داوود جعفری امید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
|لقب=
|لقب=
|زادروز= تهران 1308ش
|زادروز= تهران 1308ش
|تاریخ مرگ=  
|تاریخ مرگ=20 آذر 1401ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= هنرستان عالی موسیقی  
|تحصیلات و محل تحصیل= کارشناسی موسیقی (نوازندگی ویولنسل)- هنرستان عالی موسیقی  
| شغل و تخصص اصلی = نوازنده و مدرس ویولنسل
| شغل و تخصص اصلی = نوازنده و مدرس ویولنسل
|سبک = سنتی- کلاسیک
|سبک = سنتی- کلاسیک
خط ۲۳: خط ۲۳:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}داوود جعفرى ‏امید (تهران 1308ش-  )
}}
[[پرونده:2042152043.jpg|جایگزین=داوود جعفری امید|بندانگشتی|داوود جعفری امید]]
داوود جعفرى ‏امید (تهران 1308ش-  20 آذر 1401ش)




نوازنده و مدرس ایرانی ویولنسل. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دبیرستان رازى رفت. از سال دوم دبیرستان  (سال تحصیلی 1325- 1326) به [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملی]] مى‏‌رود و در رشته‌ی ویولنسل ثبت نام می‌کند. در هنرستان ویولنسل را زیر نظر میس خوتسیف، درس هم‌نوازى را نزد [[سورن آراکلیان|سورن آراكلیان]] و پیانو را در كلاس استادان مختلف هنرستان فرامی‌گیرد. او در سال 1330 در این رشته فارغ‌التحصیل شده است.  
نوازنده و مدرس ایرانی ویولنسل. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دبیرستان رازى رفت. از سال دوم دبیرستان  (سال تحصیلی 1325- 1326) به [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملی]] مى‏‌رود و در رشتۀ ویولنسل ثبت نام می‌کند. در هنرستان ویولنسل را زیر نظر میس خوتسیف، درس هم‌نوازى را نزد [[سورن آراکلیان|سورن آراكلیان]] و پیانو را در كلاس استادان مختلف هنرستان فرامی‌گیرد. او در سال 1330 در این رشته فارغ‌التحصیل شده است.  


جعفری امید یك سال و نیم قبل از گرفتن دیپلم در اركستر سمفونیك هنرستان كه به رهبرى [[پرویز محمود]] برنامه اجرا مى‏‌كرد به نوازندگى مشغول مى‌‏شود. بعد از گرفتن دیپلم، ضمن خدمت سربازى، به علت تخصص در رشته‌ی موسیقى، به فرماندهى موزیك تیپ رشت منسوب مى‌‏شود. پس از پایان خدمت سربازى، در سال 1333 به استخدام وزارت فرهنگ درمی‌آید و در هنرستان موسیقى ملى به تدریس ویولنسل می‌پردازد. او در همین دوره با [[اركستر سمفونیك تهران]] (به رهبرى [[سنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۷۳ش)|حشمت سنجرى]]) شروع به همکاری کرده. در همین زمان در هنرستان عالى موسیقى پذیرفته می‌شود و هم‌زمان به نوازندگی در اركسترهایى چون اركستر بزرگ و گلها در رادیو و همچنین اركسترهاى فرهنگ و هنر (اركسترهای صبا، رادمرد، خادق میثاق و حسین دهلوى) می‌پردازد. جعفرى امید در سال 1340 موفق به اخذ لیسانس ویولنسل شده است. او در سال 1346 با افتتاح تالار رودکی و اركستر اپرا دو سال به عنوان نوازنده در این گروه فعالیت کرده است. در سال 1356 به خاطر مشکلات فیزیکی از کار اجرا منع می‌شود و از همان سال تاکنون به تدریس سلفژ و تئورى به هنرجویان كر اركستر سمفونیك و مراکز دیگر اشتغال داشته است.  
جعفری امید یک سال و نیم قبل از گرفتن دیپلم در اركستر سمفونیک هنرستان كه به رهبرى [[پرویز محمود]] برنامه اجرا مى‏‌كرد به نوازندگى مشغول مى‌‏شود. بعد از گرفتن دیپلم، ضمن خدمت سربازى، به علت تخصص در رشتۀ موسیقى، به فرماندهى موزیک تیپ رشت منسوب مى‌‏شود. پس از پایان خدمت سربازى، در سال 1333 به استخدام وزارت فرهنگ درمی‌آید و در هنرستان موسیقى ملى به تدریس ویولنسل می‌پردازد. او در همین دوره با [[ارکستر سمفونیک تهران|اركستر سمفونیک تهران]] (به رهبرى [[سنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۷۳ش)|حشمت سنجرى]]) شروع به همکاری کرده است. در همین زمان در هنرستان عالى موسیقى پذیرفته می‌شود و هم‌زمان به نوازندگی در اركسترهایى چون اركستر بزرگ و گلها در رادیو و همچنین اركسترهاى فرهنگ و هنر (اركسترهای صبا، رادمرد، خادق میثاق و حسین دهلوى) می‌پردازد. جعفرى امید در سال 1340 موفق به اخذ لیسانس ویولنسل شده است. او در سال 1346 با افتتاح تالار رودکی و اركستر اپرا دو سال به عنوان نوازنده در این گروه فعالیت کرده است. در سال 1356 به خاطر مشکلات فیزیکی از کار اجرا منع می‌شود و از همان سال تاکنون به تدریس سلفژ و تئورى به هنرجویان كر اركستر سمفونیک و مراکز دیگر اشتغال داشته است.  


از شاگردان او می‌توان کسانی چون حمید كازرانى، محسن تویسركانى و مجید اسماعیلى را نام برد. ضمن اشاره به این که جعفری امید داوری مسابقات و جشنواره‌های متعددی را به عهده داشته، در دومین آیین سال نوای موسیقی ایران (7 بهمن 1395) از مقام هنری او و پنج نفر دیگر از اساتید موسیقی تجلیل شده است.
از شاگردان او می‌توان کسانی چون حمید كازرانى، محسن تویسركانى و مجید اسماعیلى را نام برد. ضمن اشاره به این که جعفری امید داوری مسابقات و جشنواره‌های متعددی را به عهده داشته، در دومین آیین سال نوای موسیقی ایران (7 بهمن 1395) از مقام هنری او و پنج نفر دیگر از اساتید موسیقی تجلیل شده است.
----
* [https://www.irna.ir/news/84967783/%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%AF-%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D9%88%D8%AA-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA داود جعفری امید موسیقیدان پیشکسوت درگذشت]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۱

داوود جعفری امید
زادروز تهران 1308ش
درگذشت 20 آذر 1401ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی موسیقی (نوازندگی ویولنسل)- هنرستان عالی موسیقی  
شغل و تخصص اصلی نوازنده و مدرس ویولنسل
سبک سنتی- کلاسیک
گروه مقاله موسیقی
داوود جعفری امید
داوود جعفری امید

داوود جعفرى ‏امید (تهران 1308ش- 20 آذر 1401ش)


نوازنده و مدرس ایرانی ویولنسل. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به دبیرستان رازى رفت. از سال دوم دبیرستان (سال تحصیلی 1325- 1326) به هنرستان موسیقى ملی مى‏‌رود و در رشتۀ ویولنسل ثبت نام می‌کند. در هنرستان ویولنسل را زیر نظر میس خوتسیف، درس هم‌نوازى را نزد سورن آراكلیان و پیانو را در كلاس استادان مختلف هنرستان فرامی‌گیرد. او در سال 1330 در این رشته فارغ‌التحصیل شده است.

جعفری امید یک سال و نیم قبل از گرفتن دیپلم در اركستر سمفونیک هنرستان كه به رهبرى پرویز محمود برنامه اجرا مى‏‌كرد به نوازندگى مشغول مى‌‏شود. بعد از گرفتن دیپلم، ضمن خدمت سربازى، به علت تخصص در رشتۀ موسیقى، به فرماندهى موزیک تیپ رشت منسوب مى‌‏شود. پس از پایان خدمت سربازى، در سال 1333 به استخدام وزارت فرهنگ درمی‌آید و در هنرستان موسیقى ملى به تدریس ویولنسل می‌پردازد. او در همین دوره با اركستر سمفونیک تهران (به رهبرى حشمت سنجرى) شروع به همکاری کرده است. در همین زمان در هنرستان عالى موسیقى پذیرفته می‌شود و هم‌زمان به نوازندگی در اركسترهایى چون اركستر بزرگ و گلها در رادیو و همچنین اركسترهاى فرهنگ و هنر (اركسترهای صبا، رادمرد، خادق میثاق و حسین دهلوى) می‌پردازد. جعفرى امید در سال 1340 موفق به اخذ لیسانس ویولنسل شده است. او در سال 1346 با افتتاح تالار رودکی و اركستر اپرا دو سال به عنوان نوازنده در این گروه فعالیت کرده است. در سال 1356 به خاطر مشکلات فیزیکی از کار اجرا منع می‌شود و از همان سال تاکنون به تدریس سلفژ و تئورى به هنرجویان كر اركستر سمفونیک و مراکز دیگر اشتغال داشته است.

از شاگردان او می‌توان کسانی چون حمید كازرانى، محسن تویسركانى و مجید اسماعیلى را نام برد. ضمن اشاره به این که جعفری امید داوری مسابقات و جشنواره‌های متعددی را به عهده داشته، در دومین آیین سال نوای موسیقی ایران (7 بهمن 1395) از مقام هنری او و پنج نفر دیگر از اساتید موسیقی تجلیل شده است.