بلک ول، کریستوفر (۱۹۳۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
سرمایه‌گذار مشهور انگلیسی در زمینۀ نمایش، که شرکتِ معروف ضبطِ آیلَند<ref>Island | سرمایه‌گذار مشهور انگلیسی در زمینۀ نمایش، که شرکتِ معروف ضبطِ آیلَند<ref>Island | ||
</ref> را در ۱۹۵۹، و آیلَند پیکچرز<ref>Island Pictures </ref> را در ۱۹۸۳ تأسیس کرد. کمپانیِ دیگر او با نام پالم پیکچرز<ref>Palm Pictures </ref> که در ۱۹۹۸ تأسیس شد، هنوز هم به موسیقیِ مستقل خدمات فراوانی می‌رساند. آیلَند ریکوردز در مقام یکی از نام‌های پیشرو در صنعت ضبط، خود را شناساند و آثار موسیقیِ هنرمندانی را ضبط می‌کرد، همچون استیو وین‌وود<ref>Steve Winwood </ref> (که سرانجام گروه ترافیک<ref>Traffic </ref> را تشکیل داد) و کَت استیوِنس<ref>Cat Stevens </ref> در دهۀ ۱۹۶۰؛ باب مارلی<ref>Bob Marley </ref>و ویلرز<ref>Wailers </ref> (که رِگه<ref>reggae </ref> را به جریان اصلیِ موسیقیِ پاپ<ref>pop </ref> شناساندند) در دهۀ ۱۹۷۰؛ و یوـ تو<ref>U2 </ref> (که همۀ شرکت‌های انگلیسی از ضبط آثارشان سر باز می‌زدند) در دهۀ ۱۹۸۰. بلَک‌ول در لندن، به‌دنیا آمد. در جامائیکا، جایی که مادرش عضوی از یک خانوادۀ کشاورز ثروتمند بود، نیز بزرگ شد. نخستین هنرمندی که اثرش در شرکت آیلند ضبط شد، لَنس هِیوارد<ref>Lance Hayward </ref>، نوازندۀ نابینای پیانو بود و نخستین اثرِ پرفروشِ این شرکت، تک‌آوازِ My Boy Lollipop با صدای میلی اسمال<ref>Millie Small </ref>، خوانندۀ پانزده‌سالۀ جامائیکایی، است که در ۱۹۶۴، ۶ میلیون نسخه از آن در سرتاسر جهان به‌فروش رسید. ازجمله تولیداتِ کمپانی آیلند پیکچرز عبارت‌اند از ''بوسۀ زن عنکبوتی''<ref>Kiss of the Spider Woman </ref> و ''مسافرت به بانتی‌فول''<ref>The Trip to Bountiful </ref> (هر دو تولید ۱۹۸۵ و برندۀ جایزۀ اُسکار). در ۱۹۹۹ سایتِ موسیقیِ خود را که هم‌زمان طراحی شده بود در اینترنت راه‌اندازی کرد (Sputnik۷. Com). این سایت موسیقی و سرگرمیِ رایانه‌ای، یک سایتِ سمعی ـ بصری است که به‌قصدِ حمایت از موسیقی و سینمای مستقل شکل گرفته و جایزۀ این‌ویژن<ref>Invision Award</ref> را به‌دلیل اعتلای صنعتِ سرگرمی و تفریح به خود اختصاص داده است. | </ref> را در ۱۹۵۹، و آیلَند پیکچرز<ref>Island Pictures </ref> را در ۱۹۸۳ تأسیس کرد. کمپانیِ دیگر او با نام پالم پیکچرز<ref>Palm Pictures </ref> که در ۱۹۹۸ تأسیس شد، هنوز هم به موسیقیِ مستقل خدمات فراوانی می‌رساند. آیلَند ریکوردز در مقام یکی از نام‌های پیشرو در صنعت ضبط، خود را شناساند و آثار موسیقیِ هنرمندانی را ضبط می‌کرد، همچون استیو وین‌وود<ref>Steve Winwood </ref> (که سرانجام گروه ترافیک<ref>Traffic </ref> را تشکیل داد) و کَت استیوِنس<ref>Cat Stevens </ref> در دهۀ ۱۹۶۰؛ باب مارلی<ref>Bob Marley </ref>و ویلرز<ref>Wailers </ref> (که رِگه<ref>reggae </ref> را به جریان اصلیِ موسیقیِ پاپ<ref>pop </ref> شناساندند) در دهۀ ۱۹۷۰؛ و یوـ تو<ref>U2 </ref> (که همۀ شرکت‌های انگلیسی از ضبط آثارشان سر باز می‌زدند) در دهۀ ۱۹۸۰. بلَک‌ول در لندن، به‌دنیا آمد. در جامائیکا، جایی که مادرش عضوی از یک خانوادۀ کشاورز ثروتمند بود، نیز بزرگ شد. نخستین هنرمندی که اثرش در شرکت آیلند ضبط شد، لَنس هِیوارد<ref>Lance Hayward </ref>، نوازندۀ نابینای پیانو بود و نخستین اثرِ پرفروشِ این شرکت، تک‌آوازِ My Boy Lollipop با صدای میلی اسمال<ref>Millie Small </ref>، خوانندۀ پانزده‌سالۀ جامائیکایی، است که در ۱۹۶۴، ۶ میلیون نسخه از آن در سرتاسر جهان به‌فروش رسید. ازجمله تولیداتِ کمپانی آیلند پیکچرز عبارت‌اند از ''بوسۀ زن عنکبوتی''<ref>Kiss of the Spider Woman </ref> و ''مسافرت به بانتی‌فول''<ref>The Trip to Bountiful </ref> (هر دو تولید ۱۹۸۵ و برندۀ جایزۀ اُسکار). در ۱۹۹۹ سایتِ موسیقیِ خود را که هم‌زمان طراحی شده بود در اینترنت راه‌اندازی کرد (Sputnik۷. Com). این سایت موسیقی و سرگرمیِ رایانه‌ای، یک سایتِ سمعی ـ بصری است که به‌قصدِ حمایت از موسیقی و سینمای مستقل شکل گرفته و جایزۀ این‌ویژن<ref>Invision Award</ref> را به‌دلیل اعتلای صنعتِ سرگرمی و تفریح به خود اختصاص داده است. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تئاتر]] [[ | [[Category:تئاتر]] | ||
[[رده:جهان - اشخاص و گروه ها]] | |||
[[Category:موسیقی]] | |||
[[Category:اصطلاحات، تجهیزات و رویدادها]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۱
بِلَک‌وِل، کریستوفر (۱۹۳۷)(Blackwell, Christopher)
| کریستوفر بلک ول Christopher Blackwell | |
|---|---|
| زادروز |
لندن ۱۹۳۷ م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | سرمایه گذار |
| آثار | بوسه زن عنکبوتی و مسافرت به بانتی فول؛ تک آواز My Boy Lollipop با صدای میلی اسمال |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه این ویژن |
سرمایه‌گذار مشهور انگلیسی در زمینۀ نمایش، که شرکتِ معروف ضبطِ آیلَند[۱] را در ۱۹۵۹، و آیلَند پیکچرز[۲] را در ۱۹۸۳ تأسیس کرد. کمپانیِ دیگر او با نام پالم پیکچرز[۳] که در ۱۹۹۸ تأسیس شد، هنوز هم به موسیقیِ مستقل خدمات فراوانی می‌رساند. آیلَند ریکوردز در مقام یکی از نام‌های پیشرو در صنعت ضبط، خود را شناساند و آثار موسیقیِ هنرمندانی را ضبط می‌کرد، همچون استیو وین‌وود[۴] (که سرانجام گروه ترافیک[۵] را تشکیل داد) و کَت استیوِنس[۶] در دهۀ ۱۹۶۰؛ باب مارلی[۷]و ویلرز[۸] (که رِگه[۹] را به جریان اصلیِ موسیقیِ پاپ[۱۰] شناساندند) در دهۀ ۱۹۷۰؛ و یوـ تو[۱۱] (که همۀ شرکت‌های انگلیسی از ضبط آثارشان سر باز می‌زدند) در دهۀ ۱۹۸۰. بلَک‌ول در لندن، به‌دنیا آمد. در جامائیکا، جایی که مادرش عضوی از یک خانوادۀ کشاورز ثروتمند بود، نیز بزرگ شد. نخستین هنرمندی که اثرش در شرکت آیلند ضبط شد، لَنس هِیوارد[۱۲]، نوازندۀ نابینای پیانو بود و نخستین اثرِ پرفروشِ این شرکت، تک‌آوازِ My Boy Lollipop با صدای میلی اسمال[۱۳]، خوانندۀ پانزده‌سالۀ جامائیکایی، است که در ۱۹۶۴، ۶ میلیون نسخه از آن در سرتاسر جهان به‌فروش رسید. ازجمله تولیداتِ کمپانی آیلند پیکچرز عبارت‌اند از بوسۀ زن عنکبوتی[۱۴] و مسافرت به بانتی‌فول[۱۵] (هر دو تولید ۱۹۸۵ و برندۀ جایزۀ اُسکار). در ۱۹۹۹ سایتِ موسیقیِ خود را که هم‌زمان طراحی شده بود در اینترنت راه‌اندازی کرد (Sputnik۷. Com). این سایت موسیقی و سرگرمیِ رایانه‌ای، یک سایتِ سمعی ـ بصری است که به‌قصدِ حمایت از موسیقی و سینمای مستقل شکل گرفته و جایزۀ این‌ویژن[۱۶] را به‌دلیل اعتلای صنعتِ سرگرمی و تفریح به خود اختصاص داده است.