باتلر، بنجامین (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:12011300.jpg|thumb|باتلِر، بِنجامين]] | [[File:12011300.jpg|thumb|باتلِر، بِنجامين]] | ||
نظامی و سیاستمدار امریکایی. در جنگ داخلی<ref>Civil War</ref> افسر داوطلب در جبهۀ ایالات شمالی بود. در دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ عضو کنگره و در ۱۸۸۲ فرماندار منتخب ماساچوست<ref>Massachusetts </ref> بود. زادۀ دیرفیلد<ref>Deerfield </ref>، نیوهمپشر<ref>New Hampshire</ref>. کارش را با وکالت آغاز کرد (۱۸۴۰) و وکیل جزایِ برجسته‌ای شد. در ۱۸۵۳ عضو مجلس نمایندگان ایالتی و در ۱۸۵۹ عضو مجلس سنای ایالتی از حزب دموکرات شد. در جنگ داخلی در رأس سپاهی بر نیواورلئان<ref>New Orleans</ref> تاخت و در یکم مه ۱۸۶۲ آن‌جا را تصرف کرد. به‌سبب سرپیچی از دستورهای ژنرال یولیسیز گرانت<ref>Ulysses Grant</ref> در حمله به فورت فیشرِ<ref>Fort Fisher</ref> ویلمینگتون<ref>Wilmington </ref> از ارتش اخراج شد و عمر زندگی نظامی‌اش به پایان رسید. پس از جنگ به ماساچوست بازگشت و از حزب جمهوری‌خواه به کنگره راه یافت (۱۸۶۷ـ۱۸۷۹ جز ۱۸۷۵ـ۱۸۷۷). در ۱۸۷۹ دوباره به دموکرات‌ها پیوست. در ۱۸۸۴ نامزد ریاست‌جمهوری‌ِ احزاب ضدانحصار<ref>Anti-Monopoly</ref> و گرین‌بک<ref>Greenback</ref> بود. | نظامی و سیاستمدار امریکایی. در [[جنگ داخلی امریکا|جنگ داخلی]]<ref>Civil War</ref> افسر داوطلب در جبهۀ ایالات شمالی بود. در دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ عضو کنگره و در ۱۸۸۲ فرماندار منتخب [[ماساچوست|ماساچوست]]<ref>Massachusetts </ref> بود. زادۀ دیرفیلد<ref>Deerfield </ref>، [[نیو همپشر|نیوهمپشر]]<ref>New Hampshire</ref>. کارش را با وکالت آغاز کرد (۱۸۴۰) و وکیل جزایِ برجسته‌ای شد. در ۱۸۵۳ عضو مجلس نمایندگان ایالتی و در ۱۸۵۹ عضو مجلس سنای ایالتی از حزب دموکرات شد. در جنگ داخلی در رأس سپاهی بر [[نیو اورلیان|نیواورلئان]]<ref>New Orleans</ref> تاخت و در یکم مه ۱۸۶۲ آن‌جا را تصرف کرد. به‌سبب سرپیچی از دستورهای ژنرال [[گرانت، یولیسیز (۱۸۲۲ـ۱۸۸۵)|یولیسیز گرانت]]<ref>Ulysses Grant</ref> در حمله به فورت فیشرِ<ref>Fort Fisher</ref> ویلمینگتون<ref>Wilmington </ref> از ارتش اخراج شد و عمر زندگی نظامی‌اش به پایان رسید. پس از جنگ به ماساچوست بازگشت و از حزب جمهوری‌خواه به کنگره راه یافت (۱۸۶۷ـ۱۸۷۹ جز ۱۸۷۵ـ۱۸۷۷). در ۱۸۷۹ دوباره به دموکرات‌ها پیوست. در ۱۸۸۴ نامزد ریاست‌جمهوری‌ِ احزاب ضدانحصار<ref>Anti-Monopoly</ref> و گرین‌بک<ref>Greenback</ref> بود. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۱
باتلِر، بِنجامین (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)(Butler, Benjamin)
نظامی و سیاستمدار امریکایی. در جنگ داخلی[۱] افسر داوطلب در جبهۀ ایالات شمالی بود. در دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ عضو کنگره و در ۱۸۸۲ فرماندار منتخب ماساچوست[۲] بود. زادۀ دیرفیلد[۳]، نیوهمپشر[۴]. کارش را با وکالت آغاز کرد (۱۸۴۰) و وکیل جزایِ برجسته‌ای شد. در ۱۸۵۳ عضو مجلس نمایندگان ایالتی و در ۱۸۵۹ عضو مجلس سنای ایالتی از حزب دموکرات شد. در جنگ داخلی در رأس سپاهی بر نیواورلئان[۵] تاخت و در یکم مه ۱۸۶۲ آن‌جا را تصرف کرد. به‌سبب سرپیچی از دستورهای ژنرال یولیسیز گرانت[۶] در حمله به فورت فیشرِ[۷] ویلمینگتون[۸] از ارتش اخراج شد و عمر زندگی نظامی‌اش به پایان رسید. پس از جنگ به ماساچوست بازگشت و از حزب جمهوری‌خواه به کنگره راه یافت (۱۸۶۷ـ۱۸۷۹ جز ۱۸۷۵ـ۱۸۷۷). در ۱۸۷۹ دوباره به دموکرات‌ها پیوست. در ۱۸۸۴ نامزد ریاست‌جمهوری‌ِ احزاب ضدانحصار[۹] و گرین‌بک[۱۰] بود.