حزب کارگزاران سازندگی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حِزب کارگزاران سازندگی ایران <br> | حِزب کارگزاران سازندگی ایران <br> | ||
<p>حزبی سیاسی در ایران. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری در ۱۳۷۲ش که هاشمی رفسنجانی به‌پیروزی رسید، جمعی از مدیران، وزرا و هواداران سیاست‌های رئیس‌جمهور به فکر راه‌اندازی تشکیلاتی برای تغییر فضای سیاسی و فعالیت سازمان‌یافته‌تر افتادند. در آستانۀ انتخابات مجلس ششم، این گروه که معروف‌ترین چهره‌های آن غلامحسین | <p>حزبی سیاسی در ایران. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری در ۱۳۷۲ش که [[هاشمی رفسنجانی، اکبر (رفسنجان ۱۳۱۳- 1395ش)|هاشمی رفسنجانی]] به‌پیروزی رسید، جمعی از مدیران، وزرا و هواداران سیاست‌های رئیس‌جمهور به فکر راه‌اندازی تشکیلاتی برای تغییر فضای سیاسی و فعالیت سازمان‌یافته‌تر افتادند. در آستانۀ انتخابات مجلس ششم، این گروه که معروف‌ترین چهره‌های آن [[کرباسچی، غلامحسین (قم ۱۳۳۱ش)|غلامحسین کرباسچی]]، [[روحانی، حسن (سرخه سمنان ۱۳۲۷ش)|حسن روحانی]]، [[مهاجرانی، عطاءالله (اراک ۱۳۳۳ش)|عطاءالله مهاجرانی]]، [[نوربخش، محسن (اصفهان ۱۳۲۷ـ۱۳۸۲ش)|محسن نوربخش]] و [[نوری، عبدالله (اصفهان ۱۳۲۸ش)|عبدالله نوری]] بودند، با انتشار نامه‌ای سرگشاده با امضای جمعی از کارگزاران سازندگی ایران، اعلام موجودیت کردند. موفقیت نسبی آنان در کسب ۳۰ کرسی پارلمان سبب شد که بر دامنۀ فعالیت خود بیفزایند. حمایت روزنامه‌های ''[[همشهری]]'' و ''[[اطلاعات]]'' از این حزب و انتخاب [[خاتمی، محمد (اردکان یزد ۱۳۲۲ش)|سیّدمحمّد خاتمی]] در انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۱۳۷۶، بر دامنۀ فعالیت این گروه افزود. امّا عزل و دستگیری کرباسچی و مدیران شهرداری تهران، مشکلاتی برای حزب و دولت خاتمی ایجاد کرد. این حزب پس از گذراندن بحران‌ها، به‌صورت یکی از احزاب رسمی و متمایل و مؤتلف با اصلاح‌طلبان فعالیت خود را تداوم بخشید. نخستین ارگان این حزب روزنامۀ ''هم‌میهن'' بود که پس از مدتی توسط قوۀ قضائیه، به جرم تشویش اذهان عمومی و جرایم دیگر، توقیف شد، اما از ۱۳۸۴ روزنامۀ جدیدی در بیان مواضع و دیدگاه‌های این حزب به نام ''کارگزاران'' منتشر شد. هم‌اکنون دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران غلامحسین کرباسچی است.</p> | ||
<br><!--18044000--> | <br><!--18044000--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۵
حِزب کارگزاران سازندگی ایران
حزبی سیاسی در ایران. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری در ۱۳۷۲ش که هاشمی رفسنجانی به‌پیروزی رسید، جمعی از مدیران، وزرا و هواداران سیاست‌های رئیس‌جمهور به فکر راه‌اندازی تشکیلاتی برای تغییر فضای سیاسی و فعالیت سازمان‌یافته‌تر افتادند. در آستانۀ انتخابات مجلس ششم، این گروه که معروف‌ترین چهره‌های آن غلامحسین کرباسچی، حسن روحانی، عطاءالله مهاجرانی، محسن نوربخش و عبدالله نوری بودند، با انتشار نامه‌ای سرگشاده با امضای جمعی از کارگزاران سازندگی ایران، اعلام موجودیت کردند. موفقیت نسبی آنان در کسب ۳۰ کرسی پارلمان سبب شد که بر دامنۀ فعالیت خود بیفزایند. حمایت روزنامه‌های همشهری و اطلاعات از این حزب و انتخاب سیّدمحمّد خاتمی در انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۱۳۷۶، بر دامنۀ فعالیت این گروه افزود. امّا عزل و دستگیری کرباسچی و مدیران شهرداری تهران، مشکلاتی برای حزب و دولت خاتمی ایجاد کرد. این حزب پس از گذراندن بحران‌ها، به‌صورت یکی از احزاب رسمی و متمایل و مؤتلف با اصلاح‌طلبان فعالیت خود را تداوم بخشید. نخستین ارگان این حزب روزنامۀ هم‌میهن بود که پس از مدتی توسط قوۀ قضائیه، به جرم تشویش اذهان عمومی و جرایم دیگر، توقیف شد، اما از ۱۳۸۴ روزنامۀ جدیدی در بیان مواضع و دیدگاه‌های این حزب به نام کارگزاران منتشر شد. هم‌اکنون دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران غلامحسین کرباسچی است.