ارف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اُرف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲)(Orff, Carl)<br/> | اُرف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲)(Orff, Carl)<br /> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =کارل ارف | |عنوان =کارل ارف | ||
|نام =Carl Orff | |نام =Carl Orff | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل زنِ زیرک (۱۹۴۳)، کاتولی کارمینا وادیپ شاه (از روی سوفوکلس، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، پیروزی آفرودیته (۱۹۵۳)، پرومتئوس (۱۹۶۶)، نمایشِ آخرالزمان (۱۹۷۳)؛ بالۀ آتشین‌رنگ؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ رؤیای شب نیمۀ تابستان اثر شکسپیر (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}آهنگ‌ساز آلمانی. سبک شخصی خود را دنبال می‌کرد و مشخصۀ آثارش نامطبوع‌های تیز و زننده و استفاده از سازهای کوبی مختلف است. ازجمله ساخته‌های اوست: کانتات ''کارمینا بورانا''<ref>Carmina Burana</ref> | }}[[File:11198500.jpg|thumb|اُرف، کارل]]آهنگ‌ساز آلمانی. سبک شخصی خود را دنبال می‌کرد و مشخصۀ آثارش نامطبوع‌های تیز و زننده و استفاده از سازهای کوبی مختلف است. ازجمله ساخته‌های اوست: کانتات ''کارمینا بورانا''<ref>Carmina Burana</ref> (۱۹۳۷) و اپرای ''آنتیگونه''<ref>Antigonae</ref> (۱۹۴۹). ارف در [[مونیخ|مونیخ]] تحصیل کرد و استاد آهنگ‌سازی مدرسۀ گونتِر<ref>Gunther School</ref> در این شهر شد. رهبر ارکستر نیز بود و آثار موسیقی قدیم، به‌خصوص اپراهای [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونته‌وردی]]<ref>Monteverdi</ref>، را تصحیح می‌کرد. موفقیت زودهنگام او با ''کارمینا بورانا''، که بر پایۀ اوستیناتوهای ریتمیک (ریتم‌های مدام تکرارشونده) و ملودی آوازیِ متناسب و موزون شکل گرفته بود، در آثار بعدی وی تکرار نشد. ازجمله آثار اوست: اپرا و موسیقی صحنه‌ای. ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل ''زنِ زیرک''<ref>''Die Kluge''</ref> (۱۹۴۳)، ''کاتولی کارمینا''<ref>''Catulli Carmina''</ref> وادیپ شاه<ref>''Oedipus der Tyrann''</ref> (از روی سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، ''پیروزی آفرودیته''<ref>''Trionfo di Afrodite''</ref> (۱۹۵۳)، ''پرومتئوس''<ref>''Prometheus''</ref> ''''(۱۹۶۶)، ''نمایشِ آخرالزمان''<ref>De Temporum Fine Comoedia</ref> (۱۹۷۳)؛ بالۀ ''آتشین‌رنگ''<ref>''Der Feuerfarbene''</ref>؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ ''رؤیای شب نیمۀ تابستان''<ref>''A Midsummer Night’s Dream''</ref> اثر شکسپیر<ref>Shakespeare</ref> (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون<ref>Mendelssohn</ref> ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲). آثار دیگر ''مشق شب''<ref>''Schulwerk''</ref>'' ''برای ترکیب‌هایی از سازهای رایج و ساخته‌هایی مشابه برای استفادۀ غیرحرفه‌ای‌ها؛ کانتات ''رستاخیزِ برج''<ref>''Des Turmes Auferstehung''</ref>. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]] | [[Category:موسیقی]] | ||
[[Category:کلاسیک جهان]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۴
اُرف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲)(Orff, Carl)
| کارل ارف Carl Orff | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۲م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل زنِ زیرک (۱۹۴۳)، کاتولی کارمینا وادیپ شاه (از روی سوفوکلس، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، پیروزی آفرودیته (۱۹۵۳)، پرومتئوس (۱۹۶۶)، نمایشِ آخرالزمان (۱۹۷۳)؛ بالۀ آتشین‌رنگ؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ رؤیای شب نیمۀ تابستان اثر شکسپیر (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز آلمانی. سبک شخصی خود را دنبال می‌کرد و مشخصۀ آثارش نامطبوع‌های تیز و زننده و استفاده از سازهای کوبی مختلف است. ازجمله ساخته‌های اوست: کانتات کارمینا بورانا[۱] (۱۹۳۷) و اپرای آنتیگونه[۲] (۱۹۴۹). ارف در مونیخ تحصیل کرد و استاد آهنگ‌سازی مدرسۀ گونتِر[۳] در این شهر شد. رهبر ارکستر نیز بود و آثار موسیقی قدیم، به‌خصوص اپراهای مونته‌وردی[۴]، را تصحیح می‌کرد. موفقیت زودهنگام او با کارمینا بورانا، که بر پایۀ اوستیناتوهای ریتمیک (ریتم‌های مدام تکرارشونده) و ملودی آوازیِ متناسب و موزون شکل گرفته بود، در آثار بعدی وی تکرار نشد. ازجمله آثار اوست: اپرا و موسیقی صحنه‌ای. ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل زنِ زیرک[۵] (۱۹۴۳)، کاتولی کارمینا[۶] وادیپ شاه[۷] (از روی سوفوکلس[۸]، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، پیروزی آفرودیته[۹] (۱۹۵۳)، پرومتئوس[۱۰] (۱۹۶۶)، نمایشِ آخرالزمان[۱۱] (۱۹۷۳)؛ بالۀ آتشین‌رنگ[۱۲]؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ رؤیای شب نیمۀ تابستان[۱۳] اثر شکسپیر[۱۴] (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون[۱۵] ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲). آثار دیگر مشق شب[۱۶] برای ترکیب‌هایی از سازهای رایج و ساخته‌هایی مشابه برای استفادۀ غیرحرفه‌ای‌ها؛ کانتات رستاخیزِ برج[۱۷].