فلاندن، اوژن ناپلیون (۱۸۰۹ـ۱۸۸۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فِلاندن، اوژن ناپلئون (۱۸۰۹ـ۱۸۸۹م)(Flandin, Eugene Napoleon)<br> | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان = اوژن ناپلئون فلاندن | ||
|نام =Eugene Napoleon Flandin | |نام =Eugene Napoleon Flandin | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی =نقاش، | | شغل و تخصص اصلی =نقاش، باستان‌شناس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=خاورشناس و سیاستمدار | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =نقاش نظامی در خدمت ارتش فرانسه در الجزایر | |سمت =نقاش نظامی در خدمت ارتش فرانسه در الجزایر | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =سفر اوژن فلاندن نقاش و پاسکال کوست معمار به ایران (پاریس، | |آثار =سفر اوژن فلاندن نقاش و پاسکال کوست معمار به ایران (پاریس، 1851ـ1854م) | ||
مشرق زمین، در ۳ جلد (۱۸۵۳ـ۱۸۷۴م) | |||
|خویشاوندان سرشناس =ژان باپتیست ناپلئون (پدر) | |خویشاوندان سرشناس =ژان باپتیست ناپلئون (پدر) | ||
|گروه مقاله =خاورشناسی، نگارگری و مجسمه‌سازی جهان | |گروه مقاله =خاورشناسی، نگارگری و مجسمه‌سازی جهان | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:33136400-3.jpg|بندانگشتی|دروازه تبریز اثر اوژن ناپلیون فلاندن]] | |||
نقاش، باستان‌شناس، خاورشناس و سیاستمدار فرانسوی. پدرش ژان باپتیست ناپلئون در ارتش ناپلئون خدمت می‌کرد. اوژن نیز در ابتدا، به اجبار پدرش، به ارتش پیوست، اما به‌زودی آن را رها کرد و به فراگیری نقاشی پرداخت و برای کسب مهارت بیشتر در این هنر به ایتالیا رفت ( | نقاش، باستان‌شناس، خاورشناس و سیاستمدار فرانسوی. پدرش ژان باپتیست ناپلئون در ارتش ناپلئون خدمت می‌کرد. اوژن نیز در ابتدا، به اجبار پدرش، به ارتش پیوست، اما به‌زودی آن را رها کرد و به فراگیری نقاشی پرداخت و برای کسب مهارت بیشتر در این هنر به [[ایتالیا]] رفت (۱۸۳۴ـ۱۸۳۶م) و در نقاشی استادی یافت. در ۱۸۳۷م مدتی در سمت نقاش نظامی در خدمت ارتش فرانسه در [[الجزایر]] بود. در ۱۸۳۹م او و پاسکال گزاویه کوست، معمار فرانسوی، به‌همراه کنت دو سارسه، سفیر فرانسه، به ایران سفر کردند و در سال‌های ۱۸۳۹ تا ۱۸۴۱م به پژوهش و مطالعۀ بناهای تاریخی ایران، به‌ویژه در تخت جمشید و شوش، پرداختند. حاصل این سفر و پژوهش کتاب ارزشمند ''سفر اوژن فلاندن نقاش و پاسکال کوست معمار به ایران'' (پاریس، ۱۸۵۱ـ۱۸۵۴م) است به‌جز نگارش متن سفرنامه، نقاشی بناهای تاریخی و مناظر این کتاب نیز از فلاندن است. وی در ۱۸۴۳م به‌همراه [[بوتا، پل امیل (ح ۱۸۰۲ـ۱۸۷۰)|امیل بوتا]] (۱۸۰۲ـ۱۸۷۰م) برای نقاشی بناهای تاریخی و ترسیم کتیبه‌های نینوا به آن سرزمین رفت و حاصل این کار نیز کتاب ''آثار تاریخی'' ''نینوا'' (۱۸۴۷ـ۱۸۵۰م) با همکاری بوتا بوده است. از دیگر آثارش: ''مشرق زمین''، در ۳ جلد (۱۸۵۳ـ۱۸۷۴م). | ||
<br><!--33136400--> | <br><!--33136400--> | ||
[[رده:خاورشناسی]] | [[رده:خاورشناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۲
فِلاندن، اوژن ناپلئون (۱۸۰۹ـ۱۸۸۹م)(Flandin, Eugene Napoleon)
| اوژن ناپلئون فلاندن Eugene Napoleon Flandin | |
|---|---|
| زادروز |
1809م |
| درگذشت | 1889م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش، باستان‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | خاورشناس و سیاستمدار |
| آثار |
سفر اوژن فلاندن نقاش و پاسکال کوست معمار به ایران (پاریس، 1851ـ1854م) مشرق زمین، در ۳ جلد (۱۸۵۳ـ۱۸۷۴م) |
| گروه مقاله | خاورشناسی، نگارگری و مجسمه‌سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ژان باپتیست ناپلئون (پدر) |
نقاش، باستان‌شناس، خاورشناس و سیاستمدار فرانسوی. پدرش ژان باپتیست ناپلئون در ارتش ناپلئون خدمت می‌کرد. اوژن نیز در ابتدا، به اجبار پدرش، به ارتش پیوست، اما به‌زودی آن را رها کرد و به فراگیری نقاشی پرداخت و برای کسب مهارت بیشتر در این هنر به ایتالیا رفت (۱۸۳۴ـ۱۸۳۶م) و در نقاشی استادی یافت. در ۱۸۳۷م مدتی در سمت نقاش نظامی در خدمت ارتش فرانسه در الجزایر بود. در ۱۸۳۹م او و پاسکال گزاویه کوست، معمار فرانسوی، به‌همراه کنت دو سارسه، سفیر فرانسه، به ایران سفر کردند و در سال‌های ۱۸۳۹ تا ۱۸۴۱م به پژوهش و مطالعۀ بناهای تاریخی ایران، به‌ویژه در تخت جمشید و شوش، پرداختند. حاصل این سفر و پژوهش کتاب ارزشمند سفر اوژن فلاندن نقاش و پاسکال کوست معمار به ایران (پاریس، ۱۸۵۱ـ۱۸۵۴م) است به‌جز نگارش متن سفرنامه، نقاشی بناهای تاریخی و مناظر این کتاب نیز از فلاندن است. وی در ۱۸۴۳م به‌همراه امیل بوتا (۱۸۰۲ـ۱۸۷۰م) برای نقاشی بناهای تاریخی و ترسیم کتیبه‌های نینوا به آن سرزمین رفت و حاصل این کار نیز کتاب آثار تاریخی نینوا (۱۸۴۷ـ۱۸۵۰م) با همکاری بوتا بوده است. از دیگر آثارش: مشرق زمین، در ۳ جلد (۱۸۵۳ـ۱۸۷۴م).