ایگلتون، تری: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۳

ایگِلْتون، تِری (۱۹۴۳م - )(Eagleton, Terry)

منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی. شاگرد ریموند ویلیامز^[۱]، منتقد ادبی مارکسیست، بود. کار خود را با مطالعۀ ادبیات قرون ۱۹ و ۲۰ آغاز کرد و سپس پیرو نظریۀ ادبی مارکسیستی ویلیامز شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به گروه کاتولیک چپ‌گرای اسلَنت^[۲] پیوست. از روانکاوی نیز تأثیر پذیرفت و مبلّغ ‌کار اسلاووی ژیژک^[۳] در بریتانیا شد. پرآوازه‌ترین کتاب ایگلتون، درآمدی بر نظریۀ ادبی^[۴] (۱۹۸۳) است که تاریخ مطالعه دربارۀ متن را از رمانتیک‌های قرن ۱۹ تا پست‌مدرنیست‌های چند دهۀ اخیر دربر می‌گیرد. او در اثری به نام بعد از نظریه^[۵] (۲۰۰۳) نظریۀ فرهنگی و ادبی معاصر را که معتقد است از مسیر اصلی خود منحرف شده، به محاکمه کشیده است. او انکار قطعیت را برنمی‌تابد و به‌وجود آن اعتقاد دارد. هر کس در بدنی می‌زید که نه می‌تواند مالکش شود، چون برای داشتنش کاری نکرده است، و نه می‌تواند نابودش کند، مگر با خودکشی؛ پس بدن ما و مرگ آن قطعیتی است که انسان می‌تواند اعمال خود را حول آن متمرکز کند. از دیگر آثار اوست: به سوی خداشناسی چپ نو^[۶]؛ زبان بدن^[۷] (۱۹۷۰)؛ مارکسیسم و نقد ادبی^[۸] (۱۹۷۶)؛ کارکرد نقد^[۹] (۱۹۸۴)؛ اوهام پست‌مدرنیسم^[۱۰] (۱۹۹۶)؛ مفهوم فرهنگ^[۱۱] (۲۰۰۰).

↑ Raymond Williams
↑ Slant
↑ Slavoj žižek
↑ Literary Theory: An Introduction
↑ After Theory
↑ Towards a New Left Theology
↑ The Body as Language
↑ Marxism and Criticism
↑ The Function of Criticism
↑ The Illusions of Postmodernism
↑ The Idea of Culture

[1] Raymond Williams

[2] Slant

[3] Slavoj žižek

[4] Literary Theory: An Introduction

[5] After Theory

[6] Towards a New Left Theology

[7] The Body as Language

[8] Marxism and Criticism

[9] The Function of Criticism

[10] The Illusions of Postmodernism

[11] The Idea of Culture

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-ایگِلْتون، تِری (۱۹۴۳)(Eagleton, Terry)
+ایگِلْتون، تِری (۱۹۴۳م - )(Eagleton, Terry)
-منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی. شاگرد ریموند ویلیامز<ref>Raymond Williams</ref>، منتقد ادبی مارکسیست، بود. کار خود را با مطالعۀ ادبیات قرون ۱۹ و ۲۰ آغاز کرد و سپس پیرو نظریۀ ادبی مارکسیستی ویلیامز شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به گروه کاتولیک چپ‌گرای اسلَنت<ref>Slant </ref>&nbsp;پیوست. از روانکاوی نیز تأثیر پذیرفت و مبلّغ ‌کار اسلاووی ژیژک<ref>Slavoj žižek</ref>&nbsp;در بریتانیا شد. پرآوازه‌ترین کتاب ایگلتون، ''درآمدی بر نظریۀ ادبی<ref>Literary Theory: An Introduction</ref>''&nbsp;(۱۹۸۳) است که تاریخ مطالعه دربارۀ متن را از رمانتیک‌های قرن ۱۹ تا پست‌مدرنیست‌های چند دهۀ اخیر دربر می‌گیرد. او در اثری به نام ''بعد از نظریه<ref>After Theory</ref>''&nbsp;(۲۰۰۳) نظریۀ فرهنگی و ادبی معاصر را که معتقد است از مسیر اصلی خود منحرف شده، به محاکمه کشیده است. او انکار قطعیت را برنمی‌تابد و به‌وجود آن اعتقاد دارد. هر کس در بدنی می‌زید که نه می‌تواند مالکش شود، چون برای داشتنش کاری نکرده است، و نه می‌تواند نابودش کند، مگر با خودکشی؛ پس بدن ما و مرگ آن قطعیتی است که انسان می‌تواند اعمال خود را حول آن متمرکز کند. از دیگر آثار اوست: ''به سوی خداشناسی چپ نو<ref>Towards a New Left Theology</ref>''؛ ''زبان بدن<ref>The Body as Language</ref>''&nbsp;(۱۹۷۰)؛ ''مارکسیسم و نقد ادبی<ref>Marxism and Criticism </ref>''&nbsp;(۱۹۷۶)؛ ''کارکرد نقد<ref>The Function of Criticism </ref>''&nbsp;(۱۹۸۴)؛''اوهام پست‌مدرنیسم<ref>The Illusions of Postmodernism</ref>''&nbsp;(۱۹۹۶)؛ ''مفهوم فرهنگ<ref>The Idea of Culture</ref>''&nbsp;(۲۰۰۰).
+منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی. شاگرد ریموند ویلیامز<ref>Raymond Williams</ref>، منتقد ادبی مارکسیست، بود. کار خود را با مطالعۀ ادبیات قرون ۱۹ و ۲۰ آغاز کرد و سپس پیرو نظریۀ ادبی مارکسیستی ویلیامز شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به گروه کاتولیک چپ‌گرای اسلَنت<ref>Slant </ref> پیوست. از روانکاوی نیز تأثیر پذیرفت و مبلّغ ‌کار اسلاووی ژیژک<ref>Slavoj žižek</ref> در بریتانیا شد. پرآوازه‌ترین کتاب ایگلتون، ''درآمدی بر نظریۀ ادبی<ref>''Literary Theory: An Introduction''</ref>'' (۱۹۸۳) است که تاریخ مطالعه دربارۀ متن را از رمانتیک‌های قرن ۱۹ تا پست‌مدرنیست‌های چند دهۀ اخیر دربر می‌گیرد. او در اثری به نام ''بعد از نظریه<ref>''After Theory''</ref>'' (۲۰۰۳) نظریۀ فرهنگی و ادبی معاصر را که معتقد است از مسیر اصلی خود منحرف شده، به محاکمه کشیده است. او انکار قطعیت را برنمی‌تابد و به‌وجود آن اعتقاد دارد. هر کس در بدنی می‌زید که نه می‌تواند مالکش شود، چون برای داشتنش کاری نکرده است، و نه می‌تواند نابودش کند، مگر با خودکشی؛ پس بدن ما و مرگ آن قطعیتی است که انسان می‌تواند اعمال خود را حول آن متمرکز کند. از دیگر آثار اوست: ''به سوی خداشناسی چپ نو<ref>''Towards a New Left Theology''</ref>''؛ ''زبان بدن<ref>''The Body as Language''</ref>''&nbsp;(۱۹۷۰)؛ ''مارکسیسم و نقد ادبی<ref>''Marxism and Criticism'' </ref>''&nbsp;(۱۹۷۶)؛ ''کارکرد نقد<ref>''The Function of Criticism'' </ref>''&nbsp;(۱۹۸۴)؛ ''اوهام پست‌مدرنیسم<ref>''The Illusions of Postmodernism''</ref>''&nbsp;(۱۹۹۶)؛ ''مفهوم فرهنگ<ref>''The Idea of Culture''</ref>'' (۲۰۰۰).
 &nbsp;