بهشهر، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=اشرف؛ اشرف‌البلاد (نام‌های قدیمی)|استان=مازندران|شهرستان=بهشهر|بخش=بهشهر|موقعیت=۲۳۰کیلومتری شمال شرقی تهران و ۲۵کیلومتری شرق شمالی ساری، سر راه و کنار خط آهن ساری به گرگان|جمعیت=9۴,702نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدلِ مایل به گرم و مرطوب|ارتفاع از سطح دریا=15متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=عمارت صفی‌آباد|شهر ها و آبادی های مهم=}}
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=|نام‌ قدیمی=|نام دیگر=اشرف؛ اشرف‌البلاد (نام‌های قدیمی)|استان=مازندران|شهرستان=بهشهر|بخش=بهشهر|موقعیت=۲۳۰کیلومتری شمال شرقی تهران و ۲۵کیلومتری شرق شمالی ساری، سر راه و کنار خط آهن ساری به گرگان|جمعیت=9۴,702نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدلِ مایل به گرم و مرطوب|ارتفاع از سطح دریا=15متر|تولیدات و صنایع مهم=مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه؛ شیلات|برخی بناهای مهم=عمارت صفی‌آباد|شهر ها و آبادی های مهم=}}


بهشهر، شهر <br>
بهشهر، شهر <br>
[[پرونده:12433300.jpg|بندانگشتی|باغ‌عمارت چهل‌ستون بهشهر- از آثار دورۀ صفویه]]
[[پرونده:12433300- 2.jpg|بندانگشتی|کاخ صفی‌آباد]]
<p>واقع در [[مازندران|استان مازندران]] و مرکز اداری [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]. با ارتفاع پانزده متر، در منطقه‌ای جلگه‌ای و ساحلی، در ۲۳۰کیلومتری شمال شرقی [[تهران، شهر|تهران]] و ۲۵کیلومتری شرق شمالی [[ساری، شهر|ساری]]، سر راه و کنار خط آهن ساری به [[گرگان، شهر|گرگان]] و در کوه‌پایۀ البرز شرقی، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن 9۴,702نفر است (۱۳9۵ش). مردم بهشهر به زبان مازندرانی (طبری)، گویش بهشهری، سخن می‌گویند و اقتصاد غالب آنها برپایۀ کشاورزی و دامداری و شیلات و مشاغل مرتبط به آنها می‌چرخد. اکثر جمعیت این شهر شیعۀ دوازده‌امامی‌اند، اما شمار قابل توجهی نیز اهل سنت و ارامنه نیز در آن سکونت دارند. مهم‌ترین محصولات کشاورزی و باغی بهشهر انواع مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه است. </p>
<p>واقع در [[مازندران|استان مازندران]] و مرکز اداری [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]. با ارتفاع پانزده متر، در منطقه‌ای جلگه‌ای و ساحلی، در ۲۳۰کیلومتری شمال شرقی [[تهران، شهر|تهران]] و ۲۵کیلومتری شرق شمالی [[ساری، شهر|ساری]]، سر راه و کنار خط آهن ساری به [[گرگان، شهر|گرگان]] و در کوه‌پایۀ البرز شرقی، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن 9۴,702نفر است (۱۳9۵ش). مردم بهشهر به زبان مازندرانی (طبری)، گویش بهشهری، سخن می‌گویند و اقتصاد غالب آنها برپایۀ کشاورزی و دامداری و شیلات و مشاغل مرتبط به آنها می‌چرخد. اکثر جمعیت این شهر شیعۀ دوازده‌امامی‌اند، اما شمار قابل توجهی نیز اهل سنت و ارامنه نیز در آن سکونت دارند. مهم‌ترین محصولات کشاورزی و باغی بهشهر انواع مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه است. </p>
<p> </p>
<p> </p>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۹

بهشهر، شهر
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان مازندران
شهرستان بهشهر
بخش بهشهر
نام دیگر اشرف؛ اشرف‌البلاد (نام‌های قدیمی)
جمعیت 9۴,702نفر (1395ش)
موقعیت ۲۳۰کیلومتری شمال شرقی تهران و ۲۵کیلومتری شرق شمالی ساری، سر راه و کنار خط آهن ساری به گرگان
نوع اقلیم معتدلِ مایل به گرم و مرطوب
ارتفاع از سطح دریا 15متر
تولیدات و صنایع مهم مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه؛ شیلات
برخی بناهای مهم عمارت صفی‌آباد

بهشهر، شهر

باغ‌عمارت چهل‌ستون بهشهر- از آثار دورۀ صفویه
کاخ صفی‌آباد

واقع در استان مازندران و مرکز اداری شهرستان بهشهر. با ارتفاع پانزده متر، در منطقه‌ای جلگه‌ای و ساحلی، در ۲۳۰کیلومتری شمال شرقی تهران و ۲۵کیلومتری شرق شمالی ساری، سر راه و کنار خط آهن ساری به گرگان و در کوه‌پایۀ البرز شرقی، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن 9۴,702نفر است (۱۳9۵ش). مردم بهشهر به زبان مازندرانی (طبری)، گویش بهشهری، سخن می‌گویند و اقتصاد غالب آنها برپایۀ کشاورزی و دامداری و شیلات و مشاغل مرتبط به آنها می‌چرخد. اکثر جمعیت این شهر شیعۀ دوازده‌امامی‌اند، اما شمار قابل توجهی نیز اهل سنت و ارامنه نیز در آن سکونت دارند. مهم‌ترین محصولات کشاورزی و باغی بهشهر انواع مرکبات، برنج، گیاهان روغنی (آفتابگردان، سویا و کلزا) و پنبه است.

تاریخچه

شهر کنونی بهشهر، که تا ۱۳۱۶ش اشرف نامیده می‌شد، از شهرهای قدیمی ایران است. در گذشته جزو استان کبودجامه بود و خرگوران نام داشت. کبودجامگان نام آن را به پنجهزار تغییر دادند. در اوایل دورۀ صفویه، تجدید بنا شد و اشرف‌البلاد نام گرفت. کاخ معروف به صفی‌آباد و پاره‌ای تأسیسات نظامی در آن احداث شد. رابرت شرلی[۱] و آنتونی شرلی[۲]، در ۹۹۹ش، در همین شهر با شاه‌عباس صفوی اول دیدار کردند. در دورۀ این شاه صفوی و پس از او کاخ و عمارت‌ها و باغ‌های چشمگیری در آن بنا شدند. در حملۀ افغان‌ها آسیب بسیار دید. رضاشاه پهلوی به آن توجه کرد و آن را بهشهر نامید و برای تعمیر کاخ صفی‌آباد اقدام کرد؛ پس از آن، این شهر دوباره رو به آبادانی و توسعه نهاد. پس از انقلاب با احداث و راه‌اندازی کارخانه‌های روغن نباتی، پالایشگاه نفت، منطقۀ ویژۀ اقتصادی و شرکت کشتی‌سازی رونق و پیشرفت روزافزونی یافت و سبب اشتغال بخشی از بومیان این شهر و نواحی پیرامونی در صنایع و مشاغل ذکر شده گردید.




  1. Robert Shirley
  2. Anthony Shirley