گل نراقی، حسن (تهران ۱۳۰۵ـ ۱۳۷۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=حسن گُل‌نراقی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۰۵ش|تاریخ مرگ=۱۳۷۳ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خواننده|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تک‌ترانه «مرا ببوس»|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:گُل‌نراقی، حسن.jpg|بندانگشتی|حسن گل‌نراقی]] | [[پرونده:گُل‌نراقی، حسن.jpg|بندانگشتی|حسن گل‌نراقی]] | ||
گُل‌نراقی، حسن (تهران ۱۳۰۵ـ ۱۳۷۳ش)<br><p>خوانندۀ تک‌ترانه «مرا ببوس». به‌سبب خواندن همین ترانه به شهرت رسید. در ۱۳۳۴ش، [[وفادار، مجید (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|مجید وفادار]] (۱۲۹۱ـ۱۳۵۴ش) نوازندۀ [[ویولن]] و آهنگ‌ساز مشهور رادیو تهران، موسیقی این اثر را با کلامی از [[رقابی، حیدر (تهران ۱۳۰۱ـ ۱۳۶۶ش)|حیدر رقابی]] معروف به هاله (۱۳۰۸ـ۱۳۷۰ش) ساخت، با صدای دو خوانندۀ دیگر، ولی ترانه توفیقی نیافت و آهنگ‌ساز، خواندن آن را به‌طور آزمایشی، به حسن گل‌نراقی واگذار کرد که استقبال کم‌نظیری را در تهران سال‌های ۱۳۳۰ش به‌وجود آورد. صدها هزار نسخه از صفحه آن تکثیر شد و تا دهه‌های متوالی بر سر زبان‌ها بود. اجرای اولیه این اثر، با پیانوی [[شهردار، مشیر همایون (۱۲۶۱ـ۱۳۴۸ش)|مشیر همایون شهردار]] و ویولن [[یاحقی، پرویز (تهران ۱۳۱۴ـ۱۳۸۵ش)|پرویز یاحقی]] بود و بعد از آن نیز بارها اجرا شده است. گل‌نراقی در موسیقی فعالیت دیگری نداشت.</p> | |||
<br><!--36125700--> | <br><!--36125700--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۲
| حسن گُل‌نراقی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۵ش |
| درگذشت | ۱۳۷۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | تک‌ترانه «مرا ببوس» |
| گروه مقاله | موسیقی |
گُل‌نراقی، حسن (تهران ۱۳۰۵ـ ۱۳۷۳ش)
خوانندۀ تک‌ترانه «مرا ببوس». به‌سبب خواندن همین ترانه به شهرت رسید. در ۱۳۳۴ش، مجید وفادار (۱۲۹۱ـ۱۳۵۴ش) نوازندۀ ویولن و آهنگ‌ساز مشهور رادیو تهران، موسیقی این اثر را با کلامی از حیدر رقابی معروف به هاله (۱۳۰۸ـ۱۳۷۰ش) ساخت، با صدای دو خوانندۀ دیگر، ولی ترانه توفیقی نیافت و آهنگ‌ساز، خواندن آن را به‌طور آزمایشی، به حسن گل‌نراقی واگذار کرد که استقبال کم‌نظیری را در تهران سال‌های ۱۳۳۰ش به‌وجود آورد. صدها هزار نسخه از صفحه آن تکثیر شد و تا دهه‌های متوالی بر سر زبان‌ها بود. اجرای اولیه این اثر، با پیانوی مشیر همایون شهردار و ویولن پرویز یاحقی بود و بعد از آن نیز بارها اجرا شده است. گل‌نراقی در موسیقی فعالیت دیگری نداشت.