براهنی، محمدنقی (تبریز ۱۳۱۱ـ۱۳۸۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=تبریز ۱۳۱۱ ش
|زادروز=تبریز ۱۳۱۱ش
|تاریخ مرگ=۱۳۸۱ش
|تاریخ مرگ=۱۳۸۱ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی ارشد رشته آموزش زبان از دانشگاه لندن، کارشناسی ارشد روان شناسی از دانشگاه کلمبیا
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی ارشد روانشناسی پرورشی- دانشگاه لندن/ دکتری روانشناسی- دانشگاه کلمبیا
| شغل و تخصص اصلی =روان شناس
| شغل و تخصص اصلی =روان‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =تدریس و پژوهش، عضو هییت علمی گروه روان شناسی دانشگاه تبریز از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳، متخصص آزمون سازی در موسسه هارگوت پرس امریکا از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۶
|سمت =تدریس و پژوهش، عضو هییت علمی گروه روان شناسی دانشگاه تبریز از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳، متخصص آزمون سازی در موسسه هارگوت پرس امریکا از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۶
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =مبانی نظری آزمون‌های روانی؛ انگیزش و هیجان؛ روان‌آزمایی؛ روان‌شناسی یادگیری؛ زمینۀ روان‌شناسی
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =
|گروه مقاله =روانشناسی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
بَراهِنی،‌ محمدنقی (تبریز ۱۳۱۱ـ۱۳۸۱ش)<br/> [[File:12168100.jpg|thumb|بَراهِني،‌ محمدنقي]]
بَراهِنی،‌ محمدنقی (تبریز ۱۳۱۱ - ۱۳۸۱ش)   Mohammad-naghi Baraheni<br/> [[File:12168100.jpg|thumb|محمدنقی براهنی]]


روان‌شناس و مترجم ایرانی. در ۱۳۳۴ش در رشتۀ آموزش زبان از دانشگاه تبریز مدرک کارشناسی گرفت و سپس دو سال در دبیرستان‌های ارومیه تدریس کرد. در ۱۳۳۵ با دریافت بورسیۀ تحصیلی به انگلستان رفت و در ۱۳۳۶ از دانشگاه لندن دیپلم آکادمیک روان‌شناسی پرورشی گرفت و در ۱۳۳۸ موفق به دریافت دانشنامۀ کارشناسی ارشد در این رشته از دانشگاه لندن شد. از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳ به‌عنوان عضو هیئت علمی گروه روان‌شناسی دانشگاه تبریز به تدریس و پژوهش پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت و در ۱۳۴۵ از دانشگاه کلمبیا دانشنامۀ کارشناسی ارشد روان‌شناسی گرفت. پس از آن تا ۱۳۴۶ به‌عنوان متخصص آزمون‌سازی در مؤسسۀ هارگوت پرس واقع در نیویورک امریکا کار کرد. در ۱۳۴۷ پس از اخذ دانشنامۀ دکتری روان‌شناسی، به ایران بازگشت و در گروه روان‌شناسی دانشکدۀ علوم تربیتی به تدریس و پژوهش پرداخت. در ۱۳۶۲ با درجۀ دانشیاری از دانشگاه تهران بازنشسته شد. وی در دورۀ حضور در دانشگاه به ترجمۀ تعدادی از متون زیربنایی این رشته اقدام کرد. از مهم‌ترین اقدامات و فعالیت‌های اوست: اقدام برای تهیۀ هنجاریابی آزمون‌ها، به‌ویژه آزمون‌های شناختی؛ اجرای طرح بزرگ ''بررسی رابطۀ نمرات دانشگاهی با نمرات آزمون ورودی دانشگاه‌ها و نمرات دبیرستانی''؛ تهیۀ چند کتاب دیگر ازجمله کتاب ''نظریه‌های یادگیری''؛ تهیۀ هنجار ایرانی برای رایج‌ترین آزمون شناختی دینا (وکسلر)؛ تدریس در انستیتو روان‌پزشکی تهران؛ گردهم‌آوردن صاحب‌نظران دانشگاهی برای تألیف کتاب ''واژه‌نامۀ روان‌شناسی و زمینه‌های وابسته''؛ و ساختن مجموعه آزمونی با عنوان ''مجموعه آزمون تشخیص استعداد''. از ترجمه‌های اوست: ''مبانی نظری آزمون‌های روانی''؛ ''انگیزش و هیجان''؛ ''روان‌آزمایی''؛ ''روان‌شناسی یادگیری''؛ ''زمینۀ روان‌شناسی''.
روان‌شناس و مترجم ایرانی. در ۱۳۳۴ش در رشتۀ آموزش زبان از دانشگاه تبریز مدرک کارشناسی گرفت و سپس دو سال در دبیرستان‌های ارومیه تدریس کرد. در ۱۳۳۵ با دریافت بورسیۀ تحصیلی به انگلستان رفت و در ۱۳۳۶ از [[دانشگاه لندن]] دیپلم آکادمیک روان‌شناسی پرورشی گرفت و در ۱۳۳۸ موفق به دریافت دانشنامۀ کارشناسی ارشد در این رشته از دانشگاه لندن شد. از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳ به‌عنوان عضو هیئت علمی گروه روان‌شناسی دانشگاه تبریز به تدریس و پژوهش پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت و در ۱۳۴۵ از دانشگاه کلمبیا دانشنامۀ کارشناسی ارشد روان‌شناسی گرفت. پس از آن تا ۱۳۴۶ به‌عنوان متخصص آزمون‌سازی در مؤسسۀ هارگوت پرس واقع در نیویورک امریکا کار کرد. در ۱۳۴۷ پس از اخذ دانشنامۀ دکتری روان‌شناسی، به ایران بازگشت و در گروه روان‌شناسی دانشکدۀ علوم تربیتی به تدریس و پژوهش پرداخت. در ۱۳۶۲ با درجۀ دانشیاری از [[دانشگاه تهران]] بازنشسته شد. وی در دورۀ حضور در دانشگاه به ترجمۀ تعدادی از متون زیربنایی این رشته اقدام کرد.  
 
از مهم‌ترین اقدامات و فعالیت‌های اوست: اقدام برای تهیۀ هنجاریابی آزمون‌ها، به‌ویژه آزمون‌های شناختی؛ اجرای طرح بزرگ ''بررسی رابطۀ نمرات دانشگاهی با نمرات آزمون ورودی دانشگاه‌ها و نمرات دبیرستانی''؛ تهیۀ چند کتاب دیگر ازجمله کتاب ''نظریه‌های یادگیری''؛ تهیۀ هنجار ایرانی برای رایج‌ترین آزمون شناختی دینا (وکسلر)؛ تدریس در انستیتو روان‌پزشکی تهران؛ گردهم‌آوردن صاحب‌نظران دانشگاهی برای تألیف کتاب ''واژه‌نامۀ روان‌شناسی و زمینه‌های وابسته''؛ و ساختن مجموعه آزمونی با عنوان ''مجموعه آزمون تشخیص استعداد''.  
 
از ترجمه‌های اوست: ''مبانی نظری آزمون‌های روانی''؛ ''انگیزش و هیجان''؛ ''روان‌آزمایی''؛ ''روان‌شناسی یادگیری''؛ ''زمینۀ روان‌شناسی''.


<br/> <!--12168100-->
<br/> <!--12168100-->


[[Category:روانشناسی و روانپزشکی]] [[Category:اشخاص و اماکن]] [[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:مترجمان]]
[[Category:روانشناسی و روانپزشکی]] [[Category:اشخاص و اماکن]] [[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:مترجمان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۸

محمدنقی براهنی
زادروز تبریز ۱۳۱۱ش
درگذشت ۱۳۸۱ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی ارشد روانشناسی پرورشی- دانشگاه لندن/ دکتری روانشناسی- دانشگاه کلمبیا
شغل و تخصص اصلی روان‌شناس
شغل و تخصص های دیگر مترجم
آثار مبانی نظری آزمون‌های روانی؛ انگیزش و هیجان؛ روان‌آزمایی؛ روان‌شناسی یادگیری؛ زمینۀ روان‌شناسی
گروه مقاله روانشناسی

بَراهِنی،‌ محمدنقی (تبریز ۱۳۱۱ - ۱۳۸۱ش) Mohammad-naghi Baraheni

محمدنقی براهنی

روان‌شناس و مترجم ایرانی. در ۱۳۳۴ش در رشتۀ آموزش زبان از دانشگاه تبریز مدرک کارشناسی گرفت و سپس دو سال در دبیرستان‌های ارومیه تدریس کرد. در ۱۳۳۵ با دریافت بورسیۀ تحصیلی به انگلستان رفت و در ۱۳۳۶ از دانشگاه لندن دیپلم آکادمیک روان‌شناسی پرورشی گرفت و در ۱۳۳۸ موفق به دریافت دانشنامۀ کارشناسی ارشد در این رشته از دانشگاه لندن شد. از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳ به‌عنوان عضو هیئت علمی گروه روان‌شناسی دانشگاه تبریز به تدریس و پژوهش پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت و در ۱۳۴۵ از دانشگاه کلمبیا دانشنامۀ کارشناسی ارشد روان‌شناسی گرفت. پس از آن تا ۱۳۴۶ به‌عنوان متخصص آزمون‌سازی در مؤسسۀ هارگوت پرس واقع در نیویورک امریکا کار کرد. در ۱۳۴۷ پس از اخذ دانشنامۀ دکتری روان‌شناسی، به ایران بازگشت و در گروه روان‌شناسی دانشکدۀ علوم تربیتی به تدریس و پژوهش پرداخت. در ۱۳۶۲ با درجۀ دانشیاری از دانشگاه تهران بازنشسته شد. وی در دورۀ حضور در دانشگاه به ترجمۀ تعدادی از متون زیربنایی این رشته اقدام کرد.

از مهم‌ترین اقدامات و فعالیت‌های اوست: اقدام برای تهیۀ هنجاریابی آزمون‌ها، به‌ویژه آزمون‌های شناختی؛ اجرای طرح بزرگ بررسی رابطۀ نمرات دانشگاهی با نمرات آزمون ورودی دانشگاه‌ها و نمرات دبیرستانی؛ تهیۀ چند کتاب دیگر ازجمله کتاب نظریه‌های یادگیری؛ تهیۀ هنجار ایرانی برای رایج‌ترین آزمون شناختی دینا (وکسلر)؛ تدریس در انستیتو روان‌پزشکی تهران؛ گردهم‌آوردن صاحب‌نظران دانشگاهی برای تألیف کتاب واژه‌نامۀ روان‌شناسی و زمینه‌های وابسته؛ و ساختن مجموعه آزمونی با عنوان مجموعه آزمون تشخیص استعداد.

از ترجمه‌های اوست: مبانی نظری آزمون‌های روانی؛ انگیزش و هیجان؛ روان‌آزمایی؛ روان‌شناسی یادگیری؛ زمینۀ روان‌شناسی.