گلازونف، الکساندر (۱۸۶۵ـ۱۹۳۶): تفاوت میان نسخه‌ها

Aleksandr Glazunov
الکساندر گلازونف; Aleksandr Glazunov
زادروز	سن پترزبورگ ۱۸۶۵م;
درگذشت	۱۹۳۶م
ملیت	روس
شغل و تخصص اصلی	آهنگ ساز
آثار	صحنه ای باله های رایموندا (۱۸۹۷) و چهار فصل (۱۸۹۹)
گروه مقاله	موسیقی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۷

گلازونُف، اَلِکساندر (۱۸۶۵ـ۱۹۳۶م)(Glazunov, Aleksandr)

آهنگ‌ساز روس. با سمفونی اول خود، که در ۱۷سالگی نوشت، به‌شهرت رسید. عوامل بسیاری همچون مهارت معلمش ریمسکی ـ کورساکوف^[۱] در ارکستراسیون و تغزل‌گرایی چایکوفسکی^[۲]، بر او تأثیر گذاشتند. سبک او بین سبک مکتب ملی روسی گروه پنج^[۳] و سبک آهنگ‌سازان «جهان‌وطن» اروپای غربی قرار می‌گیرد. در مقام معلم نیز تأثیر مهمی بر نسل بعدی آهنگ‌سازان، ازجمله پروکوفیف^[۴] و شوستاکوویچ^[۵]، گذاشت. گلازونُف در سن‌پترزبورگ^[۶] به‌دنیا آمد. در کودکی پس از تعلیم موسیقی در خانه، از ۱۸۸۰م زیرنظر ریمسکی ـ کورساکوف تحصیل کرد و دورۀ تحصیلی خود را طی هجده ماه به‌پایان رساند، و نخستین سمفونی خود را در آغاز ۱۸۸۲ آمادۀ اجرا کرد. در ۱۸۸۴م میتروفان بِلایِف^[۷] کنسرتی از آثار او ترتیب داد و شروع به انتشار آن‌ها کرد. گلازونف در همان سال به اروپا رفت و از آن پس موسیقی او تلفیقی تطبیقی از گرایش‌های موسیقایی اروپای آن زمان با جریان‌های تأثیرگذار روسی از سوی چایکوفسکی و بورودین^[۸] شد. در ۱۸۹۷م اجرای نخست سمفونی اول راخمانینوف^[۹] را، به قولی در حال مستی، رهبری کرد. در ۱۹۰۵م به مدیریت کنسرواتوار سن‌پترزبورگ رسید، و پس از آن چندان چیزی برای افزودن بر دستاورد عظیم پیشین خود نساخت. تعدادی از آثار ناتمام بورودین، به‌ویژه اوورتور اپرای شاهزاده ایگور^[۱۰]، را تکمیل کرد. در ۱۹۲۸م روسیه را ترک کرد و در پاریس، ساکن شد. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای باله‌های رایموندا^[۱۱] (۱۸۹۷م) و چهار فصل^[۱۲] (۱۸۹۹م). ارکستری. پوئم سمفونیک استنکا رازین^[۱۳] (۱۸۸۵م).

↑ Rimsky-Korsakov
↑ Tchaikovsky
↑ The Five
↑ Prokofiev
↑ Shostakovich
↑ St Petersburg
↑ Mitrofan Belaiev
↑ Borodin
↑ Rachmaninov
↑ Prince Igor
↑ Raymonda
↑ The Seasons
↑ Stenka Razin

[1] Rimsky-Korsakov

[2] Tchaikovsky

[3] The Five

[4] Prokofiev

[5] Shostakovich

[6] St Petersburg

[7] Mitrofan Belaiev

[8] Borodin

[9] Rachmaninov

[10] Prince Igor

[11] Raymonda

[12] The Seasons

[13] Stenka Razin

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-گلازونُف، اَلِکساندر (۱۸۶۵ـ۱۹۳۶)(Glazunov, Aleksandr)<br/> {{جعبه زندگینامه
+گلازونُف، اَلِکساندر (۱۸۶۵ـ۱۹۳۶م)(Glazunov, Aleksandr)<br/> {{جعبه زندگینامه
 |عنوان = الکساندر گلازونف
 |نام =Aleksandr Glazunov
@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 آهنگ‌ساز روس. با سمفونی اول خود، که در ۱۷سالگی نوشت، به‌شهرت رسید. عوامل بسیاری همچون مهارت معلمش [[ریمسکی کورساکوف، نیکلای (۱۸۴۴ـ۱۹۰۸)|ریمسکی ـ کورساکوف]]<ref>Rimsky-Korsakov
 </ref> در ارکستراسیون و تغزل‌گرایی چایکوفسکی<ref>Tchaikovsky
-</ref>، بر او تأثیر گذاشتند. سبک او بین سبک مکتب ملی روسی گروه پنج<ref> The Five </ref> و سبک آهنگ‌سازان «جهان‌وطن» اروپای غربی قرار می‌گیرد. در مقام معلم نیز تأثیر مهمی بر نسل بعدی آهنگ‌سازان، ازجمله [[پروکوفیف ، سرگی (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳)|پروکوفیف]]<ref>Prokofiev </ref> و [[شوستاکوویچ ، دمیتری (۱۹۰۶ـ۱۹۷۵)|شوستاکوویچ]]<ref>Shostakovich </ref>، گذاشت. گلازونُف در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]]<ref>St Petersburg </ref> به‌دنیا آمد. در کودکی پس از تعلیم موسیقی در خانه، از ۱۸۸۰ زیرنظر ریمسکی ـ کورساکوف تحصیل کرد و دورۀ تحصیلی خود را طی هجده ماه به‌پایان رساند، و نخستین سمفونی خود را در آغاز ۱۸۸۲ آمادۀ اجرا کرد. در ۱۸۸۴ میتروفان بِلایِف<ref>Mitrofan Belaiev </ref> کنسرتی از آثار او ترتیب داد و شروع به انتشار آن‌ها کرد. گلازونف در همان سال به اروپا رفت و از آن پس موسیقی او تلفیقی تطبیقی از گرایش‌های موسیقایی اروپای آن زمان با جریان‌های تأثیرگذار روسی از سوی چایکوفسکی و [[بورودین، الکساندر (۱۸۳۳ـ۱۸۷۷)|بورودین]]<ref>Borodin </ref> شد. در ۱۸۹۷ اجرای نخست سمفونی اول [[راخمانینوف، سرگی (۱۸۷۳ـ۱۹۴۳)|راخمانینوف]]<ref>Rachmaninov </ref> را، به قولی در حال مستی، رهبری کرد. در ۱۹۰۵ به مدیریت کنسرواتوار سن‌پترزبورگ رسید، و پس از آن چندان چیزی برای افزودن بر دستاورد عظیم پیشین خود نساخت. تعدادی از آثار ناتمام بورودین، به‌ویژه اوورتور اپرای ''شاهزاده ایگور''<ref>''Prince Igor''</ref>، را تکمیل کرد. در ۱۹۲۸ روسیه را ترک کرد و در پاریس، ساکن شد. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای باله‌های ''رایموندا''<ref>''Raymonda'' </ref> (۱۸۹۷) و ''چهار فصل''<ref>''The Seasons'' </ref> (۱۸۹۹). ارکستری. پوئم سمفونیک ''استنکا رازین''<ref>Stenka Razin</ref> (۱۸۸۵).
+</ref>، بر او تأثیر گذاشتند. سبک او بین سبک مکتب ملی روسی گروه پنج<ref> The Five </ref> و سبک آهنگ‌سازان «جهان‌وطن» اروپای غربی قرار می‌گیرد. در مقام معلم نیز تأثیر مهمی بر نسل بعدی آهنگ‌سازان، ازجمله [[پروکوفیف، سرگی (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳م)|پروکوفیف]]<ref>Prokofiev </ref> و [[شوستاکوویچ ، دمیتری (۱۹۰۶ـ۱۹۷۵)|شوستاکوویچ]]<ref>Shostakovich </ref>، گذاشت. گلازونُف در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]]<ref>St Petersburg </ref> به‌دنیا آمد. در کودکی پس از تعلیم موسیقی در خانه، از ۱۸۸۰م زیرنظر ریمسکی ـ کورساکوف تحصیل کرد و دورۀ تحصیلی خود را طی هجده ماه به‌پایان رساند، و نخستین سمفونی خود را در آغاز ۱۸۸۲ آمادۀ اجرا کرد. در ۱۸۸۴م میتروفان بِلایِف<ref>Mitrofan Belaiev </ref> کنسرتی از آثار او ترتیب داد و شروع به انتشار آن‌ها کرد. گلازونف در همان سال به اروپا رفت و از آن پس موسیقی او تلفیقی تطبیقی از گرایش‌های موسیقایی اروپای آن زمان با جریان‌های تأثیرگذار روسی از سوی چایکوفسکی و [[بورودین، الکساندر (۱۸۳۳ـ۱۸۷۷)|بورودین]]<ref>Borodin </ref> شد. در ۱۸۹۷م اجرای نخست سمفونی اول [[راخمانینوف، سرگی (۱۸۷۳ـ۱۹۴۳)|راخمانینوف]]<ref>Rachmaninov </ref> را، به قولی در حال مستی، رهبری کرد. در ۱۹۰۵م به مدیریت کنسرواتوار سن‌پترزبورگ رسید، و پس از آن چندان چیزی برای افزودن بر دستاورد عظیم پیشین خود نساخت. تعدادی از آثار ناتمام بورودین، به‌ویژه اوورتور اپرای ''شاهزاده ایگور''<ref>''Prince Igor''</ref>، را تکمیل کرد. در ۱۹۲۸م روسیه را ترک کرد و در پاریس، ساکن شد. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای باله‌های ''رایموندا''<ref>''Raymonda'' </ref> (۱۸۹۷م) و ''چهار فصل''<ref>''The Seasons'' </ref> (۱۸۹۹م). ارکستری. پوئم سمفونیک ''استنکا رازین''<ref>Stenka Razin</ref> (۱۸۸۵م).
 &nbsp;