جمشید عندلیبی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042152189.jpg|جایگزین=جمشید عندلیبی|بندانگشتی|جمشید عندلیبی]] | [[پرونده:2042152189.jpg|جایگزین=جمشید عندلیبی|بندانگشتی|جمشید عندلیبی]] | ||
جمشید عندلیبی (قروه ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ش- ) | جمشید عندلیبی (قروه ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ش- تهران 15 اسفند 1402ش) | ||
نوازنده و مدرس نی و آهنگساز ایرانی. در خانوادهای که از اهالی موسیقی و ادبیات بودهاند به دنیا آمد. از 6 سالگی زیر نظر برادرانش به یادگیری موسیقی پرداخت و همزمان با تحصیلات ابتدایی، در ۱۲سالگی ضمن آموزش موسیقی در کلاسهای فرهنگ و هنر کردستان، به عضویت ارکستر موسیقی ایرانی کردستان درآمد. عندلیبی موسیقی را با نواختن ساز آکاردئون آغاز کرد و بعدتر به صورت خودآموز به یادگیری نی پرداخت. در سال 1354ش وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] شد و نزد [[حسین عمومی]] به صورت علمی به یادگیری نی پرداخت. او ردیفهای موسیقی سنتی را نزد [[ناصح پور، نصرالله (اردبیل ۱۳۱۹ش )|نصرالله ناصحپور]]، [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی خان برومند]] و [[لطفی، محمدرضا (گرگان ۱۳۲۵ـ۱۳۹۳ش)|محمدرضا لطفی]]، و ردیفهای آوازی را نزد [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]] و [[کریمی، محمود (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]] یاد گرفته است. | |||
در سال 1360ش برای یادگیری شیوۀ نوازندگی نیِ [[حسن کسایی (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)|حسن کسایی]] به اصفهان رفت. او از سال 1356 با [[گروه شیدا]] در رادیو ایران اجرا داشته است. در سال 1357 با همکاری [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]]، محمدرضا لطفی، [[مشکاتیان، پرویز (نیشابور ۱۳۳۴ ـ تهران ۱۳۸۸ش )|پرویز مشکاتیان]]، [[فرهنگ فر، ناصر (شهرری ۱۳۲۶ـ تهران ۱۳۷۶ش)|ناصر فرهنگفر]] و [[شکارچی، علی اکبر (۱۳۳۸ش )|علیاکبر شکارچی]] کانون فرهنگی هنری چاوش و [[گروه عارف]] را بنیاد نهادند. عندلیبی به صورت تکنوازی یا همراه با گروه و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و [[افتخاری، علیرضا (اصفهان ۱۳۳۵ش)|علیرضا افتخاری]] کنسرتهای متعددی در ایران و کشورهای مختلف داشته. همچنین وی به عنوان نوازندۀ نی، با ارکسترهای مختلفی همکاری داشته است. | |||
از آثار شاخصی که عندلیبی در تولید آنها همکاری داشته به آلبومهای ''نینوا'' (حسین علیزاده)، ''حکایت نی'' (سهنوازی جمشید عندلیبی: نی- [[مجید درخشانی]]: تار- [[مرتضی اعیان]]: تنبک)، ''آلبوم موسیقی [[امام علی (تلویزیون)|سریال امام علی]]'' ([[فخرالدینی، فرهاد (تبریز ۱۳۱۶ش )|فرهاد فخرالدینی]]) و آلبومهای ''سرو چمان، پیام نسیم، دل مجنون، آسمان عشق، رسوای دل، بیداد، نوا، دستان، دود عود، یاد ایام'' (همگی با صدای محمدرضا شجریان) میتوان اشاره کرد. عندلیبی علاوه بر نوازندگی در کار تدریس و آموزش نی و موسیقی و آهنگسازی نیز فعال بوده و آلبومهای ''میهمان تو'' (سهتار [[ذوالفنون، جلال (آباده ۱۳۱۶ـ۱۳۹۱ش)|جلال ذوالفنون]]- آواز علیرضا افتخاری)، ''پاییز نیزار'' (تنظیمکننده و تکنواز پیانو: کامبیز میرزایی) و ''مونس جان'' (خواننده: بهرام باجلان) از جمله فعالیتهای او در زمینۀ آهنگسازی است. | |||
جمشید عندلیبی بر اثر ایست قلبی در منزل شخصیاش درگذشت. [[محمدجلیل عندلیبی]] (آهنگساز و نوازندۀ سنتور) و شاهو عندلیبی (نوازندۀ نی) برادران او هستند. مقالۀ [[عندلیبی، خانواده]] نیز دیده شود. | |||
---- | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۱
جمشید عندلیبی | |
---|---|
زادروز |
قروه ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | نوازندهی نی و آهنگساز |
سبک | سنتی |
آثار | میهمان تو (سهتار جلال ذوالفنون- آواز علیرضا افتخاری)، پاییز نیزار (تنظیمکننده و تکنواز پیانو: کامبیز میرزایی) و مونس جان (خواننده: بهرام باجلان) |
گروه مقاله | موسیقی |
خویشاوندان سرشناس | محمدجلیل و شاهو عندلیبی (برادر) |
جمشید عندلیبی (قروه ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ش- تهران 15 اسفند 1402ش)
نوازنده و مدرس نی و آهنگساز ایرانی. در خانوادهای که از اهالی موسیقی و ادبیات بودهاند به دنیا آمد. از 6 سالگی زیر نظر برادرانش به یادگیری موسیقی پرداخت و همزمان با تحصیلات ابتدایی، در ۱۲سالگی ضمن آموزش موسیقی در کلاسهای فرهنگ و هنر کردستان، به عضویت ارکستر موسیقی ایرانی کردستان درآمد. عندلیبی موسیقی را با نواختن ساز آکاردئون آغاز کرد و بعدتر به صورت خودآموز به یادگیری نی پرداخت. در سال 1354ش وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نزد حسین عمومی به صورت علمی به یادگیری نی پرداخت. او ردیفهای موسیقی سنتی را نزد نصرالله ناصحپور، نورعلی خان برومند و محمدرضا لطفی، و ردیفهای آوازی را نزد محمدرضا شجریان و محمود کریمی یاد گرفته است.
در سال 1360ش برای یادگیری شیوۀ نوازندگی نیِ حسن کسایی به اصفهان رفت. او از سال 1356 با گروه شیدا در رادیو ایران اجرا داشته است. در سال 1357 با همکاری حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان، ناصر فرهنگفر و علیاکبر شکارچی کانون فرهنگی هنری چاوش و گروه عارف را بنیاد نهادند. عندلیبی به صورت تکنوازی یا همراه با گروه و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و علیرضا افتخاری کنسرتهای متعددی در ایران و کشورهای مختلف داشته. همچنین وی به عنوان نوازندۀ نی، با ارکسترهای مختلفی همکاری داشته است.
از آثار شاخصی که عندلیبی در تولید آنها همکاری داشته به آلبومهای نینوا (حسین علیزاده)، حکایت نی (سهنوازی جمشید عندلیبی: نی- مجید درخشانی: تار- مرتضی اعیان: تنبک)، آلبوم موسیقی سریال امام علی (فرهاد فخرالدینی) و آلبومهای سرو چمان، پیام نسیم، دل مجنون، آسمان عشق، رسوای دل، بیداد، نوا، دستان، دود عود، یاد ایام (همگی با صدای محمدرضا شجریان) میتوان اشاره کرد. عندلیبی علاوه بر نوازندگی در کار تدریس و آموزش نی و موسیقی و آهنگسازی نیز فعال بوده و آلبومهای میهمان تو (سهتار جلال ذوالفنون- آواز علیرضا افتخاری)، پاییز نیزار (تنظیمکننده و تکنواز پیانو: کامبیز میرزایی) و مونس جان (خواننده: بهرام باجلان) از جمله فعالیتهای او در زمینۀ آهنگسازی است.
جمشید عندلیبی بر اثر ایست قلبی در منزل شخصیاش درگذشت. محمدجلیل عندلیبی (آهنگساز و نوازندۀ سنتور) و شاهو عندلیبی (نوازندۀ نی) برادران او هستند. مقالۀ عندلیبی، خانواده نیز دیده شود.