تونجی، محمد

تونْجی، محمد (۱۹۳۴)
فارسی‌پژوه سوری. در ۱۹۶۶ با نوشتن رسالۀ وصف طبیعت در شعر فارسی و عربی و مقایسۀ آن‌ها با یکدیگر تا پایان سدۀ چهارم هجری، از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ دکتری گرفت. سپس به تدریس در دانشگاه‌های دمشق، حلب و بنغازی پرداخت. از آثارش: فرهنگ فارسی به عربی المعجم الذهبی (بیروت، ۱۹۶۹)؛ محکمة العدل فی‌البلخ که ترجمۀ دیوان بلخ بهرام بیضایی است (کویت، ۲۰۰۱)؛ چاپ دمیةالقصر و عصرة اهل‌العصر؛ چاپ دیوان ابن عبدربه.