آدامز، رابرت (۱۹۲۶- کالیفرنیا ۲۰۱۸م): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =رابرت آدامز | |عنوان =رابرت آدامز | ||
خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}انسانشناس امریکایی، زادۀ شیکاگو. از دانشگاه شیکاگو با دانشنامۀ دکتری فارغالتحصیل شد ( | }}آدامز، رابِرْت (۱۹۲۶- کالیفرنیا ۲۰۱۸م)(Adams, Robert) | ||
انسانشناس امریکایی، زادۀ [[شیکاگو]]. از دانشگاه شیکاگو با دانشنامۀ دکتری فارغالتحصیل شد (۱۹۵۶م). از ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۴م در همین دانشگاه تدریس میکرد و از ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۸م مدیریت «مؤسسۀ خاورشناسی<ref>Oriental Institute</ref>» آن را برعهده داشت. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۴م دبیر «[[اسمیتسونین، موسسه|مؤسسۀ اسمیتسونین]]<ref>Smithsonian Institution</ref>» شد و در دانشگاه جان هاپکینز<ref>Johns Hopkins University</ref> نیز تدریس میکرد. در [[عراق]] به مطالعات باستانشناختی منطقهای پرداخت و بهویژه بر تحلیل الگوهای اسکانیافتگی تأکید میکرد. آثار بسیاری دربارۀ نقش آب، جنگ و گوناگونی زیستمحیطی در تطوّر قدیمیترین کشورها نوشت و انتشار داد. از آثارش: ''سرزمین آن سوی بغداد''<ref>''Land Behind Baghdad''</ref> (۱۹۶۵م)؛ ''تطور جامعۀ شهری''<ref>''The Evolution of Urban Society''</ref> (۱۹۶۶م)؛ ''روستاهای اوروک''<ref>''The Uruk Countryside''</ref> (۱۹۷۲م، با همکاری اچ جِی نیسِن<ref>H J Nissen</ref>)؛ ''سرزمین مرکزی شهرها''<ref>''Heartland of Cities''</ref> (۱۹۸۱م)؛ ''راههای آتش''<ref>''Paths of Fire''</ref> (۱۹۹۶م). | |||
| |
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۲
رابرت آدامز Robert Adams | |
---|---|
زادروز |
شیکاگو ۱۹۲۶م |
درگذشت | ۲۰۱۸م |
ملیت | امریکایی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری دانشگاه شیکاگو (۱۸۶۵م) |
شغل و تخصص اصلی | انسان شناس |
آثار | سرزمین آن سوی بغداد (۱۹۶۵م)؛ تطور جامعه شهری (۱۹۶۶)؛ سرزمین مرکزی شهرها (۱۹۸۱م)؛ راه های آتش (۱۹۹۶م) |
گروه مقاله | مردم شناسی |
آدامز، رابِرْت (۱۹۲۶- کالیفرنیا ۲۰۱۸م)(Adams, Robert)
انسانشناس امریکایی، زادۀ شیکاگو. از دانشگاه شیکاگو با دانشنامۀ دکتری فارغالتحصیل شد (۱۹۵۶م). از ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۴م در همین دانشگاه تدریس میکرد و از ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۸م مدیریت «مؤسسۀ خاورشناسی[۱]» آن را برعهده داشت. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۴م دبیر «مؤسسۀ اسمیتسونین[۲]» شد و در دانشگاه جان هاپکینز[۳] نیز تدریس میکرد. در عراق به مطالعات باستانشناختی منطقهای پرداخت و بهویژه بر تحلیل الگوهای اسکانیافتگی تأکید میکرد. آثار بسیاری دربارۀ نقش آب، جنگ و گوناگونی زیستمحیطی در تطوّر قدیمیترین کشورها نوشت و انتشار داد. از آثارش: سرزمین آن سوی بغداد[۴] (۱۹۶۵م)؛ تطور جامعۀ شهری[۵] (۱۹۶۶م)؛ روستاهای اوروک[۶] (۱۹۷۲م، با همکاری اچ جِی نیسِن[۷])؛ سرزمین مرکزی شهرها[۸] (۱۹۸۱م)؛ راههای آتش[۹] (۱۹۹۶م).