه، دودانگه و چهاردانگۀ مازندران، از چشم‏‌اندازی دیگر (ساری- 139۴ش)؛ رباعیات خیام (تهران- چاپ سوم، 139۶ش)؛ لایه‏‌های پنهان در ادب معاصر ایران (تهران- 139۵ش)؛ زندگی و زمانۀ ملک خاتون (شاعر و محبوب حافظ شیرازی) (تهران- 139۵ش)؛ نگاهی تحلیلی به تاریخ و فرهنگ باستانی شمال ایران (ساری- 139۵ش)؛ گزیدۀ شعر نو شمال با همکاری هوشنگ عباسی و علی‏رضا ابن قاسم (تهران- 139۶ش). 
----
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۳

اسدالله عمادی
زادروز مهدیشهر ۱ مهر ۱۳۳۱ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانش‌آموختۀ زبان و ادبیات فارسی- دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی شاعر، داستان‌نویس و پژوهشگر ادبیات
آثار گَوَن‏‌های کوهی (تهران- 13۵۴ش)؛ ستاره‏‌های خاکی (تهران- 13۵۵ش)؛ خاطرات برای شیفتگان (تهران- 137۴ش)؛ رؤیاهای ببر عاشق (تهران- چاپ سوم، 139۴ش)؛ خانه‏‌ای بر بام دنیا (تهران- 1397ش)؛ انتخاب آخر (تهران- 1398ش)
گروه مقاله ادبیات فارسی
اسدالله عمادی

اسدالله عمادی (مهدیشهر ۱ مهر ۱۳۳۱ش- ) Asad-o-llah Emadi

شاعر، داستان‌نویس و پژوهشگر ادبیات. در روستای کاورد از آبادی‌های شهرستان مهدیشهر (استان سمنان) به دنیا آمد. دوره‏‌های تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و قائم‏شهر گذراند. از سال 13۵0ش به تحصیل رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پرداخت. به دلیل فعالیت‌های سیاسی از 13۵2 تا 13۵3ش را در زندان به سر برد. پس از آزادی تحصیلاتش را پی ‏‌گرفت و پس از فارغ‌التحصیل شدن ابتدا به عنوان دبیر در تهران و پس از کوچیدن به ساری (1359)، در آنجا به تدریس پرداخت. از پایان دهۀ 13۶0ش به اجبار بازخرید شد و به تدریس آزاد روی آورد.

نخستین آثار عمادی با نام‏‌های گَوَن‏‌های کوهی که داستانی بلند (تهران، 13۵۴ش) و ستاره‏‌های خاکی که مجموعه داستانی‌ست (تهران، 13۵۵ش) در دوران دانشجویی‏‌اش منتشر شدند. از عمادی طی نزدیک به 50 سال فعالیت ادبی حدود 15 عنوان پژوهش ادبی، بیش از 10 مجموعه یا گزیدۀ اشعار و بیش از 10 عنوان کتاب در زمینۀ ادبیات داستانی (رمان و مجموعه داستان) منتشر شده است. علاوه بر اینها وی از گردانندگان و نویسندگان کتاب فروردین (گاه‏‌نامه در شش دفتر)، از مؤلفان کتاب ساری، کهن‏‌شهر مازندران و دانشنامۀ تبرستان و مازندران (تهران، 1398ش) است. ترجمهٔ شعرهای تبری کتاب‌های تاریخ طبرستان اثر ابن اسفندیار و تاریخ رویان اثر اولیاءالله آملی (هر دو کتاب ویراستهٔ افشین پرتو) را عمادی انجام داده و علاوه بر این‌همه از او بیشتر از 60 مقاله در نشریه‏‌های ادبی- فرهنگی همچون گیله‏‌وا، گیلان ما، ره‏‌آورد گیلان، بارفروش، چیستا، اباختر و کلک به چاپ رسیده است.


کتاب‌شناسی

شعر

حماسۀ مادر میهن (تهران- 13۶0ش)؛ آواز ریشه‏‌ها (تهران- 137۶ش)؛ پلنگ و لَلِوا (شعر مازندرانی با صدای شاعر و موسیقی احمد محسن‏‌پور) (ساری- 138۴ش)؛ آخرین ایستگاه جهان (تهران- 138۶ش)؛ برای عاشق شدن همیشه دیر است (ساری- 1393ش)؛ زیباست با تو خواندن (ساری- 1393ش)؛ منظومۀ بازگشت به سرزمین مادری (ساری- 139۵ش)؛ گزینۀ اشعار (تهران- 139۵ش)؛ برای مردن، همیشه زود است (مجموعۀ اشعار با صدای شاعر و موسیقی نبی احمدی) (ساری- 139۶ش)؛ ماز آوا (مجموعه شعر مازندرانی) (ساری- 1397ش).

داستان

گَوَن‏‌های کوهی (تهران- 13۵۴ش)؛ ستاره‏‌های خاکی (تهران- 13۵۵ش)؛ خاطرات برای شیفتگان (تهران- 137۴ش)؛ رؤیاهای ببر عاشق (تهران- چاپ سوم، 139۴ش)؛ مرده‏‌ها را کجا چال کنیم؟ (ساری- 138۵ش)؛ حمزه پهلوان (افسانۀ دوزبانۀ مازندرانی- فارسی برای کودکان) (تهران- 138۶ش)؛ افسانه‏‌های مردم مازندران (ساری- چاپ پنجم، 1393ش)؛ جهان آشوب (رمانی برگرفته از زندگی حافظ) (تهران- 1393ش)؛ خانه‏‌ای بر بام دنیا (تهران- 1397ش)؛ انتخاب آخر (تهران- 1398ش).

پژوهش

شعر امروز مازندران (ساری- 1371ش)؛ بازخوانی تاریخ مازندران (ساری- 1372ش)؛ آموزش دستور زبان فارسی (تهران- 137۵ش)؛ ضرب‏‌المثل‏‌ها و کنایه‏‌های مازندران با همکاری دیگران (تهران- 1382ش)؛ مبانی زبان‏‌شناسی و دستور زبان فارسی (ساری- چاپ دوم، 1389ش)؛ زندگی، جهان‏‌بینی و زیبایی‏‌شناسی حافظ (تهران- چاپ دوم، 1391ش)؛ نغمه‏‌های سرزمین بارانی (ساری- چاپ دوم، 1389ش)؛ سوادکوه، دودانگه و چهاردانگۀ مازندران، از چشم‏‌اندازی دیگر (ساری- 139۴ش)؛ رباعیات خیام (تهران- چاپ سوم، 139۶ش)؛ لایه‏‌های پنهان در ادب معاصر ایران (تهران- 139۵ش)؛ زندگی و زمانۀ ملک خاتون (شاعر و محبوب حافظ شیرازی) (تهران- 139۵ش)؛ نگاهی تحلیلی به تاریخ و فرهنگ باستانی شمال ایران (ساری- 139۵ش)؛ گزیدۀ شعر نو شمال با همکاری هوشنگ عباسی و علی‏رضا ابن قاسم (تهران- 139۶ش).