نیری، صفورا

نَیِّری، صَفورا (تهران ۱۳۲۳ش)

شاعر ایرانی. در رشتۀ علوم تغذیه و شیمی موادِ غذایی، درس خواند، اما بیش از یک‌سال در این رشته کار نکرد. در زمینۀ شعر کلاسیک، کلاسیک نو، نیمایی و سپید نمونه‌هایی، به‌استمرار، در کارنامۀ ادبی‌اش دیده می‌شود. ازجمله دفترهای اوست: سبز (تهران، ۱۳۴۵)؛ فصل پنجم (تهران، ۱۳۵۶ش)، سایه‌ها و شکفتن (تهران، ۱۳۷۶). از وی در زمینۀ ادبیات کودکان و نوجوان هم آثاری نشر یافته است.