آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ۱۱۵۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ۱۱۵۴ق)<br/> شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف ''قصۀ هیرورانجها'' دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنوی''انبان معرفت'' را به او داد. با سراج‌الدین آرزو نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ صائب و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: ''دیوان اشعار''؛ مثنوی عرفانی ''ابجد فکر''؛ ''مهتاب و کتان/جان ودل''؛ امرتسر، ۱۳۱۹ش؛ مثنوی ''فکر عبث''.<br/> | آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ۱۱۵۴ق)<br/> شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف ''قصۀ هیرورانجها'' دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنوی''انبان معرفت'' را به او داد. با [[آرزو، سراج الدین علی خان (۱۰۹۹ـ کلهنو ۱۱۶۹ق)|سراج‌الدین آرزو]] نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ صائب و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: ''دیوان اشعار''؛ مثنوی عرفانی ''ابجد فکر''؛ ''مهتاب و کتان/جان ودل''؛ امرتسر، ۱۳۱۹ش؛ مثنوی ''فکر عبث''.<br/> | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۹
آفرین لاهوری، شاه فقیرالله (لاهور ۱۰۷۰ـ۱۱۵۴ق)
شاعر فارس‌گوی شبه‌قاره. از ۲۰سالگی به سرودن شعر پرداخت. آزاد بلگرامی وی را هنگام تصنیف قصۀ هیرورانجها دید و در دیدار بعدی شعری از او خواست که آفرین مثنویانبان معرفت را به او داد. با سراج‌الدین آرزو نوشت‌وخواند داشت. در شاعری پیرو شیوۀ صائب و گاه ناصرعلی سرهندی بود. از آثارش: دیوان اشعار؛ مثنوی عرفانی ابجد فکر؛ مهتاب و کتان/جان ودل؛ امرتسر، ۱۳۱۹ش؛ مثنوی فکر عبث.