تامسون، ویرجیل (۱۸۹۶ـ۱۹۸۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ویرجیل تامسون|نام=Virgil Thomson|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۹۶م|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=فرانسه|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز و منتقد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مادر همۀ ما (۱۹۴۷)، بایرون (۱۹۷۲)، بالۀ ایستگاه بارگیری، موسیقی صحنهای مِدِآ، دو سمفونی، دوتانگوی احساساتی، تکچهرهها، سمفونی برمبنای نغمۀ یک سرود مذهبی (۱۹۴۸)، سوناتا دا کیِزا (سونات کلیسایی)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}تامسون، ویرجیل (۱۸۹۶ـ۱۹۸۹)(Thomson, Virgil) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ویرجیل تامسون|نام=Virgil Thomson|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۹۶م|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=فرانسه|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز و منتقد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مادر همۀ ما (۱۹۴۷)، بایرون (۱۹۷۲)، بالۀ ایستگاه بارگیری، موسیقی صحنهای مِدِآ، دو سمفونی، دوتانگوی احساساتی، تکچهرهها، سمفونی برمبنای نغمۀ یک سرود مذهبی (۱۹۴۸)، سوناتا دا کیِزا (سونات کلیسایی)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}تامسون، ویرجیل (۱۸۹۶ـ۱۹۸۹)(Thomson, Virgil) | ||
[[پرونده:Virgil-Thomson.jpg|بندانگشتی|ویرجیل تامسون]] | [[پرونده:Virgil-Thomson.jpg|بندانگشتی|ویرجیل تامسون]] | ||
آهنگساز و منتقد امریکایی. موسیقی او بهسبب حذف هوشیارانۀ بیان احساس شاخص است، و نقد او نیز بهدلیل واقعبینی قاطع آن، که هردو در نهایت با فرهنگ موسیقایی رایج [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] درآمیختهاند. اپرای ''چهار قدیس در سه پرده''<ref>''Four Saints in Three Acts''</ref> (۱۹۲۷ـ۱۹۳۳) با لیبرِتّویی از [[استاین، گرترود (۱۸۷۴ـ۱۹۴۶)|گرترود استاین]]<ref>Gertrude Stein </ref>، و موسیقی فیلمهای ''گاوآهنی که سرخپوستان پلاین را شکست داد''<ref>''The Plow That Broke the Plains'' </ref> (۱۹۳۶) و ''داستان لوئیزیانا''<ref>''Louisiana Story'' </ref> (۱۹۴۸) شهرت او را موجب شدند. تامسون پس از تحصیل در فرانسه زیرنظر [[بولانژه، نادیا (۱۸۸۷ـ۱۹۷۹)|نادیا بولانژه]]<ref>Nadia Boulanger </ref>، ۱۹۲۱ـ۱۹۲۲، در سالهای ۱۹۲۳ـ۱۹۲۴ ارگنواز کینگز چَپِل (نمازخانۀ کینگ)<ref>King’s Chapel </ref> در [[بوستون|بوستون]] شد، و بعد به پاریس بازگشت و سالهای ۱۹۲۵ـ۱۹۴۰ را در میان حلقۀ یاران گرترود استاین گذراند. از ۱۹۴۰ نقد موسیقی را در روزنامهها و گاهنامههای گوناگون امریکایی آغاز کرد و دیدگاههای هوشمندانۀ او شهرتش را به دنبال داشت. در موسیقی بیشترین تأثیر را از ساتی<ref>Satie </ref> و موسیقی نئوکلاسیک استراوینسکی<ref>Stravinsky </ref> گرفت. ازجمله آثار اوست: '''اپرا و صحنهای''' ''مادر همۀ ما''<ref>''The Mother of us all'' </ref> (۱۹۴۷، لیبرِتّوها از گرترود استاین)، ''بایرون''<ref>''Byron'' </ref> (۱۹۷۲)؛ بالۀ ''ایستگاه بارگیری''<ref>''The Filling -Station'' </ref>؛ موسیقی صحنهای ''مِدِآ''<ref>''Medea'' </ref> اثر [[ | آهنگساز و منتقد امریکایی. موسیقی او بهسبب حذف هوشیارانۀ بیان احساس شاخص است، و نقد او نیز بهدلیل واقعبینی قاطع آن، که هردو در نهایت با فرهنگ موسیقایی رایج [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] درآمیختهاند. اپرای ''چهار قدیس در سه پرده''<ref>''Four Saints in Three Acts''</ref> (۱۹۲۷ـ۱۹۳۳) با لیبرِتّویی از [[استاین، گرترود (۱۸۷۴ـ۱۹۴۶)|گرترود استاین]]<ref>Gertrude Stein </ref>، و موسیقی فیلمهای ''گاوآهنی که سرخپوستان پلاین را شکست داد''<ref>''The Plow That Broke the Plains'' </ref> (۱۹۳۶) و ''داستان لوئیزیانا''<ref>''Louisiana Story'' </ref> (۱۹۴۸) شهرت او را موجب شدند. تامسون پس از تحصیل در فرانسه زیرنظر [[بولانژه، نادیا (۱۸۸۷ـ۱۹۷۹)|نادیا بولانژه]]<ref>Nadia Boulanger </ref>، ۱۹۲۱ـ۱۹۲۲، در سالهای ۱۹۲۳ـ۱۹۲۴ ارگنواز کینگز چَپِل (نمازخانۀ کینگ)<ref>King’s Chapel </ref> در [[بوستون|بوستون]] شد، و بعد به پاریس بازگشت و سالهای ۱۹۲۵ـ۱۹۴۰ را در میان حلقۀ یاران گرترود استاین گذراند. از ۱۹۴۰ نقد موسیقی را در روزنامهها و گاهنامههای گوناگون امریکایی آغاز کرد و دیدگاههای هوشمندانۀ او شهرتش را به دنبال داشت. در موسیقی بیشترین تأثیر را از ساتی<ref>Satie </ref> و موسیقی نئوکلاسیک استراوینسکی<ref>Stravinsky </ref> گرفت. ازجمله آثار اوست: '''اپرا و صحنهای''' ''مادر همۀ ما''<ref>''The Mother of us all'' </ref> (۱۹۴۷، لیبرِتّوها از گرترود استاین)، ''بایرون''<ref>''Byron'' </ref> (۱۹۷۲)؛ بالۀ ''ایستگاه بارگیری''<ref>''The Filling -Station'' </ref>؛ موسیقی صحنهای ''مِدِآ''<ref>''Medea'' </ref> اثر [[ائوریپیدس|ائوریپیدِس]]<ref>Euripides </ref>، ''هَملِت''<ref>''Hamlet'' </ref> اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]<ref>Shakespeare </ref>؛ موسیقی فیلم. '''ارکستری'''. دو سمفونی، دو''تانگوی احساساتی''<ref>''Sentimental Tangoes''</ref>''''، ''تکچهرهها''<ref>''Portraits'' </ref>، ''سمفونی برمبنای نغمۀ یک سرود مذهبی''<ref>''Symphony on a Hymn-Tune'' </ref>'''' (۱۹۴۸)، ''سوناتا دا کیِزا (سونات کلیسایی)''<ref>''Sonata da Chiesa'' </ref> برای ارکستر. آواز همراه با ارکستر یا همنوازان ''خطبۀ خاکسپاری''<ref>''Oraison funèbre''</ref> (بوسوئه<ref> Bossuet</ref>) برای تنور و ارکستر؛ ''۲ میسا برِویس''<ref>''2Missae breves'' </ref>، سه مزمور برای صداهای زنانه، ''پایتخت پایتختها''<ref>Capital Capitals </ref> (گرترود استاین) برای کُر مردان و پیانو؛ ''استابات ماتِر''<ref>Stabat Mater </ref> برای [[سوپرانو]]<ref>soprano </ref> و [[کوآرتت زهی|کوارتت زهی]]<ref>string quartet </ref>، ''پنج جمله از ترانۀ سلیمان''<ref>''Five Phrases from the song of Solomon'' </ref> برای سوپرانو و سازهای کوبی. '''موسیقی مجلسی''' ۵ ''تکچهره''<ref>''5Portraits'' </ref> برای ۴ کلارینت<ref>clarinet</ref>؛ ''۵۰ تکچهره''<ref>''50Portraits''</ref> برای [[ویولن|ویولن]] و [[پیانو]]. | ||
<br/> <!--14046200--> | <br/> <!--14046200--> | ||
---- | |||
[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۵
ویرجیل تامسون Virgil Thomson | |
---|---|
زادروز |
۱۸۹۶م |
درگذشت | ۱۹۸۹م |
ملیت | امریکایی |
تحصیلات و محل تحصیل | فرانسه |
شغل و تخصص اصلی | آهنگساز و منتقد |
آثار | مادر همۀ ما (۱۹۴۷)، بایرون (۱۹۷۲)، بالۀ ایستگاه بارگیری، موسیقی صحنهای مِدِآ، دو سمفونی، دوتانگوی احساساتی، تکچهرهها، سمفونی برمبنای نغمۀ یک سرود مذهبی (۱۹۴۸)، سوناتا دا کیِزا (سونات کلیسایی) |
گروه مقاله | موسیقی |
تامسون، ویرجیل (۱۸۹۶ـ۱۹۸۹)(Thomson, Virgil)
آهنگساز و منتقد امریکایی. موسیقی او بهسبب حذف هوشیارانۀ بیان احساس شاخص است، و نقد او نیز بهدلیل واقعبینی قاطع آن، که هردو در نهایت با فرهنگ موسیقایی رایج امریکا درآمیختهاند. اپرای چهار قدیس در سه پرده[۱] (۱۹۲۷ـ۱۹۳۳) با لیبرِتّویی از گرترود استاین[۲]، و موسیقی فیلمهای گاوآهنی که سرخپوستان پلاین را شکست داد[۳] (۱۹۳۶) و داستان لوئیزیانا[۴] (۱۹۴۸) شهرت او را موجب شدند. تامسون پس از تحصیل در فرانسه زیرنظر نادیا بولانژه[۵]، ۱۹۲۱ـ۱۹۲۲، در سالهای ۱۹۲۳ـ۱۹۲۴ ارگنواز کینگز چَپِل (نمازخانۀ کینگ)[۶] در بوستون شد، و بعد به پاریس بازگشت و سالهای ۱۹۲۵ـ۱۹۴۰ را در میان حلقۀ یاران گرترود استاین گذراند. از ۱۹۴۰ نقد موسیقی را در روزنامهها و گاهنامههای گوناگون امریکایی آغاز کرد و دیدگاههای هوشمندانۀ او شهرتش را به دنبال داشت. در موسیقی بیشترین تأثیر را از ساتی[۷] و موسیقی نئوکلاسیک استراوینسکی[۸] گرفت. ازجمله آثار اوست: اپرا و صحنهای مادر همۀ ما[۹] (۱۹۴۷، لیبرِتّوها از گرترود استاین)، بایرون[۱۰] (۱۹۷۲)؛ بالۀ ایستگاه بارگیری[۱۱]؛ موسیقی صحنهای مِدِآ[۱۲] اثر ائوریپیدِس[۱۳]، هَملِت[۱۴] اثر شکسپیر[۱۵]؛ موسیقی فیلم. ارکستری. دو سمفونی، دوتانگوی احساساتی[۱۶]، تکچهرهها[۱۷]، سمفونی برمبنای نغمۀ یک سرود مذهبی[۱۸] (۱۹۴۸)، سوناتا دا کیِزا (سونات کلیسایی)[۱۹] برای ارکستر. آواز همراه با ارکستر یا همنوازان خطبۀ خاکسپاری[۲۰] (بوسوئه[۲۱]) برای تنور و ارکستر؛ ۲ میسا برِویس[۲۲]، سه مزمور برای صداهای زنانه، پایتخت پایتختها[۲۳] (گرترود استاین) برای کُر مردان و پیانو؛ استابات ماتِر[۲۴] برای سوپرانو[۲۵] و کوارتت زهی[۲۶]، پنج جمله از ترانۀ سلیمان[۲۷] برای سوپرانو و سازهای کوبی. موسیقی مجلسی ۵ تکچهره[۲۸] برای ۴ کلارینت[۲۹]؛ ۵۰ تکچهره[۳۰] برای ویولن و پیانو.
- ↑ Four Saints in Three Acts
- ↑ Gertrude Stein
- ↑ The Plow That Broke the Plains
- ↑ Louisiana Story
- ↑ Nadia Boulanger
- ↑ King’s Chapel
- ↑ Satie
- ↑ Stravinsky
- ↑ The Mother of us all
- ↑ Byron
- ↑ The Filling -Station
- ↑ Medea
- ↑ Euripides
- ↑ Hamlet
- ↑ Shakespeare
- ↑ Sentimental Tangoes
- ↑ Portraits
- ↑ Symphony on a Hymn-Tune
- ↑ Sonata da Chiesa
- ↑ Oraison funèbre
- ↑ Bossuet
- ↑ 2Missae breves
- ↑ Capital Capitals
- ↑ Stabat Mater
- ↑ soprano
- ↑ string quartet
- ↑ Five Phrases from the song of Solomon
- ↑ 5Portraits
- ↑ clarinet
- ↑ 50Portraits