حسینعلی طیبی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
از طیبی 4 نوار در پیش از انقلاب اسلامی منتشر شده و پس از انقلاب نخستین نوار او به نام ''للهوا'' در سال 1365 از سوی خانهی فرهنگ مازندران انتشار یافت. او از سال 1369 همکاری خود را با گروه شواش آغاز کرد. طیبی در سومین جشنوارهی موسیقی فجر به عنوان نوازندهی برتر شناخته شد. در مرداد سال 1370 با این ساز در جشنوارهی آوینیون فرانسه و در شهریور همان سال در جشن هنر ایران، در شهر دوسلدرف آلمان، شرکت کرد. او علاوه بر للهوا به سازهای نی، سرنا، قرهنی، نقاره، آواز محلی مازندرانی و آواز سنتی ایران تسلط داشته است. طیبی از سال 1364 به عنوان مدرس للهوا در خانهی فرهنگ مازندران مشغول آموزش بوده و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است. تاکنون 11 سرود محلی از ساختههای او از رادیو مازندران پخش شده. | (نام کامل: حسینعلی طیبی سودکلایی) موسیقیدان و نوازندهی ایرانی سازِ (بادی) محلی للهوا. در روستای سودکلای دهستان بنافت [[ساری، شهرستان|ساری]] به دنیا آمد. تحصیلات خود را ابتدا از مکتبخانهی سودکلا آغاز کرد، سپس دورهی ابتدایی را در روستاهای دیگر و در دبستان حافظ ساری با رتبهی ممتاز گذراند. در 15 سالگی به خاطر فوت پدرش، تحصیل را رها کرد و به کار پرورش دام پرداخت. طیبی با این که پدرش مخالف موسیقی بود ولی با تشویق مادرش آموزش للهوا را از 7 سالگی آغاز کرد. او در سال 1347 به عنوان نوازندهی این ساز به شکل کارمزدی به استخدام ادارهی فرهنگ و هنر درآمد. | ||
از طیبی 4 نوار در پیش از انقلاب اسلامی منتشر شده و پس از انقلاب نخستین نوار او به نام ''للهوا'' در سال 1365 از سوی خانهی فرهنگ مازندران انتشار یافت. او از سال 1369 همکاری خود را با گروه شواش آغاز کرد. طیبی در سومین جشنوارهی موسیقی فجر به عنوان نوازندهی برتر شناخته شد. در مرداد سال 1370 با این ساز در جشنوارهی آوینیون فرانسه و در شهریور همان سال در جشن هنر ایران، در شهر [[دوسلدورف|دوسلدرف]] آلمان، شرکت کرد. او علاوه بر للهوا به سازهای نی، سرنا، قرهنی، نقاره، آواز محلی مازندرانی و آواز سنتی ایران تسلط داشته است. طیبی از سال 1364 به عنوان مدرس للهوا در خانهی فرهنگ مازندران مشغول آموزش بوده و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است. تاکنون 11 سرود محلی از ساختههای او از رادیو مازندران پخش شده. | |||
طیبی در جشنوارههای متعددی مورد تقدیر قرار گرفته است. او در سال 1364 از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد نشان درجهی 2 هنری (معادل فوق لیسانس) و در خردادماه سال 1380 نشان درجهی یک هنری (معادل دکترا) دریافت کرده است. | طیبی در جشنوارههای متعددی مورد تقدیر قرار گرفته است. او در سال 1364 از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد نشان درجهی 2 هنری (معادل فوق لیسانس) و در خردادماه سال 1380 نشان درجهی یک هنری (معادل دکترا) دریافت کرده است. |
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۰
حسینعلی طیبی حسینعلی طیبی سودکلایی | |
---|---|
زادروز |
ساری ۱۲ آبان ۱۳۱۵ش |
درگذشت | ساری 6 اسفند 1395ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | موسیقیدان و نوازندهی ایرانی سازِ (بادی) محلی للهوا |
سبک | محلی |
گروه مقاله | موسیقی |
جوایز و افتخارات | نشان درجهی یک هنری (معادل دکترا) از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی |
حسینعلی طیبی (ساری ۱۲ آبان ۱۳۱۵ش- 6 اسفند 1395ش)
(نام کامل: حسینعلی طیبی سودکلایی) موسیقیدان و نوازندهی ایرانی سازِ (بادی) محلی للهوا. در روستای سودکلای دهستان بنافت ساری به دنیا آمد. تحصیلات خود را ابتدا از مکتبخانهی سودکلا آغاز کرد، سپس دورهی ابتدایی را در روستاهای دیگر و در دبستان حافظ ساری با رتبهی ممتاز گذراند. در 15 سالگی به خاطر فوت پدرش، تحصیل را رها کرد و به کار پرورش دام پرداخت. طیبی با این که پدرش مخالف موسیقی بود ولی با تشویق مادرش آموزش للهوا را از 7 سالگی آغاز کرد. او در سال 1347 به عنوان نوازندهی این ساز به شکل کارمزدی به استخدام ادارهی فرهنگ و هنر درآمد.
از طیبی 4 نوار در پیش از انقلاب اسلامی منتشر شده و پس از انقلاب نخستین نوار او به نام للهوا در سال 1365 از سوی خانهی فرهنگ مازندران انتشار یافت. او از سال 1369 همکاری خود را با گروه شواش آغاز کرد. طیبی در سومین جشنوارهی موسیقی فجر به عنوان نوازندهی برتر شناخته شد. در مرداد سال 1370 با این ساز در جشنوارهی آوینیون فرانسه و در شهریور همان سال در جشن هنر ایران، در شهر دوسلدرف آلمان، شرکت کرد. او علاوه بر للهوا به سازهای نی، سرنا، قرهنی، نقاره، آواز محلی مازندرانی و آواز سنتی ایران تسلط داشته است. طیبی از سال 1364 به عنوان مدرس للهوا در خانهی فرهنگ مازندران مشغول آموزش بوده و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است. تاکنون 11 سرود محلی از ساختههای او از رادیو مازندران پخش شده.
طیبی در جشنوارههای متعددی مورد تقدیر قرار گرفته است. او در سال 1364 از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد نشان درجهی 2 هنری (معادل فوق لیسانس) و در خردادماه سال 1380 نشان درجهی یک هنری (معادل دکترا) دریافت کرده است.